BAHTSIZ(tamamlandı)

Bölüm: 21"bebek"

Şimdilik her şey yolundaydı. Daha kaçtığımızı kimse öğrenemedi. Eğer öğrenmiş olsaydılar hatice yengem beni kesin arardı.

İlknur ayağa kalktı, elindeki bebeği kucağıma dogru uzattı.
İlknur

"Al bakalım"
"Ben almasam pek anlamam bebek tutmaktan"
"Al bir şey olamaz. "

Bebegi kucağıma aldım. Bunu ilk defa yapıyordum. Hatice yengem çok uğraşmıştı ama ben yeğenlerimi bile kucağıma almamıştım.
Bebek minicik gözleriyle bana bakıyordu. Minicik elleri vardı.
İlknur "ben yemek hazırlayayım sen bakarsın" diyerek içeriye gitti. Hayır olamaz ben nasıl bakayım.
Hiç kıpırdatmadan kucağım da tutuyordum. Ben daha bebeği tutmaya korkarken acaba kendi çocuğum olduğunda ona nasıl bakacağım.

Arda

"Az bana versene"

Bebegi arda'ya verdim. Arda yanaklarını seviyordu.

Arda hasan' a
"Hasan bu aynı sana benziyor. Bak kaşları çatık"

Hasan gülmeye başladı.

"Tabi babasına benzeyecek"
"Bize bir hasan yeter ya benzemesin"

Arda bayağı sevmişti bebegi. Onun bu kadar çocuk sevdiğini bilmiyordum. Belki ilerde bizim de böyle çocuklarımız olacak.
Arda tekrar bebeği kucağıma verdi. Yavaş yavaş bebeğe alışmaya başladım.
Ben bebekle oyalanırken arda' nın telefonu çalıyordu.
Arda

"Babam arıyor ben konuşup geliyorum"

Babası neden arıyordu ki. Yoksa öğrendiler mi? Yok ya nerden öğrensinler.
Arda on dakikadan fazla dışarıdaydı. Sonunda içeriye geldi. Biraz üzgündü.
Arda'ya

"Ne oldu yoksa öğrendiler mi?"
"Yok öylesine aramış"
"Bu suratın ne öyleyse"
"Bir şey yok"

Kesin kötü bir şey oldu. Arda benim bilmemi istemiyordu.

Arda'ya

"Sen söylemesen bende hatice yengemi ararım"
"Dur arama"
"Ne olduğunu söyle o zaman"
"Babanlar kapıya dayanmış."
"Nasıl ya kimden öğrendiler"
"Bilmiyorum. Osman abin babamı tehtit etmiş"
"Nasıl ya abim askerde."
"Öğrenince kaçmış demekki. Bırak şimdi bunları düşünmeyi. Hemen buradan gitmeliyiz"

Hasan

"Hayır şimdi çıkmayın zaten heryerde sizi arıyorlardır."

Arda

"Bir an önce burdan gitmemiz lazım. Herşey için sağol"

İçeriye ilknur geldi. Bizi ayakta görünce

" ne oldu niye ayaktasınız"
Ben
"Gitmemiz lazım. "

Kucağımdaki bebeği ilknur'a verdim. Bayağı da alışmıştım.

Arda:"hadi çıkalım buradan" dedi. Hemen çantamı aldım.
Arda evin arkasından arabayı getirdi. Aslında bizi burada bulamazlardı ama arda' nın vardır bir bildiği.
İlknurla kucaklaştık.
İlknur arabaya binerken"Allah' a emanet olun" dedi. Ben de "amin. Herşey için sağolun" dedim.
Arda da arabaya bindi.

Yavaşça ayrıldık oradan.
Arda'ya

"Niye bu kadar acele ediyorsun? Bizi burda bulamazlar demiştin"
"Baban adam toplamış bayağı kalabalık şekilde bizi arıyorlar"
"Arda çok korkuyorum"
"Korkma. Merak etme kimse bizi ayıramaz."

Hava kararmaya başlamıştı. Şehrin bayağı duşına çıkmıştık. Tenha bir yoldan gidiyorduk. Karşı taraftan bir araba sinyal yakıyordu. Yoldan sadece bir araba geçecek kadar küçüktü. Yol istiyordu galiba. Arda arabayı yolun kenarına sürdü. Araba yandan geçmek yerine tan önümüzde durdu. Ne oluyordu anlamadım. Birden korkmaya başladım. Arda arabadan indi.