The Casanova's Greatest Love

Kabanata XLIV

Good

"Kyle..." ani ko sa mahinang tinig.

Unti-unti siyang lumapit sa akin, tila nanatya. Napatayo ako at napangiti sa kaniya. Maganda naman ang naging paalam namin sa isa't-isa, bukod doon ay may pinagsamahan kami. I just don't really like yung panahon na pina-kidnap niya ako at ginawang pain para kay Tao. That's why even i'm comfortable, i can't give him my full trust.

"Your mom called me..." I knew it! Alam kong nagpapapunta si Mama ng mga kaibigan or even mga dating kaibigan para kahit papano ay malibang ako o makalimutan ko... kahit malabo iyon.

"Uhm... yes. Maupo ka," sabi ko. Sakto naman na tinawag na kami nina Manang para sa hapunan. I was about to say na hintayin na lang din naman sina Mama at Papa kaso nakakahiya naman at may bisita ako.

Habang kinakausap ako ni Kyle ay nakatuon ang pansin ko sa aking cellphone at isinearch ang tungkol sa balita kanina. Nakita ko na maraming lumabas mula doon at napapikit na lamang ako noong makita ang markang trending doon.

Tao is really a casanova. No doubts if this is true.

Naging si Ayesha at Luhan but i don't think na sila pa'rin hanggang ngayon. I heard Luhan is in Korea with Ariza.

Christine and Tao never admitted that they are in a relationship. But they are really sweet inside the campus.

Matagal na si Kyle Choi at Christine. LDR. They are spotted bago pa muli lumipad papunta sa ibang bansa si Choi.

I laughed in my mind without humor. Go and make your own theories! Wala kayong ideya. You all really have no idea...

Napatingin ako kay Kyle. Mukhang walang kaide-ideya ito na nadadawit ang pangalan niya sa kaguluhang ito. Napansin niya ang tingin ko sa kaniya at ngumiti sa akin.

"I heard that you're starting to work for your company, how is it?" He opened the topic. I put down my cellphone for a while to answer him. "It's good although it was tiring. But it's for my future, i guess..." i laughed a bit.

He looked down and smiled. Noong umangat ay agad natagpuan ang aking mga mata. Hinawakan niya ang kamay kong nakapatong sa lamesa. "Look, I am really sorry about what happened to us. Hindi ko alam kung mapapatawad mo pa ako o kung maibabalik man natin ang samahan natin, but I am really sorry..."

Tinanggal ko ang kamay niya sa akin at ngumiti. I, again, felt uncomfortable but when i see the sincerity in his eyes, unti-unti akong kumalma.

"That was all in the past, Kyle. Don't brought it out again," I smiled and i continue to eat.

Narinig ko ang pagdating nina Mama kaya inalarma ko din si Kyle. Parehas kaming tumayo at nagbigay galang sa mga magulang ko.

"I'm sorry i'm late. I have a lot of works to finish at the office. By the way, kasisimula nyo pa lang?" ani Mama.

Tuwang-tuwa si Mama na narito si Kyle while my Dad is just casual. Eversince, alam kong gustong-gusto nila si Kyle noon para sa akin at mukhang hanggang ngayon ay ganoon pa'rin.

"Mom, have you heard the news a while ago?" I asked her habang prineprepare na nina Manang ang kanilang mga kubyertos.

She just smiled and said, "Yes. Don't worry I'll call some people to fix it up-"

I cut her off. "I'll fix it. Set me an interview," agaran kong desisyon.

Napatigil si Mama at Papa sa pagkuha ng pagkain. Tumikhim si Papa at napatingin kay Mama. "Hindi ba mas makakabuti, anak, na hayaan na lang natin iyon hanggang sa humupa?" ani Papa na napasandal sandali sa upuan niya dahil hindi siya komportable.