BAHTSIZ(tamamlandı)

Bölüm 13 :" kaynana"

Bir türlü uyuyamıyorum. Saat iki oldu, en iyisi hiç uyumamak. Geç uyudugum da sabah kalkamıyorum. Zaten sabah erkenden kalkıp kemal abiyi işe gönderecegim. Sonra temizlik felan akşama kadar boşum. Kendime bir ugraş bulmalıyım. Yoksa sıkıntıdan kafayı yerim.
Pencerenin yanına gittim. İlk defa güneşin doguşunu izliyorum. Biraz uykucu biri oldugumdan daha önce hiç güneşin doğuşuna şahit olmadım. Ne güzel doguyor demek ki ben gözümün önünde ki güzellikleri bile göremiyormuşum. Bundan sonra hayatı güzel yaşamaya karar verdim. Hiçbir şeyi kafama takıp kendimi üzmeyecegim. Neyse ben kahvaltı hazırlayayım. Buraya da birgün de alıştım. Sanki kendi evim gibi.
Mutfağa gittim, hemen çayın suyunu koydum. Kemal abi daha kalkmamış. Yumurtaları da koydum, çok pişmesi gerekiyor. Çünkü az pişmiş yumurta midemi bulandırıyor, cıvık cıvık. İnşallah onlar da böyle sever. Güzelce kahvaltıyı hazırladım. Kemal abinin içerden sesi geliyordu. Kalktılar galiba. Derken içeriye küçük cadı geldi. Zaten şu çocukları anlamam sabahın köründe kalkarlar. Bebekler bile erkenden kalkar. Demek ki dogrusu da bu.
Ceren maşallah bugün çok enerjik.

"Günaydın küçük cadı"
"Sende günaydın büyük cadı"
"Bak sen küçük cadı ya nasıl da hazır cevap"
"İlk sen dedin bana "
"Ben şaka yaptım"
"Bende şaka yaptım"

Ceren inanılmaz mutluydu. Koşarak babasını kahvaltıya çagırmaya gitti. Kemal abide geldi. Kucagında aylin abla vardı. Onu sandalye ye oturtdu. Aylin abla geçici felc. Kaynana sı sağolsun. Yani herkez öyle diyor. Aylin ablayı merdivenden itmiş. Aslında aylin abla o yapmadı dese de kimse inanmıyor. Çünkü komşular fatma teyzeyin aylin ablayı döverken görmüşler. Biraz iş karışık. Kolaysa beni dövsün valla kırarım o elini. Zaten hiç sevmiyorum kendisini. Aylin abla iyileşsin de gerisi önemli degil.
Hep beraber sofraya oturduk. Güzelce kahvaltı yaptık. Hele ben sanki kırk yıldır aç gibi saldırdım kahvaltıya. İyice doydum valla artık midem de yer kalmadı.
Aylin abla

"Sağol ecrin niye kendini yordun"
"Olur mu öyle şey abla"
"Iyi ki varsın ecrin. Sen kimsenin yapmadıgını yapıyorsun bize.senin sayende herşey yoluna girdi. İnşallah sende hakettigini mutluluğu bulursun"
"Tabi yapacagım, sen benim ablamsın. Hem zaten ben burda çok mutluyum."

Biz aylin ablayla konuşurken kemal abi de işe gitti. Ceren babasını uğurladı. Sonra yanımıza gelip

"Anne bahçeye çıkalım mı?kardeşimle"
"Olmaz kızım tek başınıza"
"Off anne"

Kız haklıydı ne zamandır evde. Aylin abla da kayboluyorlar diye istemiyordu. Çünkü daha geçen sene komşunun dört yaşında ki çocukları kayboldu. Jandarma , mahalle heryeri aradılar ama hâlâ bulamadılar. Aile de artık umutlarını kaybetti. Bir mezarı bari olsun diyorlar. Çok acı bir durum.

Aklıma iyi bir fikir geldi.

"Ceren,bulaşıkları yıkayayım temizlik bitsin beraber çıkalım hem sana salıncak yaparız"
"Olurrr! O zaman ben bulaşıkları yakarım hemen çıkarız"
"Olmaz sen daha miniciksin ben yaparım"
"Tamam ama çabuk yap"

Aylin abla araya girdi

"Ceren kızım bir dur. Sakin ol ecrin ablan bitirince çıkarsın"

Ceren salıncagı duyunca sabırsızlandı. Bari hemen gideyim de yıkayayım bulaşıkları. En sevmedigim iş bulaşık yıkamak. Zorla da olsa hemen yıkadım. Evi güzelce temizledim. Saat öglene yaklaşmıştı.
Ceren ve ipekle beraber bahçeye çıktık. Odunlukta sağlam bir ip bulduk. Bahçede ki agaca çıktım. Özlemişim ağaca çıkmayı. Hele yazın ağaçta meyve yemesi kadar güzel birşey yoktur. Ağacın dalına ipi iyice bağladım. Bir ucunuda diger dala bağladım. Hemen aşağıya inip küçük bit tahta bulup ipe kaydum. İpi tahtaya bağladım.. Ortaya bir salıncak çıktı ama inşallah sağlamdır. Önce kendim sallandım, saglamlığını test ettim.
Tabi ceren sıra bende diye bağırıyordu.sonun da cerene teslim ettim. Çok güzel bir hava vardı. İlkbahar kendini göstermişti. Keşke aylin abla da dışarı çıkabilse.
Aslında çıkabilir. Koşarak içeri gittim. Aylin abla hafifti zaten, sırtım da dışarı çıkardım. Sandalye ye koydum. Tabi aylin abla zahmet etme kendini yorma desede ben dinlemedim. Şimdi oldu işte. Aylin abla da şöyle biraz doğanın havasını alsın. Herşey yolundaydı. Aylin abla çok muyluydu çocuklar zaten salıncak kavgası yapıyordu. İpek te sallanmak istiyordu ama daha çok küçük. Önce cereni bırakana kadar salladım. Sonra ipeği kucağıma alıp birlikte sallanmaya başladık. Bana da iyi geldi. Evde olsam annem hayatta
İzin vermez. 'Koca kız salıncakta mı sallanır' derdi. Al içte ne güzel sallanıyorum. Derken bahçeye kaynanam girdi

