Yağmur Vakti #dexilkromanim2018

Bölüm 32 : Yeniden

Duyduğum cümleyi idrak etmeye çalışıyordum. Olduğum yerde kalmıştım ne ileri ne geri. Ali göndermiş dedi. Ali ona neden defter göndersin ki? Ne alaka? Uğur ayağa kalkıp masanın üzerindeki defteri aldı. Defteri avucumun içine bıraktı. "Sana yazmış daha doğrusu seni yazmış. Okudum Zeyno özür dilerim ne olduğunu anladığım an attım ama içinde not vardı; sonuna kadar oku demişti. Dayanamadım okudum. Affet." Ne saçmalıyordu bu adam neyin affetmesi. "Ne diyorsun Uğur sen ne affetmesi?" sandalyeye oturmama yardım etti. Elimde o defter vardı yine huzurumu kaçırmayı başarmıştı. "Sana ait bir şeyi okuduğum için affet. Ben gerçekten okumak istemedim ama notu görünce sonuna kadar okudum. Bana defteri ister okut ister okutma demiş. Sonuçta bir başkasının karısına göz koyacak kadar alçalmamış. Ama ben sana hiç yalan söylemedim senden saklayamazdım."

Bomboş bakıyordum tam karşımda konsolda Uğur'la ikimizin çekildiği fotoğraf vardı. Zamanında Uğur gibi dürüst olsaydı şimdi ellerimde bu defter olmazdı. Üstelik ben Uğur'la evli olmazdım. Bana ne olursa olsun gerçekleri anlatması gerekirdi ama o susmayı tercih etmişti. Ali benim içimde öleli çok olmuştu. Bir ailem vardı ve aileme sahip olduğum için her gün Allah'a şükrediyordum. Uğur gerçekten benim uğurumdu.

Bir anda yerimden kalktım. Konsolun üzerinde duran geniş tabağı aldım masaya koydum defteri de içine. Uğur'un dolapta duran içkilerinden birini aldım ve defterin üzerine boşalttım. Romantik bir ortam olsun diye mumlar yakmıştım. Mumu elime alıp deftere yaklaştırdığımda Uğur beni durdurmaya çalışıyordu. "Bırak!" Tek bir sözüm yetmişti Uğur'u durdurmama. Defter mumun ateşiyle alev almaya başladığında ikimizde sessizce yanmasını izliyorduk. Yere çöktüğüm anda gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

Uğur ağladığımı anlayınca eğilip kaldırdı beni yerden. Gözümden akan yaşların üzerinden öptü önce. Alnını alnıma yasladığında konuşmaya başladı. "Senden saklayamazdım. Ağlamanı istemiyorum. Kimse için gözyaşı dökmeni istemiyorum ama keşke okusaydın Zeyno." Derin bir nefes alıp gözlerimi açtım. Göz gözeydik. "Ben onu yakıp atmışım içimden. Yazdıklarının benim için hiçbir önemi yok. O sadece geçmişten ibaret. Berre'nin olmasında biyolojik bir etken hepsi bu. Güven çok önemli bir duygu Uğur. Ali o güveni kaybedeli uzun zaman oluyor." Beni kendi çekip sarıldı. Huzur bulduğum kollardaydım. Yuvamın burası olduğunu biliyordum Uğur'u seviyordum. Ve artık bunu ona da hissettirmem lazımdı.

Uğur'dan ayrıldığımda gözlerini benden ayırmıyordu. Bir an aklıma bu gözlerle bana bakmadığı geldi. Başka bir kadını sevebilme ihtimali olduğunu düşündüm. Kıskandım. Bana karşı olan duygularını seni dostum gibi görüyorum diyerek sakladığı günler geldi aklıma sinirlendim. Bir anda uzaklaştım ondan "Sende bana yalan söyledin Uğur sana da güvenmiyorum artık" dedim. Uğur dehşetle gözlerini açarken "Hayır saçmalama sana hiç yalan söylemedim ben. En büyük sırrımı bile sen biliyorsun Zeyno. İnan bana senden hiçbir şey saklamadım" diyince ona yaklaştım. "Sen Uğur Baran bana en büyük yalanı söyledin aslında. Beni kaybetmemek için var olanı sakladın. Bu yüzden seni affetmeyeceğim." Elimi kalbinin üzerine bastırdım. "Söylesene Uğur buranın bir sahibi var değil mi? Bana söz vermiştin âşık olduğunda söyleyecektin ve bende senden boşanıp onunla evlenmen için elimden geleni yapacaktım." Aramızdaki çekim bariz ortadaydı. Sanki mümkünmüş gibi daha da yaklaştı Uğur dudaklarımızın arasında nefeslerimiz birbirine çarpıyordu. Gözlerimi kırpmadan bakıyordum gözlerine. Muzip bakışlarından hafif bir parıltı geçti önce sonra da konuştu. "Ya oranın sahibiyle çoktan evlenmişsem? Yine de elinden geleni yapar mıydın Eftelya?"

***

Daha fazla saklamamın ne ona ne de bana faydası vardı. Aramıza birilerinin girmesine izin vermem mümkün değildi. Bende madem söyledim en azından tokadı suratıma yemeden uğruna öleceğim dudakları öpeyim diyerek öpmeye başladım. Ama karşılık bulmayı hiç beklememiştim. Kendimi biraz uzaklaştırdığımda gözlerimiz buluştu önce, sonra başını eğdi Zeyno utanmıştı. Belki de suçlu hissediyordu kendini. Sonuçta aşkla bağlı olduğu biri vardı. Başını yukarı kaldırdığında cesur bakışlarıyla bana bakıyordu. Bu sefer beni o öpünce şaşırma sırası bendeydi. İçimdeki isteği bastıramam mümkün değildi. Öyle açtım ki onun sevgisine elimden gelse göğüs kafesime hapsedip öyle sevecektim kimselere göstermeden sadece benim diye saklayacaktım.