BAHTSIZ(tamamlandı)

Bölüm 12 :" isteme 2"

Misafirler gelmek üzereydi. Kendi mi çok kötü hissediyorum sanki ardaya ihanet ediyordum. Aslında o bana ihanet etti ama ona olan sevgim kalbimi kör etti. Bir an olsun bile aklımdan çıkmıyor bazen ne kadar salak oldugumu düşünüyorum. Arda bana o kadar şey yaptı ben yine onu sevmeye devam ediyorum. Artık anlamam gereken şey arda evli ve amerikaya gidecek.
Arda seni hiç affetmeyecegim şu başıma gelen herşey senin suçun, belki sen hayatıma girmesen şimdi mutlu bir hayatım olurdu.
Sonunda misafirler geldi. Kemal abi , babası salih, annesi fatma teyze tam kadro burdalardı. Fatma teyze biraz üzgün gibi galima oğlunun ikinci kez evlenmesine karşı. Salih amca zaten çok iyi bir insan yıllarca fatma teyzenin dırdırını çektigine göre bayağı sabırlı. Valla başkası olsa şimdiye kırk kere boşardı. Bence berdel yüzünden katlanıyor. Salih amcanın kız kardeşiyle fatma teyzenin abisi evlenmiş. Eger iki taraftan birisi ayrılırsa berdele göre diger tarafta ayrılmak zorunda. Bence başka sebebi olamaz. Fatma teyzeyi burda seven bir kişi bile yok.
Babamla bayağı sohbet ettiler. Fatma teyze bir ara anneme 'çocugu olsaydı iyiydi aslında kemal deseydi bana evlenmek istedigini ben ona iyi birisini bulurdum' annem biraz sinirlendi. Fatma teyzenin nasıl kötü birisi olduğunu bildiği için ona bir şey demedi. Bir şey dese fatma teyze Hemen kavga çıkarırdı. Mutfağa gidip kahveleri hazırladım önce büyüklere sonra Kemal abiye verdim.
Salim amca babamdan beni istedi Tabi babam da hemen verdi. zaten dünden razı olduğu için hiçbir şeyi sorgulamadan hemen kabul etti. Annem 'kızım eşyalarını getir' dedi. hızla odaya çıktım gözümden yaşlar hüngür hüngür akmaya başladı Allah'ım Ne yapacağım ne olur bana yardım et. Hemen eşyalarımı aldım salona gittiğimde kimseden ses çıkmıyordu Hatice yengemin gözü dolmuştu önce Hatice yengemle sonra herkesle vedalaştım. Sanki gerçektek kuma gidiyor gibi bir his oluştu bende. Aglamaktan konuşamıyordum. Kemal abi eşyalarımı aldı. Annem le hatice yangem arabaya kadar bizi yolcu etti. Berrin yengemin hamileligi biraz riskli oldugundan kapıya kadar gelebildi. Arabaya bindim yanıma fatma teyze bindi. Kemal abiyle salim amca öne geçti. Ev yakın dı zaten ama arabayla gelmişler.
Eve geldik her zaman geldigim ev bugün bana bir degişik geldi. Kemal abi

"Ecrin sen gir eriye ben babamları bırakacagım"
"Tamam kemal abi"

Ağız alışkanlıgı abi dedim. Tabi fatma teyzenin gözleri birden kocaman oldu. Tam konuşacaktı ki fırsat vermeden

"Yani kemal diyecektim ağız alışkanlıgı"

Neyse ucuz yırttım. Kemal abi salim amcaları bırakmaya gitti. Bende yavaş yavaş kapıya kadar geldim. Kapıya vurdum, kapıyı kemal abinin 6 yaşındaki kızı ceren açtı. Hemen kucagıma aldım cereni. Aylin ablanın yanına gittim. Aylin abla uyuyordu yanında da 4 yaşındaki kızı ipek vardı. İpekte annesinin yanında mışıl mışıl uyuyordu.
Eşyalarımı odaya bıraktım. Ceren heyecanla

"Ecrin abla artık burda mı kalacaksın?"
"Annen iyileşene kadar burdayım. Çekecegin var benden"
"Niye"
"Çünkü hergün seni gıdıklayacagım"

Ceren koşarak annesinin yanına kaçtı. Bazen keşke çocuk olarak kalsaydım diyorum. Aylin abla da uyanmış.

"Ooo hoşgeldin sevgili kumam"
"Hoşbulduk abla"
"Kemal nerde"
"Salim amcaları bırakmaya gitti"
"Gel otursana"
"Yok abla ben akşama yemek yapayım"
"İlk günden yorma kendini"
"Olur mu abla öyşe şey.? Hem siz benim hayatımı kurtardınız"
"Canım benim ya"
"Abla istedigin yemek varmı?"
"Yok canım sen istedigini yap"

Hemen ceren bagırdı.