"Gelin sen ne yapıyorsun millet görse ne der"
"Görürse görsün banane hatta canı çeken varsa gelsin"
"Çabuk bırak şu salıncagı ailemize laf getireceksin"
"Yuh ne lafı. Altı üstü sallanıyorum"
"Git eve yemek felan yap"
"İstedigim zaman yaparım şuna canım istemiyor hem ben yeni gelinim daha ilk günden ayıp kaynana"

Valla tüm sinirimi bolaltıyordum. Hele aylin ablaya yaptıkları aklıma gelince daha da üstüne gittim.

"Eger çok istiyorsan mutfak orada geç kendin yap"

Fatma teyze sinirle elini bir kaldırdı ben de bileginden tuttugum gibi çevirdim. Çat diye bir ses geldi inşallah kırılmamıştır. Aman o aylin ablayı döverken iyiydi
Fatma teyze

"Elimmm!"
"Kaynana rahat dur ben aylin ablaya benzemem kırarım o elini"

Fatma teyze birden bagırmaya başladı.

"Komşular yetişin gelin beni dövüyor imdatt!"

Bu kadın gerçekten deli galiba

"İmdat!"
"Bak valla dedikodumu yaparsan o dilini keser pişirir köpeklere yediririm. "
"Aaaa! Komşular yetişin beni öldürecek"

Fatma teyzenin sesine komşular evin önüne birikti. Yan komşu nilgün abla
"Noldu fatma abla niye bagırıyon"
"Sorma gelin delirdi beni dövüyor. Valla siz gelmeseniz öldürecekti beni"
"Fatma abla,ecrin öyle şey yapmaz"
"Bak elimin haline "
"Yapmıssındır birşey"

Fatma teyze yalancı çoban oldu.ilk defa dogru söylüyordu ama kimse ona inanmadı. En son ben

"Nilgün abla dogru söylüyor ben yaptım"
"Niye yaptın tamam fatma abla yapmıştır sana bir şey de olsun o senin eşinin annesi"

Dogru söylüyordu, şimdi kemal abiye ben ne söyleyecegim.
Fatma teyze bağıra bagıra gitti.
Kesin kemal abinin iş yerine gitmiştir. Gerçekten ayıp oldu. Daha ilk günden olay çıkardım.ne yapayım benim karekterim bu. Aylin abla gibi sakin degilim. Komşulardan derya teyze

"İyi yapmışsın eline saglık. Hem biraz akıllanır"

Komşular aralarında konuşmaya başladı. Çogunlugu oh olsun diyordu. Babamlar duysa beni gebertir. Duyarsa duysunlar artık ben böyleyim. Millet arkamdan ne konuşur diye düşünemem. Hem iyi oldu, sen kimsin ki bana vuralacaksın. O elini öyle kırarlar. Gerçi kırılmamıştır öylesine bağırıyor.
Komşular yavaş yavaş dagıldılar. Aylin abla hiçbir şey demedi. Yanına gittim

"Abla kemal abi kızar mı?"
"Kızmaz, kemali küçükken çok dövmüş fatma anne. Diger çocuklarından dışlamış. Kemal annesini pek sevmez"
"Bir insan evladını nasıl dışlar "
"Kemal altı yaşına kadar babaannesinde kalmış. Tabi bu arada fatma annenin iki tane çocugu olmuş. Kemal biraz üvey gibi gelmiş ona. Öyle söylüyor herkeze. "
"Araya soğukluk girmiş yani"
"Birde benle evlenmesini istemiyordu. Evlenince iyice araları bozuldu"
"O zaman sana kaynanalık yapmaya ne hakkı var"
"Yapıyor işte, ne yapalım?"
"Diger gelinleriyle nasıl"
"Onları el üstünde tutuyor"
"Keşke diğer elini de kırsaydım"

Bu sözüm üstüme biraz gülüştük.
Akşam olmak üzereydi.aylin ablayı içeriye taşıdım. Ben de yemek yapmaya koyuldum. Zaten sevgili kaynanam günümü lezil etti. Daha ilk günden hemen gelmiş. Sanane benim sallanmamdan. Eger yumuşak bir şekilde söylese sallanmazdım. Direk bağırmaya başladı.
Aman neyse bugün de bitti. Hem artık fatma teyze buraya gelmeye cesaret edemez. Ben gidene kadar gelmesin zaten. Bu kadar derdimin içinde bir de onunla uğraşamam. Zaten ardadan hiç ses çıkmıyor. Acaba evlendiğimi duymuşumdur. Kesin aysun söylemiştir. Belki de çoktan amarika ya gitmiştir.