Together through the distance (On Hold)

Chapter 33

«Αγαπη μου θες κάτι να φας;» ακούω δυο φωνές ταυτόχρονα και φρικαρω

Κοιτάζω τον Σπύρο τρομαγμένη και ο Βαγγέλης απο δίπλα μου βγάζει φωτιές

Τι κάνουμε τώρα; 😱

«Συγνωμη;» λέει ειρωνικά ο Βαγγέλης και σηκώνει το φρυδι

«Στο μωρο απευθυνομουν» λέει ο Σπύρος προσπαθώντας να τα μπαλωσει

«Μπα;Και περιμένεις να σου απαντήσει κιόλας;» ρωτάει ο Βαγγέλης κρατώντας την ίδια σταση απέναντι του

«Θα απαντούσε η μητέρα του.Και εξάλλου γιατί προσπαθεις να μας βγεις και απο πανω; Εγώ την είχα πρωτος» λέει και ο Βαγγέλης σηκώνεται ορθιος

«Ναι αλλά σε παράτησε για μένα.Φλωρε.» λέει ενω τον κοιτάζει απειλητικά στα ματια

«Αυτο ηταν!» φωνάζει ο Σπύρος και του ορμάει.

Πέφτουν κάτω και χτυπιουνται με μανία ενώ τα αγόρια της παρέας προσπαθούν να τους χωρίσουν.
Εγώ χάνω την ισορροπία μου και κρατιεμαι απο τα κορίτσια για να μην λιποθυμησω.

«Σεβαστειτε έγκυο κοπέλα!Παψτε με τους ηλιθιους καυγάδες σας!» φωνάζει η Κατερίνα και αυτόματα ο Βαγγέλης τρέχει σε μένα

«Εισαι καλά μωρό μου;» λέει και μου φιλάει το μέτωπο

«Παμε να φύγουμε σε παρακαλω!» φωνάζω

Εκείνος κοιτάζει δολοφονικα για τελευταία φορά τον Σπύρο και χαιρετάει τα παιδιά.
Αφηνει λεφτά στο τραπέζι και φευγουμε άρον άρον απο το εστιατόριο.

Στον δρόμο δεν μιλάω,και όσο μπορω περπαταω γρήγορα για να τον αποφεύγω

Φτάνουμε σπίτι και ξεκλειδωνει.
Βγάζει τα ρούχα του και τα αφήνει όπως όπως στην καρέκλα του δωματίου του.

Έρχεται προς το μέρος μου και παει να μου αφαιρέσει το φόρεμα ώσπου εγώ απομακρυνομαι και τον κοιτάζω θυμωμένη

«Μην με ακουμπάς!Θα το βγάλω μονη μου!» του φωνάζω και αφαιρω βιαστικά το φόρεμα απο πάνω μου.Βάζω το νυχτικό μου και φεύγω απο το δωμάτιο χωρις να πω λεξη

«Που πας τώρα ρε Αναστασία; » ρωτάει ενω με ακολουθεί

«Παω να κοιμηθώ σε άλλο δωμάτιο όπως βλέπεις!Εκτός αν θες να σου μπλαβισω και το άλλο μάτι!» φωνάζω και μπαίνω σε ενα δωμάτιο που υποθέτω πως είναι της Μυρτως.