Bölüm 15 :"kıskançlık"

7.1K 311 1
                                    

Bir hafta sonra

Aylin abla bir haftadır bana soğuk davranıyor. Anladım ki en kötü duygu kıskançlıkmış. İnsan kıskanınca kardeşini bile siliyormuş.
Benim hiç suçum yok ki sabahtan akşama kadar onlara hizmet ediyorum. Kemal abiyle bir haftadır bir kelime bile konuşmadım. Aslında ortada kıskanılacak bir durum yok.
Saat öğlene yaklaşmıştı. Bugün inanılmaz yoruldum. Evi iyice silip süpürdüm. Aylin abla da televizyon izliyordu. Çocuklar aralarında oyun oynuyor. Herkez birşeyle meşgul. Kendimi çok yanlız hissediyorum, en kötüsü de dışlanmış hissetmek.
Eve geri mi gitsem.?
En azından yengemler yeğenlerim var. Abimler var. Sonuçta ben kimseziz değilim ama eve gidersem babam beni hemen evlendirir. Acaba deli numarası felan mı yapsam. Evde kendi kendime takılırım. Yer içer yatarım. Bir ömür de böyle geçmez ki. Artık ne yapacağımı düşünmekten gına geldi. En iyisi zamana bırakmak.

Kapı çalıyordu, alacaklı gibi. Koşarak gittim nerdeyse kapıyı kıracaklar. Kapıyı açtım karşımda iki tane bayan birisi hafif yaşlı makkeme suratlı bir kadın. Digeri benim yaşlarımda bir kız. Yaşlı olan "çekil önümden sürtük" dedi. Hızla içeriye girdi. Deli mi ne bu kadın. Kim oluyor bana sürtük diyor. Sinirle peşinden içeriye girdim. Sinirle

"Sen kimsin bana sürtük diyorsun"
"Aylin' in annesi canım"
"Annesiysen nolmuş. Sana bu kakkı kim verdi. "

İçerden aylin abla "anne burdayım" diyordu. Kadın hızla içeriye gitti. Yanındaki genç kız

"Annemin adına özürdilerim"
"Sen değil annen dilemesi gerekmiyor mu?"
"Gerekiyor, lütfen sen annemin kusuruna bakma "
"Neyse"

Birlikte odaya geçtik. O kadından bu kız gerçekten inanamadım. Üvey felan herhalde. Aylin abla "annem ayşe ile kardeşim küpra" dedi. Annesiymiş şimdiye kadar nerdeymiş kızı burda perişan haldeydi. Ayşe kadın yüzüme öyle bir bakıyordu ki içinden sanki beni öldürme planları yapıyor. Ayşe kadın "ne bakıyon yüzüme git kahve yap bana" dedi. Sinirlerim tepeme çıktı. Manyak mı ne fatma teyzeden de fena. Sinirle "Mutfak orada hanımefendi" dedim. Tam ayşe kadın sinirle birşey diyecekti aylin abla söze girdi.

"Canım bize kahve yaparmısın"
"Tamam yapayım bari"

O kadına tuzlu felan mı yapsam acaba. Sanki ben hizmetçiyim bu evde. Daha eve adımını atar atmaz bana emir veriyor.

Kahveleri yaptım içeriye götürürken bir ara aylin abla "yakın da gidecek zaten" diyordu. Kesin benim hakkım da dedi. Merak etme aylin abla gideceğim. Sırf sen iyileş diye bekliyorum. Aslında annesi burda ona bakar. Artık bana gerek kalmadı. Ne kadar burada kalacak öğrenmeliyim. Kahveleri götürdüm küpra "eline sağlık " dedi. Sağol şeklinde kafamı salladım. Sonra kenara oturdum.
Ayşe kadın hiç susmadan konuşuyordu, insan bir nefes alır. En iyisi ben başım ağrımadan mutfaga gideyim.

Yemek yapmaya koyuldum. Akşama misafir vardı, ne kadar ilk görüşte sevmesem de aylin ablanın annesi. Bir yandan yemek yaparken diger yandan bundan sonra ne yapacağımı düşünüyordum. Eger arda benimle nişanlıyken o kızla sevgili olmasaydı, onunla birlikte bu planı hazırlamasaydı belki onu affederdim. Çünkü onu herşeyden çok seviyorum. Hem de bana o kadar şey yapmasına rağmen. Arda beni benim onu sevmemim çeyreği kadar beni sevseydi şimdi bu durumda olmazdık. Ben den ayrılır ayrılmaz o kızla evlendi. Ben hâla onu severken.
Ben derin düşüncelere dalmışken küpra' nın içeri girmesiyle irkildim. Küpra "yardım istermisin" dedi.
Aslında da yardım etse iyi olurdu ama sonuşta misafir.

"Yok canım sağol"
"Olsun ben yardım edeyim şimdi eniştem gelir"
"Tamam o zaman "

Birlikte yemeği hazırladık. Sofrayı kurduk. Kapı çalıyordu, ceren her zaman ki gibi koşarak kapıyı açtı. Kemal abi de geldigine göre sofraya oturabiliriz. Hep beraber sofraya oturduk. Ayşe kadın sanki tok gibi kaşığın ucuyla yemek yiyordu. Sonra yüzüme bakarak
"Pek tat alamadım,elinin lezzeti yok" dedi. Bende
"Yemeği aça vereceksin" dedim.

BAHTSIZ(tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin