Bölüm için önerilen şarkı//One Direction-Never Enough
Duyduklarım karşısında gözlerim irileşirken o ise sadece bakıyordu. Yüzünde hiç bir ifade yoktu. "Eğer... istemiyorsan. Sorun değil. Yani ugh ne saçmalıyorum ben?" Kafasını sallayıp bakışlarını ellerine doğru odaklarken ellerimi yanaklarına sabitledim ve onu kendime çekip beklemeden dudaklarımızı birleştirdim. Gözlerimi kapattığımda çok geçmeden bana karşılık vermeye başladı. Onu çok özlemiştim. Her şeyden çok. Şu an hiç bir şey umrumda değildi. Özlemimiz öpüşmemize yansıyordu. Yavaş değildik. Sert ve özleme susamış gibiydik. Yumuşak dudakları dudaklarımdayken nefesimin bitmek üzere olduğunu anladım. Ama umrumda mıydı? Hayır.
Dili ufak darbeler bırakırken elleri kalçama kaydı ve beni kendine daha çok bastırdı. Ellerimle boynunu sıkıca sarıyordum. Fazla serttik. En sonunda nefesim tamamen kesildiğinde kendimi ilk çeken ben olmuştum. Gözlerimi açtığımda ellerim hala yanaklarında,gözlerine odaklıydım. "Seni özlemişim" dedi. Bir kaç saniyenin verdiği nefessizlikle sesi boğuk çıkmıştı. Gülümsediğinde ona karşılık verdim. Gerçekten çok çabuk değişmişti. Bir kaç gün önceye kadar öldürmek istediğini sanıyordum. Çocukların dediği gibi gerçekten değişik biriydi.
"Ben de seni özlemişim" diyebildim zorlukla. Daha sonra hafif bir kahkaha patlattı. "Evet bunu dudaklarımı dişlemenden anlayabildim" omzuna vurduğumda bulunduğumuz halin saçmalığını düşünmeden edemedim. Bir yıl... koskoca bir yıl sonra kavuşmuştum. Ya da öyle sanıyordum. Tam bir soru soracakken çalan kapıyla bunu ertelemem gerektiğini anladım.
"Sadece bakmak için gelmiştim." Dedi Niall. "Ve bir şey söylemeliyim." Harry tek kaşını kaldırdığında Niall devam etti. "Scott aşağıda ve seni bekliyor"
***
"Niall kes sesini duyamıyorum!" Üzerimdeki kazağın uçlarından çekiştirerek beni kapıdan uzaklaştırdı. "Kimber! Ya ne meraklısın. Sonra anlatmak isterse anlatır. Çekil şurdan!" Kulağımı kapıdan çekip ofladım. Daha sonra Niall kapının önüne geçerek kulağını dayadı. "Bana diyene bak!! Niallerrr!!"
Evet. Scott Harry ve annesi salonda konuşuyorlardı ve hiç birimiz içeride değildik. Evet. Meraktan çatlıyorum. Hayır. Çatlıyoruz. Çünkü Niall kapıyla birleşmek üzere.
"Alçak. Bir de bana kızıyordun." Ellerimi göğsümde birleştirip ofladım. Şaka bir yana gerçekten merak ediyordum. Acaba ne konuşuyorlardı.
Niall sonunda dinleyemediğini anlayıp çekildiğinde tam bahçeye çıkacakken yerinde durdu ve bana doğru baktı. Başımı ne var anlamında sallayınca gözlerinş kıstı ve bir şeye odaklanıyormuş gibi temkinli adımlarla tam önümde durdu. Neler oluyordu ki?
"Bu ne?" Gözleri hala kısık,kaşları çatık işaret parmağını dudağıma bastırdığında gözlerim kısıldı. Canım acımıştı. Ne olduğunu anlamadığımda duvardaki minik aynaya adımlayıp kendime baktım. Siktirr alt dudağımda diş izi vardı. Yalan da söyleyemezdim çünkü diş izi olduğu belliydi. Hem de çok. Kalbim hızlandığında Niall bu sefer aynada arkamda belirdi. Sırıtıyordu. Ne diyeceğimi gerçekten bilmiyordum. "Ben odaya gelmeden önce neler olmuş neler..." kahkaha attığında Zayn bahçe kapısından içeri daldı. "Ne oluyor lan?" Niall hala kahkaha atarken Zayn anlamsızca bakıyordu çünkü ben gülmüyordum. Kalbim hızlanırken mahçup bir bakış atıyordum. "Şşş senin dudağına ne oldu?" Zayn sorduğunda ayağımı yere vurdum ve ofladım. Bu kadar mı belli oluyordu?!?! "Şey.. merdivende ayağım takıldı ve basamağa çarptım." Niall bir kahkaha daha atarken ona ölümcül bakışlarımı yolladım. Zayn tek kaşını kaldırmıştı. "Yaaa... Harry basamağı.." ima dolu sesle söylediğinde Zayn kaşlarını çatıp yüzünü buruşturdu. "Ne diyorsunuz be?" Niall sırıttığında söylememesi için dua ediyordum ama tabiki umduğum gibi olmadı.
"Harry'ciğimiz birilerini sömürmüş" Niall kahkaha atarken Zayn gözlerini irileştirdi ve daha sonra Niall'a katıldı.
Oh. Evet. Çok güzel. Rezil oldum.
Artık alay konusuyum...
Merhaba yine :d bölüm kısa çünkü geçiştirme gibi bir şey. Normalde hiç yüklemeyecektim ama dayanamadım. Beğendiniz mi bakalım?? Valla ben bölümün başını çok beğendim :))))
Her neyse oy vermeyi unutmayın :* ve yoruma bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazın. Bekliyorum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You're Mine//h.s
FanficHayattan bir tat alamadığında,bazen kendini bir boşluğa bırakmak istersin ama sonra ne olacağını düşünmezsin... Ben kendime yapılmadık işkence bırakmadım ama hiç bir zamanda ölüp kurtulamadım. Tam veda edecektim hayata ki,karşıma o çıktı...HARRY... ...