Chapter 18

441 44 72
                                    

Αφού πήραμε τα πράγματα μου απο την Κατερίνα,φαγαμε το υπέροχο παστίτσιο που μας ετοιμασε η μαμά του και έπειτα πήγαμε στο δωμάτιο του Σπύρου.
Πήρα μια πετσέτα και κατευθύνθηκα στο μπάνιο.
Αφαίρεσα τα ρούχα μου και τα τοποθέτησα στον παγκο διπλωμένα.
Έπειτα προσάρμοσα το νερό σε ζεστό και πήρα το αφρόλουτρο στα χέρια μου.
Η μυρωδιά του αφρόλουτρου ηταν τόσο γνώριμη που αμέσως κατάλαβα οτι ανήκει στον Σπύρο.

Πήγα να το απλωσω πανω μου όταν μια φωνη με σταμάτησε.
Γύρισα απότομη το κεφάλι μου και είδα τον Σπύρο γυμνό.
«Ασε με να το κάνω εγώ αυτό» είπε

«Σπυρο τι κανεις εσύ εδώ;Η μαμά σου είναι εξω και θα το καταλ-» είπα σοκαρισμένη μέχρι που με διέκοψε.

«Σσς,δεν χρειαζεται να αγχωνεσαι.Χαλάρωσε.» είπε ήρεμος μα το αγχος κατεκλυζε το κορμί μου.

Πήρε το αφρόλουτρο απο τα χέρια μου και άπλωσε λίγο στα χέρια του.
Ξεκίνησε να απλώνει το υγρό κατα μήκος της πλάτης μου προκαλώντας στο σώμα μου μια ανατριχιλα καθώς συνεχιζε προς τα οπίσθια μου κανοντας καθε σπιθαμή του κορμιού μου να τον αναζητάει όλο και περισσότερο.

Εκείνος,αντιλαμβάνοντας την επιρροή που ασκεί πάνω μου, κολλάει τα σώματα μας στα μαρμάρινα πλακάκια του μπάνιου και ερεθίζει το σωμα μου ακόμα περισσότερο.

«Να είσαι καλό κορίτσι,δεν θες να μας ακούσουν,σωστα;» ρωτάει με πονηριά

Γνέφω θετικά και εκείνος γελάει με την επιρροή που μου ασκεί.
Εισχωρεί μέσα μου και κινείται σε γρήγορους ρυθμούς.
Ένας αναστεναγμος βγαίνει αυθόρμητα απο το στόμα μου και εκείνος καλυβει με το χερι του το στόμα μου.
Αφού τελειώσαμε, προσπαθώντας να ισσοροπησουμε τις ανάσες μας,συνεχίσαμε κανονικά το μπάνιο μας και έπειτα τυλιξα το σωμα μου σε μια πετσέτα και βγήκα πρωτη εξω.

Αργότερα το απόγευμα βγήκαμε με τα παιδιά βόλτα και δέχτηκα ενα τηλεφώνημα.

«Παρακαλω;»
«Ναι;Αναστασια εσύ;» ακούω την γνώριμη φωνη του Βαγγέλη

«Ναι..εμ γεια » λέω αμήχανα και μετανιώνω που μιλησα.
Ποσο ηλίθια παιζει να ακουγομαι έτσι.

«Πηρα να σου πω συγνώμη για το χθεσινο..εκλεισα απότομα και..απλα συγνώμη.» λέει «Ομως θα επανορθωσω..αν φυσικά το θες και συ.» συνεχίζει όλο ναζι.

Τι να σημαινει άραγε αυτό;

«Ναι υποθέτω πως..δεν θα είχα πρόβλημα.» απανταω προσπαθώντας να μην φανερωθω στα υπολοιπα παιδιά.
Αν καταλάβουν πως μιλάω στον Βαγγέλη θα πέσουν όλοι να με φάνε και κυρίως οι κολλητές μου που θα αρχίσουν τις ερωτήσεις.

Together through the distance (On Hold)Where stories live. Discover now