Yağmur Vakti #dexilkromanim2018

Bölüm 40 : Düğün dernek

Multi de kızlar temsili :)

"Hayatım bu sana gelmiş" Uğur elindeki zarfı bana uzatırken gözlerimi ancak açmıştım. Saat sabahın 10'ydu daha. "Kimdenmiş?"

"Bilmem açta bak bakalım." Çok hoş bir davetiyeydi üzerindekileri okudukça gözlerime inanamadım.

Minik mucizemiz Dorena Berre'nin ilk yaşını kutlarken sizlerle tanışması için düzenlediğimiz gecemizde aramızda olmanızı temenni ediyoruz.

E. Zeynep & Uğur BARAN

25 Temmuz Cumartesi Pazazlık Beach Otel

"Uğur buda nereden çıktı böyle? Sen ne ara hazırlandın?" Şaşkınlığımı saklamam mümkün değildi evet bugün kızımızın doğum günüydü ama bu kadar ciddi bir organizasyon için çok çabalamak gerekiyordu. Uğur kollarının arasına aldı beni. "Hayatım sana bilerek söylemedim çocuklarla ayarladık her şeyi annemlerin içinde kalsın istemedim bir düğün falan olmadı burada. Eee Cenevre'de de sen istemedin. Bugün hem düğünümüz olacak hem de kızımızın doğum gününü kutlayıp yeni bebeğimizin haberini paylaşacağız sevdiklerimizle."

"Ayyy yok adam sen bana bu çocuğu da erken doğurtturacaksın. Nereden aklına geldi bunlar?" Uğur daha da sıkı sardı beni. "Ben sana ne yapsam ne desem az kalır bana verdiklerinin yanında. Hem fena mı ne güzel bir arada olacağız." Aklıma gelen fikirle yüzümü buruşturdum. "Uğur aslında bugün bize eşlik edecek çok insan olacağını zannetmiyorum. Bugün bir düğün daha olacak burada."

"Biliyorum meleğim Ali'nin düğünü olacak sen burada oğlumuzla ilgilenirken ben çarşılarda koşuyordum Bade ile. Her şeyden haberim var hatta kendi ellerimle götürdüm evlerine davetiyeyi." Gözlerim yerinden çıktı bir kez daha. Hışımla ona doğru döndüm. "Sen ciddi misin gidip davetiye mi verdin onlara?"

"Aslında onlara değil Sıla'ya ama gittiğimizde Eylem Hanım'ı da gördüm ve bir kez daha Ali'ye teşekkür etme ihtiyacı hissettim. Seni bana bırakırken çok vasat bir tercih yapmış. Kadın tam bir dedikodu kazanı bir saniye ayrılmadı yanımızdan."

"Ahh Uğur sen neler yapmışsın böyle tek başına." Ellerimin arasına yüzünü aldım. Bu adam ne olursa olsun benim şansımdı. "Merak etme güzelim şimdi kahvaltımızı edelim kızlarla birlikte kuaföre gideceksiniz. Sonra fotoğraf çekimi olacak işimiz çok bugün biraz yorulacaksın ama artık idare edersin hem ben rahatını düşünerek sandalet seçtim rahatsız olma diye." Dudaklarıma belli belirsiz bir öpücük kondurduktan sonra yerinden kalktı. "Sana duş almanda yardımcı olabilirim istersen." Bakışları içimi titretti. "Arsızsın ama ne olursa olsun benimsin. Evimizde bu yardım teklifini değerlendiririm ama burada misafiriz aşkım. Neyse ben gidip hazırlanayım sende kızımızla ilgilen." Yeniden öptükten sonra dolabıma yöneldim. Uğur Berre'yi almak için yatağa doğru ilerledi. "Prensesim bugün senin günün babacım hadi gel biz seninle aşağıya inelim." Berre ilgiden memnun bir şekilde gülücükler saçıyordu etrafa.

Elime kıyafetlerimi aldıktan sonra banyoya yöneldim hava oldukça sıcaktı. Bugün kızımın mucizemin bana, bize geldiği gündü. Üstelik babası sanki özellikle bugünü seçmiş gibi evleniyordu ne ironi ama. Duşun altına girdiğimde ılık olan su bedenimden aşağıya akarken gözlerimden yaşlarda akıyordu. Neler yaşamıştık böyle. Hayat nasıl bir oyun oynamıştı bize. Aşık olduğum adamın çocuğunu doğurup ona asıl babalık yapan adama sevdalanmıştım. Evliydik ve bebeğimiz olacaktı. Karşıdan bakınca gerçekten pembe diziler gibiydi doğrusu.

"Hayatım iyi misin? Gerçekten yardım edebilirim?" Uğur'un sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. "Çıkıyorum aşkım şimdi."

***