Yağmur Vakti #dexilkromanim2018

Bölüm 5 : Beklenmeyen karşılaşmalar

Multi de Mehmet :)

Yaklaşık bir haftadır girmediğim sistem yapmadığım araştırma kalmadı. Bir hayli yol aldım almasına da hala Eylül hanımın geçmişini tam manası ile çözemedim. Belli bir kısımdan sonra boşluklar oluşuyor çünkü. Eylül. Aslında Eylül sahne adı nüfusunda kayıtlı olan ismi Nihal Yılgın adı bile sahte 87 doğumlu yani Ali'den tam üç yaş büyük. Boşanmış bir ailenin büyük kızı. Sabit bir işi yok ama asıl şok eden olay vasat bir sahil barında sahne alıyor olması. Daha önce başından bir evlilik geçmiş. Kendinden çok çok büyük bir adamla süren 3 yıllık evliliği bittiğinde 23 yaşındaymış. Şuanda annesi ile yaşadıkları yer bizlere 10 15 km uzaklıkta bir belde. Anlamadığım şu ki Ali'nin bu kıza olan ilgisinin sebebi. Evet; güzel hatta onunla yarışamayacağım kadar güzel. Bilmiyorum bu işin içinde ne var.

Kızın sayfasını defalarca inceledim. Hep eksik kalan bir şeyler var. Mesela iş durumu sabit bir işi yok. Kızın bu hayatı yaşaması için sağlam bir kaynağının olması gerek. Annesinin emekli maaşıyla böyle bir hayat yaşamaları imkânsız. O ev, o araba, ihtişam. Ayrıca evlenmiş boşanmış biri olarak nafaka almadığını da öğrendim. Bu iş araştırdıkça ruh sağlığımın iyice bozulacağının sinyallerini alınca kızı incelemekten vazgeçtim. Ne de olsa her şey bugün ortaya çıkacaktı.

Kendimi zorla davet ettirdim gibi bir şey oldu aslında bu durum en çok teyzemin işine yaradı ya neyse. Bugün evlenen kuzenimin evinde mevlid olacaktı. Sadece annelerin gideceği bir olay ama ben teyzeme yardım etme teklifini sununca geri çeviremedi. O yüzden birazdan annemle beraber kuzene gidecektik.

Kuzenin kaldığı sitenin bahçesine arabayı park etmek için yer ararken o arabayı görünce kalbim yine ağzımın içinde atmaya başladı. Muhtemelen anneyi getirmişlerdi ama hangisi Ali mi Mehmet mi? Annemi indirip arabayı onların arabasına doğru sürmüştüm. Koskoca sitede başka yer yokmuş gibi onların arabasının yanına park ettim. Arabanın içinde iyice oyalandıktan sonra saçımı kontrol edip arabadan indim. Önüme bakmadan ilerlerken biriye çarpıştık. Henüz onu görmeye hazır değildim.

"Zeyno iyi misin bir şey olmadı ya?" Hayal kırıklığım yüzüme yansımış olacak ki Mehmet endişelenmişti. "Yok, bir şey Mehmet iyiyim." dedim zorla gülümseyerek. "Oh sevindim. Nasılsın düğünden sonra seni göremedik bir daha?" diyince yüzüm ışık görmüş kedi gibi oldu. Sanki çok görüşüyormuşuz gibi birde görüşemedik diyordu. "Teşekkür ederim. İyiyim sadece yeni projem üzerinde çalıştım biraz." Zoraki bir açıklama yapmak zorunda kalmıştım. "Anladım yazılımcıydın değil mi aslında müsait olduğun bir zaman senden fikir almak istediğim bir konu vardı." diyince açıkçası merak ettim. "Ne gibi Mehmet yardımcı olabileceğim bir şeyse tabii ki." dedim. "Bu konuda senden başka yardım alabileceğim biri yoktur buralarda. Geniş bir zamanda görüşelim muhakkak." Gülümseyerek "Sen bilirsin neyse ben geç kalıyorum sonra görüşürüz." diyip uzaklaşmak için harekete geçtim. "Şey Zeyno sana nasıl ulaşacağım yani numaran yokta?" Mehmet seslenince aptal kafam dedim kendi kendime. Adam sanki kankan nereden bilsin senin numaranı. "Ah çok pardon o tamamen aklımdan çıkmış." mahcup olmuş bir ifadeyle ona bakarken yanıma gelip kartını uzattı. "Bu benim kartım Zeyno müsait olduğun bir zamanda ararsan sevinirim." dedi. Kartı elinden aldım. "Peki; kendine dikkat et hoşça kal."

Bu da neydi şimdi anlamış değilim. Mehmet Efeoğlu'nun benimle nasıl bir işi olabilirdi. Bu zamana kadar hiçbir yerde görüşüp konuşmadığım samimiyetim olmayan insan benden başka kimseden yardım alamazmış. Bunu düşünmeyi daha sonraya erteleyip kaynayan kazana adım attım. Bugünü sorunsuz bir şekilde halledelim Allah'ım yardım et.

Asansörden indiğimde kapının önündeki ayakkabıları gördüğüm an geri gitmeye niyetlenmiştim ki telefonum çalmaya başladı annem merak etti anlaşılan meşgule alıp kapıyı çaldım. İçeri girdiğimde odanın enerjisi ruhumu emdi resmen. İki oda dolusu 50 yaş üstü insan.