BAHTSIZ(tamamlandı)

Bölüm 28:"yemyeşil"

4 ay sonra

Dört aydır evde içim içimi yiyordu. Arda durmadan birilerini arayıp planlar yapıyordu. Bu sefer babamlar tüm önlemlerini almışlar. Bir yolunu bulup aysunu yanımıza almamış gerekiyor ama çok zor.
Dört aydır bunları düşünmekten yemek yiyemedim iyice zayıfladım. Babamlardan da hiç ses yok berdel deyip kenara çekildiler. Tabi osman abimin askerliğinin bitmesini bekliyorlar. Aysunu kaçırmak için daha süremiz var. Abim askere gideli altı ay oldu.
Arda yine bir telefon konuşmasından sonra yanıma oturdu.
Arda

"Bu gece kardeşimi istemeye gelecekler"
"İstemeye mi? Peki şimdi ne olacak"
"Babamla da konuştum. Evet diyecek sonra bir kaç gün sonra aysunu almaya gideceğim"
"Çok kolay olmayacak. Arda yakalanırsan ne olacak"
"O ihtimali düşünme"
"Nasıl düşünmeyeyim seni yakalarlarsa öldürürler. Arda bende geleceğim"
"Hayır sen burada kalacaksın. Tek kalamam diyorsan tuğbalarda kalırsın ben gelene kadar."
"Olmaz sen nereye ben oraya"
"Hayır diyorum sen burada kalacaksın"
"Ne olur bende gelsem?"
"Olmaz hayatım seni tehlikeye sokamam"
"Arda geleceğim ya sen gidersen ben burada meraktan ölürüm"
"Off tamam ecrin. Ne kadar inatçısın"
"Ne yapayım seni nasıl tek bırakabilirim"

Sonunda kabul etti. En iyiyi düşünmek istiyorum. Beraber gidip aysun ile birlikte sağsalim döneceğiz. Onlarda artık bırakacaklar bu işin peşini.
Arda' nın gözlerine bakıyordum. Çağresizlik vardı.
Arda' ya

"Arda beni kaçırdığına pişman mısın?"
"Seni kaçırmak hayatımda yaptığım tek doğru"
"Ama mutsuzsun"
"Çünkü mutlu olmamıza izin vermiyorlar. Asıl beni üzen sana verdiğim sözü tutamamam. Seni mutlu edemiyorum"
"Hayatım sen verdiğin sözleri tuttun zaten. Bu olanlar senin suçun değil. Ben seninle mutluyum zaten"
"O zaman gül biraz. Bak herşey yoluna girecek"
"Elimde değil. Aysunu düşünüyorum"

Tam bu sırada telefonum çalıyordu. Baran abim arıyordu.
Arda

"Kim?"
"Baran Abim"

Telefonu açtım

"Abi"
"Ecrin nasılsın?"
"Olanları biliyorsun abi nasıl iyi olabilirim ki"
"Karşı taraf berdeli kabul etti. Sorun ne?"
"Etmediler abi. Hele aysun bize nasıl kızgın"
"Zorlamı evlendirecekler kızı"
"Yok arda' nın babası öyle bir insan değil. Abi aysunu buraya getireceğiz"
"Nasıl olacak o iş. İmkansız buraya adım attığınız anda yakalarlar sizi"
"Abi başka çağremiz yok. Aysun evlenmek istemiyor haklıda kız. Zaten herşey bizim suçumuz"
"Nasıl bir plan yine bu. Ee bugün isteme var"
"Kimse şüphelenmesin diye kabul etmiş gibi davranacaklar"
"Off vallaha çok karışık. İnşallah planladığınızı yapabilirsiniz"
"İnşallah abi. Ee siz nasılsınız?"
"Aynı valla. Şimdi isteme için hazırlık var evde. "
"Abi osman abim gerçekten evlenmek istiyor mu?"
"İstiyor gibi gözüküyor."
"Niye osman abim. Metin abim ondan daha büyük"
"Aa senin haberin yok metini sözledik. Yani sıra osman abinde"
"Kimle?"
"Tanımassın uzak bir köyden"

Off metin abim sözlenmeseydi ne güzel aysun onunla evlenirdi.
Osman abim ne yapmak istiyor onu da anlamadım.

Baran abim

"Osman bayağı süslenmiş. Takım elbiseler saç felan yakışıklı adam ama içine babam kaçmış. "
"Çok komiksin abi ya ama doğru aynı babam gibi. "
"Ne yapalım onuda öyle kabul edeceğiz"
"Abi şimdi aklıma geldi osman abim askerde değilmiydi"
"Osman ünüversite okudu ya kısa dönem yapıyor"
"A doğru ben unutmuşum"
"Hadi ben kapatıyorum dikkat edin kendinize"
"Sağol abim görüşürüz"

Sözde okudu. Demekki okumakla adam olunmuyor. Babam o kadar okutmaya çalıştı. Zar zor mezun oldu zaten. Onun yerine beni okutsaydı ama tabi kızlar okuma hakkı yok. Aman boş vereyim şimdi derdim bana yetiyor zaten.
Bir an osman abim aklıma geldi. Osman abimi takım elbiseli tahmin edemiyorum.
Arda