"Ben patetes kızartması istiyorum"
"Ama ben tek başıma yapamam sende bana yardım edermisin?"
"Evetttt!"

Cerenle birlikte mutfaga gittik. Içimde inanılmaz bir huzur vardı. İlk defa birilerine yardım ediyordum. Mirası alsam bile aylin abla iyileşmeden gitmeyecegim. Hem onları yarı yolda bırakamam. Büyük bir özenle yemek yapmaya koyuldum. Tam bu sırada kapı çaldı, kemal abiydi herhalde. Ceren, baba diye açtı kapıyı. Aylin ablanın yanına geçtiler. Onlar odada otururken bende yemek işini hallettim. Yemek yaparken aklıma ardayla mantı yapmamız geldi. Şimdi burda olsaydı birlikte salata yapardık. Artık hiç birşey için kendimi üzmeyecegim. Şuan tek derdim aylin ablanın iyileşmesi. Ceren le ipek mutfağa geldiler. Canlarım ya bana yardıma geldiler. Sofrayı cerenle birlikte kurduk. Ceren yaşına göre gerçekten çok olgun. Aylin abla hasta oldugundan beri hiç dışarı çıkmamış hep babasına yardım etmiş. Daha altı yaşında ama çok becerikli. Ceren herkesi softaya çagırdı. Sonra hemen sofraya oturdu.Ona özel patetes kızartması yaptım tabi.
Aylin abla da yavaş yavaş sofraya geldi. Hep beraber sofraya geçtik.
Kemal abi

"Eline sağlık ecrin"
"Sağol abi"
"Bu arada eski işimle konuştum yarın başloyorum"
"Oo hayırlı olsun"
"Sağol hepsi senin sayende"
"Asıl siz sagolun siz olmasanız ben ne yapacaktım"
"Ardayla konuştun mu?"
"Abi arda mirası alsa bile ben aylin abla iyileşmeden gitmeyecegim"
"Olur mu öyle şey senin de hayatın var"
"Ne hayatı abi? Hem sizde benimle gelin istanbulda ki ev iki katlı zaten birlikte kalırız. Hem ben tek başıma ne yapacagım?"
"Koca istanbul da ne yapacagız"
"Çocuklar okula gider sen de iyi bir iş bulursun. Zaten o zamana kadar aylin abla da iyileşir"

Aylin abla cevap verdi.

"Aslında iyi olur. Tek hayalim çocuklarımın okuması."
"Ne güzel olur altlı üstlü komşu oluruz"

Kemal abi

"Önce sen evi alda ercin sonra konuşuruz bunları"
"Arda daha aramadı. Tek umudum o miras. Yoksa ben ne yaparım."
"Sıkma canını su akar yolunu bulur"
"Neyse abi ben sofrayı kaldırayım"

Hemen sofrayı kaldırmaya koyuldum. Aklıma bir soru takıldı ben cidden evi alamassam ne yapacagım. Ömür boyu burada kalamam. Tek başıma istanbula da gidemem. Hayır hayır evi alacagım. Almak zorundayım. Off arda niye aramıyor.
Sofrayı kaldırdım, hemen çay yapmaya giriştim. Mutfakta tek başımaydım. Bir yandan çay yaparken bir yandan düşünüyordum. Ne olacak gerçekten benim bu halim. Artık psikolojim bozulmaya başladı. Bir an önce kendime gelmeliyim yoksa sonum akıl hastahanesi. Bazen kendime bile şaşırıyorum arda' dan sonra çok değiştim. Ben önceden hiç yalan konuşmazdım ama şimdi maşallah yalansız günüm geçmiyor. Neyse ki bundan sonra hayatım düzene girecek. Önce şu evi alayımda sonra aylin ablalarla istanbula.
Çayı yaptım içeriye götürdüm. Ceren çaya su koydu acaba varmıdır küçükken çaya su koymadan içen. Ben de su koyarak içerdim. Derdim şekerli su içmekti herhalde yada büyükler çay içiyor diye içmek. Bu ev bana iyi geldi gerçek bir aile mutluluğu.
Kemal abi erkenden yatmaya gitti. Yarın erkenden işe gidecekti. Ben de odama geçtim gerçi hiç uykum yoktu. İyice uyku düzenim bozuldu.
Bilinmez bir yola girdim inşallah herşey planladığım gibi olur. Yolunu kaybetmiş kanadı kırık bir kuş gibiyim. Hepsi ardanın yüzünden...