BAHTSIZ(tamamlandı)

Bölüm 19:"yalan"

Nihayet eve gelmiştik. Kemal abi koluma girerek içeri girdik. Aylin abla beni o halde görünce

"Ne oldu ecrin"
Kemal abi

"Babası yapmış"
"Niye"
"Benden ayrılmak istediğini söylemiş"
"Eee ne olacak şimdi bizlemi kalacak"
"Evet bir mahsurumu var"
"Yok sadece sordum"

Aylin ablann iyice yüzü düştü. Ayşe kadın zaten dövecek gibi bakıyordu. Küpra evde yoktu. Nerde olduğunu merak ettim. Aylin ablaya

"Abla küpra nerede"
"Dayımın yanına gitti. Okulu orada zaten. "

En iyisi okusun zaten. Benim gibi zulüm çekmesin. Kemal abi beni yatagıma götürdü.

Yatmak da hiç bana göre değil. Dört duvar arasında kaldım. Bir yandan da ardayı düşünüyordum. Ona asla onunla gelmeyecegimi söylemeliyim. Artık benden vazgeçsin.
Zaman geçmek bilmiyordu. Yatmak istemiyordum ama kalkacak halim de yoktu.
Kemal abi içeriye geldi elinde çorba vardı.
Kemal abiye

"Niye zahmet ettin abi hiç iştahım yok"
"Olurmu öyle şey bunun hepsi bitecek"
"Bu arada sana birşey söylemem gerekiyor"
"Söyle abi"
"Aylin ablanın fizik tedavi görmesi gerekiyormuş. Bunun için aylini hastahaneye yatıracaklar"
"Ne kadar sürecek "
" on beş gün kadar sürermiş. Zaten aylin bacaklarını yavaşça hareket ettirebiliyor"
"İnşallah düzelir"
"Aylinle ben gidecegim.çocuklar sana emanet."
"Tamam abi. Peki ayşe kadın"

Kemal abi ayşe kadın dememe güldü.

"O da seninle kalacak. "
"Kalsın ben onu evcilleştiririm"

Kemal abi bu sefer kahkahayla gülmeye başladı. Kesin aylin abla da duymuştur.
Kemal abi odadan ayrıldı. İçerden aylin ablasının sesi geliyordu. Biraz sinirli gibiydi.
Bu gidişle babamdan önce aylin abla öldürecek beni.
.....

Sabah olmuştu, güneş ışınları yüzüme geliyordu. Yavaşça ayaga kalktım. Sanki üstümden kamyon geçmiş gibiydi. Yavaş adımlarla içeriye gittim. Kemal abi beni görünce hemen koluma girdi ve

"Niye kalktın biraz dinlenseydin"
"İyiyim ben hem çok sıkıldım odada"

Koltuga oturdum. Aylin abla da karşımdaydı. Ayşe kadında içeriye geldi. Kemal abi tespiyle bana kahvaltı getirdi. Aylin ablanın bakışları üzerimdeydi.
Kemal abi

"Afiyet olsun"
"Sağol abi niye ugraştın"
"Hep sen mi bize hazırlayacaksın bugün de benden olsun"

Hafiften gülümsedim.
Kemal abi

"Ecrin biz bugün gidiyoruz"
"Tamam abi gönül rahatlığıyla gidin çocuklar bana emanet"

Aylin abla

"Çacuklara annem bakacak "

Kemal abi:"ecrin baksa daha iyi olur" dedi. Aylin abla kıpkırmızı oldu. Ardayı biraz yumuşatmak için

"Abla ikimiz de bakarız sen çocukları merak etme"

Ayşe kadında hemen lafa atladı

"Senin pek bakabilecegini sanmıyorum. Bak Allah da vermemiş zaten"

İnanılmaz sinirlendim. Herhalde kemal abiler gelene kadar kafayı yedirtecek bu kadın bana. Biraz gülümseyerek

"Nerden biliyorsun olmadıgını. Doktor benim çocugum olacagını söyledi"

Vaybe yalana devam. Zaten şu çocuk olmama yalanını nerden uydurduysam başıma dert oldu. Aylin ablanın gözleri kocaman açıldı.
Bana doğru bakarak

"Ne demek istiyorsun"

Ayşe kadın hemen aylin ablaya

"Ne demek isteyecek çocuk istiyor"