UL2: Until The End[Villamars Series #1]

Chapter 28

(Meron isa sa mga boys ang may pov dito ngayon, dahil patapos na nga ay iisa isahin ko na ang character na walang story.)

May practice pala sila ngayon, nauna siyang lumabas dahil mamaya pa ang labas namin, sabi niya sakin na puntahan ko nalang daw siya sa gym pag lumabas nako.

Inip na inip ako sa pakikinig sa prof. namin, habang hinihintay ko ang oras ng labasan ay nakinig na muna ako kahit nakakaboring. Natapos ang klase at nakita kong nakalimutan ni clarence ang bag niya kaya kinuha ko 'yon at nilagay sa likod ko.

Dumaan ako sa may shortcut papuntang gym para manuod ng practice niya, parang dati lang na hindi pa kami masyadong magkakilala, nang makapunta na ako ay nakita ko agad sila na pawisan, nakita ko si hannah na nasa side habang nakatingin kay jiro. Lumapit ako kay hannah at umupo sa tabi niya.

"Hindi mo ine'expect 'to no?" Tanong niya sakin, agad siyang tumango at ngumiti.

"Akala ko hindi totoo ang love at first sight." Aniya, binaba ko ang bag ni clarence at 'yung akin.

"Wala naman impossible." Saad ko sakanya tumingin ako sa mga nagpra'practice. Sempre captain pa rin ang boyfriend ko. Kinuha ko ang panyo sa bag ko.

"Break muna ng ten minutes." Ani clarence at tumakbo papunta sakin.

"Hubby, pawis na pawis ka oh." At pinunasan ko ang pawis sa noo niya at leeg, napatigil ako ng makita kong nakatitig siya sakin.

"You're the best girlfriend wifey. I love you so much." Ngumiti ako sakanya mabilis niya akong hinalikan sa labi. "I love you too." Ani ko sakanya, umikot ako papunta sa likod niya at pinunasan ko lahat pati ang harap niya. Kinuha ko ang tubig at binagay sakanya, at ininom naman niya.

Umupo muna kami sa isang mahabang upuan, nagpapahinga ang mga boys sa isa pang upuan, bale magkakahiwalay kami ng upuan.

"Pagod kana hubby?" Tanong ko sakanya, agad siyang umiling. "Nah, nandito 'yung lakas ko e." Namula ang mukha ko sa sinabi niya, letsugas naman oh.

"I miss you." Seryosong sabi niya, pinagdikit niya ang mga daliri namin.

"I miss you too." Sagot ko, sumandal ako sa may balikat niya, habang hinihintay ko na magsimula ulit ang practice nila.

Niyakap niya ako at hinalikan sa noo, hindi naman siya 'yung taong nangangamoy kapag sobrang pawis, ang bango niya pa nga. Gusto ko tuloy pumunta sakanila, namiss ko ang kwarto niya.

"Ang sabi ng magaling natin captain, ten minutes lang daw pero fifteen minutes na ang nakakalipas." Pokerface na sabi ni michael, tumawa naman ang mga tao sa paligid.

"Tangina mo, david." Kaya pati ako napatawa, sumama tuloy tingin sakin ni clarence.

"Okay, practice na." Sigaw niya at tunayo na siya, niyakap niya muna ako bago pumuntang court.

Natatawa nalang kapag naiisip ko sinaktan niya ako dahil ang totoo sobra niya akong mahal dahil nakikita ko 'yun sa mga mata niya. Ang swerte ko at nakahanap ako ng katulad niya.

Natapos ang game at uuwi na muna kami, nagsi uwian na rin naman ang ibang boys.

"Wifey hatid na kita." Saad niya at kinuha ang susi sa bag niya, pagod na siya alam ko.

"No, hubby, pagod kana alam ko." Sambit ko sakanya, agad niyang hinawakan ang kamay ko.

"Kahit kailan hindi ako mapapagod basta pag dating sayo." Namula na naman ako kaya napaiwas ako ng tingin at tumangon nalang wala din akong magagawa.

