Together through the distance (On Hold)

Chapter 40

«Ωστε έτσι εε;Μόνο μια σχέση είμαι για σένα;Τίποτα παραπανω; Χα! Και γω ο ηλίθιος πίστευα οτι είχαμε όνειρα,οτι είχαμε μέλλον..Εγώ που σε θεωρούσα σημαντική και σου προσέφερα τα παντα..Εγώ που επισημοποίησα την σχέση μας για να μην κρυβομαστε άλλο,και δεν με ένοιαζε που ίσως να εχανα την δουλειά μου γιατί ήσουν κάτι σοβαρό για μένα.Αυτό λοιπον είμαι; Μια σχέση;» λέει και τα ματια του δακρύζουν.

«Βαγγελη εγώ...δεν είπα αυτο» του λεω μετανιωμένη και εκείνος σκουπίζει τα ματια του.

«Αστο Αναστασία..Όταν ξεκαθαρισεις τι είμαι για σένα πες το μου.Πάω μια βολτα» λέει και κλείνει την πόρτα πισω του.

Spyros' POV

Χαζευω στο Facebook όταν εντοπιζω ενα άρθρο σχετικά με την "νέα σχέση του Βαγγέλη Κακουριωτη".
Ανοίγω την ιστοσελίδα και διαβάζω εξεταστικα αυτά που γράφει.Το άρθρο συνοδεύεται απο φωτογραφίες του Βαγγέλη και της Αναστασίας να φιλιούνται και ταυτόχρονα η καρδιά μου γίνεται πέτρα.

Πετάω το κινητό μου στο πάτωμα.
Γαμωτο,γαμωτο,γαμωτο.
Είναι ξεκάθαρο πια.
Δεν υπάρχει ουτε μια γαμημενη ελπίδα να γίνει ξανά δική μου.
Πίστευα οτι αυτό το παιδί θα την αλλάξει,θα θέλει να το μεγαλώσουμε μαζί.
Την αγαπώ τόσο πολύ γαμωτο και ξέρω,δεν θα πρεπε να την σκέφτομαι ακόμη,όμως πως γίνεται να πεταξεις ενα κάρο αναμνήσεις στα σκουπίδια;

Γιατί να την σκέφτομαι συνέχεια;
Γιατί να βασανιζομαι σκεφτοντας αναμνήσεις του παρελθόντος και να μην μπορω να την ξεπεράσω;

Είμαι ο σχεδιαστής της δικής μου καταστροφής.

Πρέπει να την ξεπερασω.
Απόψε κιόλας.

[...]

Επόμενο πρωί.

Ακούω το τηλέφωνο να χτυπάει εδώ και δέκα λεπτά και δεν έχω το κουράγιο να σηκωθω να το απαντησω.

Μετα απο δέκα λεπτά, αποφασιζω να το σηκωσω καθώς κακες σκέψεις μπαίνουν στο μυαλό μου.

Και αν είναι ο Βαγγέλης;
Και αν έπαθε κάτι;
Και γιατί δεν γύρισε χθες βράδυ;

«Ναι;» απανταω αγχωμενη

«Αναστασια..» ακούω την Κατερίνα να λέει κλαίγοντας

«Αγαπη μου;Τι συνέβη;Γιατί κλαις;» την ρωταω

«Αναστασια,είμαι ηλίθια » λέει και με το ζόρι ακούγεται

«Κατερινα;Τι συνέβη;Με κανεις να ανησυχω!» υψώνω λίγο την φωνη