BAHTSIZ(tamamlandı)

Bölüm 24:"gaziantep"

Multide gaziantep hayvanat bahçesi (kendi çekimim)

     Saat bayağı geç olmuştu. Ardayla öyle odada boş boş oturuyorduk.
Arda

"Artık uyuyalım sabah erkenden antepe gideceğiz"
"Peki orada nerede kalacağız"
"Otel de kalırız"
"Otel olmaz ya babam kayıtlardan bulursa"
"O kadar da değil. Nerden bulsun. "
"Yani aslında da öyle. Hem nerden bilsin bizim antepte olacağımızı"
"Hadi şimdi uyuyalım"
"Tamam zaten bayağı yoruldum"
"Sen içerdeki yatağa geç ben salonda yatarım"
"Rahat edebilecekmisin"
"Ederim ben sen hadi yatağa git"
"Tamam o zaman Allah rahatlık versin"
"Sanada hayatım"

Arda hayatım dedi. Minik sevgilimi bırakması iyi oldu.
Canım benim ya burada yatacak. Şimdi gel yanımda yatabilirsin diyemem. Sonuşta resmi nikahımız yok. Artık istanbul'a gidince nikah kıyarız.
Aman bu şimdilik en son düşündüğüm şey. Zaten abimde aramadı. İnsan bir nerdesin bacım diye arar. Olsun abimin arkamda olması yeter.
  Yatağıma geçtim. Bayağıda yorulmuşum. Yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu.

....

   Arda' nın sesiyle gözlerimi açtım.
Arda

"Ecrin, bitanem"
"Azıcık daha uyusam olmaz mı?"
"Ama kahvaltı seni bekliyor"
"Ama ben alışkın değilim böyle birinin bana kahvaltı hazırlamasına"
"Artık alışsan iyi olur."
"Sen yeterki yanım da ol ben başka bir şey istemem"
"Bundan sonra istesen de istemesen de yanındayım"
"Hadi o zaman kahvaltıya"

Valla arda yine çok güzel kahvaltı hazırlamış. Ardanın böyle becerikli olduğunu bilmiyordum. Önce elimi yüzümü kıkadım. Sonra ardayla kahvaltıya oturduk.
Arda' ya

"Eline sağlık canım"
"Sağol bitanem"

Arda çok güzel bir sofra hazırlamıştı. Valla arda beni çok kötü alıştırıyor böyle hahvaltı, yemek. Güzelce kahvaltımızı yaptık.
Ben hemen sofrayı topladım. Arda eşyaları arabaya yerleştirmeye başladı. Bende bulaşıkları yıkamaya koyuldum.
Arda

"Artık gidebiliriz"
"Bulaşıklar bitsin gideriz"
"Sen yıkarken ben de o zaman otel ayarlayayım"
"Tamam canım"

Hızla bulaşıkları yıkadım. Hemen çantamı aldım.
Arda' ya

"Ben hazırım gidebiliriz"
"Ben arabayı evin önüne getireyim"

Arda arabayı evin önüne getirdi. Hemen öne yanına bindim. İşte buradan da gidiyoruz. Kurtuluşa bir adım daha yaklaşıyoruz.
Arda

"Evet şimdi de antepe"
"Evet. Birazda orada gezelim"
"Bak dün bana kızıyordun."
"Galiba senden bana biraz rahatlık geçti"
"Rahat ol zaten. Hiç bir şey düşünme güven bana"
"Güveniyorum. "
"Merak etme herşey çok güzel olacak"
"İnşallah canım. Bu arada babanlar hiç aramadı mı?"
"Aradı"
"Ee "
"Yine babanlar kapıya dayanmış kızımızı getirin diye"
"Aynı sahne yani"
"Tabi baban yine her yerde  bizi aratıyor"
"Babam da mafya gibi heryerde adamı var"
"Arasınlar bakalım. Nasıl olsa bulamayınca vazgeçecekler"
"Eminmisin? Bana hiç öyle gelmiyor"
"İllahi pes edicekler yıllarca bizi arayacak değiller"
"İnşallah dediğin gibi olur. Ya babanlara zarar verirse"
"Saçmalama dertleri biziz. Sen de işi kan davasına çevirdin"
"Kan davası değil ama namus davası"
"Off ecrin yine başladın. Merak etme kimseye bir şey olmayacak"
"İyiki varsın arda, iyiki"
"Sende bitanem"

Arda araba sürerken bende yine düşünmeye başladım. Tamam biz kaçıyoruz ama sonuçta arda' nın ailesi orada. Ya babamlar onlara birşey yaparsa ben nasıl yaşarım. Yok ya babam bunu yapmaz. O kadarda acımasız olamaz. Osman abim zaten bir sene yok o zamana kadar unutsunlar bizi ya.
Ardaya çaktırmıyordum ama şuan ağlamak üzereyim. İçimi büyük bir korku kaplamıştı. Yolu izleyerek düşünmeye devam ettim.