Together through the distance (On Hold)

Chapter 36

«Εγω για σένα ρίχνω τείχη, δράκους πολεμώ..» ακούω απο το μέσα δωμάτιο τον Βαγγέλη να σιγοτραγουδαει και σηκωνομαι απο το κρεβάτι
Κατευθυνομαι στο διπλανό δωμάτιο οπου προέρχεται η φωνη του και στηριζομαι στην πόρτα.

«Μωρο μου;Σε ξύπνησα;» με ρωτάει και σηκώνεται αμέσως όρθιος για να με φιλήσει στο μέτωπο.

«Οχι οχι.Άντε έλα,συνέχισε » του χαμογελαω δείχνοντάς του την κιθάρα που άφησε στο πάτωμα πριν λιγα λεπτά.

«Ειναι έκπληξη.Δεν μπορω να σου το τραγουδησω» μου λέει όλο ναζι και κατσουφιαζω

«Καινουριο τραγούδι;» τον ρωταω σηκώνοντας έκπληκτη το φρύδι μου

«Χμ ναι..γιαυτό μόλις επιστρέψουμε Αθήνα, θα λειπω συνέχεια μωρο μου λόγω της ηχογράφησης » μου λέει και κατσουφιαζω ξανά

«Ελα ρε μωρο μου,μην κατσουφιαζεις, θα βρίσκω χρονο για να σας βλέπω.Μην ανησυχεις. Εξάλλου έχεις και τις εξετασεις σου ρε μωρο μου» μου λέει

«Αυτο τωρα τι μου το θυμισες;» λέω και κάθομαι στο κρεβάτι που κοιμόταν αυτός παλιά

Συνεχίζει να παίζει την μελωδια στην κιθάρα χωρίς όμως να τραγουδάει όταν ξαφνικά βρίσκω ενα άλμπουμ κάτω απο το μαξιλάρι του.

Αρχίζω να το ξεφυλλιζω όταν ξαφνικα το βλέμμα μου παγώνει σε μια φωτογραφία.
Εκείνος έντρομος με κοιτάζει και σηκώνεται από το πατωμα

«Τι βλέπεις;» με ρωτάει και σκύβει προς το μέρος μου για να δει

Είναι μια φωτογραφία αυτού και μιας κοπέλας,πιθανότατα κάποιας πρωην του,που φιλιούνται στο κρεβάτι με τα εσώρουχα.
Χριστέ μου..

«Ει..ει..ειναι η Άρτεμης» μου λέει τραυλιζοντας

«Η πρώην σου;» ρωταω

«Ναι..» μου λέει και τον κοιτάζω συμπονετικα.

«Ηταν..ηταν η πρωτη που προχωρησες έτσι;» ρωταω αμήχανα

«Ναι...και μετα απο τόσο καιρό που ημασταν μαζί,πήγε με τον κολλητό μου.» λέει απαντώντας στα ερωτήματα μου

Ξαφνικα νιώθω το κινητό μου να δονείται.Το ανοίγω και εντοπιζω ενα μήνυμα..
«Τι έγινε;» με ρωτάει όταν παρατηρεί την έκφραση μου

«Τα αποτελεσματα...Βγήκαν.» λέω κάπως χαμένη

«Θες να..;» πάει να πει αλλά τον διακοπτω