Nandito na kami sa harap ng bahay namin at bumaba siya para buksan ang pinto ng sasakyan niya sa may front seat. Bumaba ako at mabilis niya akong niyakap at hinalikan sa labi. Teka, hindi nako makahinga kaya bumitaw na siya na halos habol hininga kaming dalawa.

"I love you, I love you." Sambit niya at hinalikan niya noo ko. "I love you too." At pumasok nako sa bahay namin.

--

CARLO RAUL POV. (Medyo SPG)

Ang sweet nung dalawa kanina nakakainggit, pero mas masarap ang single walang priniproblema hindi kapa masasaktan, ay medyo nasaktan na pala ako.

Oo aamin nako, nagkaroon ako ng feelings kay coleen pero nung nalaman kong gusto siya ni clarence ay agad akong nagmove on dahil alam kong matatalo din ako.

Nasa bar ako ngayon, ang sarap magbar nakakawala ng pagod, napagod kasi 'yung iba sa practice kanina. Pero ako? Ang tibay ko no?

"Isang beer." Sambit ko sa bartender, at binigyan niya ako agad, nandito lang ako sa may harap ng bartender, diko nalang naisipan uminom dahil wala rin naman akong kasama.

Maya maya may umupo sa tabi ko, umiiyak siya, nag order siya ng beer na matapang sa bartender at ini'straight niya 'yon. Umiling nalang ako kababaeng tao umiinom, nakakaturn off.

Inom lang ako ng inom, hindi pa naman ako lasing dahil alam ko pa ang ginagawa ko. Tumayo 'yung babae at lumapit sakin, umiiyak sa harap ako nagulat ako, anong ginagawa niya sa harap ko?

"Bien, please don't leave me. Mahal na mahal kita." Okay, broken hearted naman pala, teka ano daw? Bien? Tangina wag nyong sabihin napagkamalan niya ako na ako ang boyfriend niya.

"Nandito ka ba para balikan ako babe?" Gusto ko siyang itulak pero babae siya at lasing pa. Umiiyak lang siya harap ko.

Nagulat ako ng yakapin niya ako, bigla ko tuloy nabuga 'yung iniinom ko sakanya buti nalang at nakaiwas siya.

"Miss, hindi ako ang boyfriend mo." Sambit ko sakanya habang inaalis ang pagkakayakap niya sakin. Baka mamaya makita pa ako ng boyfriend niya dito at suntukin pa ako.

"Please bien, I love you so much.. ang sabi mo papakasalan mo pa ako diba? Bakit ngayon iniwan moko!" Sigaw niya, napatingin tuloy sa'amin lahat ng tao dito, mas nagulat ako ng halikan niya ako.

Kinontrol ko ang sarili ko para pigilan siya, nakainom ako baka diko makontrol mahirap na, tapos lasing pa siya.

"Miss stop." Pero mas lumalim ang halik niya naramdaman ko nalang ang lasa ng alak sa labi niya, hindi ko na kontrol ang sarili ko at gumanti ako ng halik sakanya. Pasensya na mga brads, lalaki lang ako.

Naghalikan lang kami, hindi ko na alam kung saan makakarating 'to basta nakainom lang ako at hindi naman ako ang unang humalik kaya wala akong kasalanan.

Bumaba ang halik ko sa leeg niya, napaungol siya may pumipigil sakin pero mas nangingibabaw ang tama ng alak sakin. Pababa ng pababa pero bigla siyang huminto at nakita kong nakatulog na pala siya.

"Damn it!" Sigaw ko, nabitin ako putangina. Pero mabuti na rin siguro 'to dahil hindi ko na napipigilan ang sarili ko.

Tinignan ko ang mukha ng babae at nakita kong maamo ang mukha niya, maganda siya, medyo chinita, ang labi niya. Tangina, Nate'temp na naman ako.

Umiling nalang ako at aalis na sana pero inisip ko kung paano makakauwi 'yung babae, binalik ko ang tingin ko sakanya at napamura ako sa isip ko. Binuhat ko siya at dinala sa condo ko.