The Casanova's Greatest Love

Kabanata LX

This is the last chapter of The Casanova's Greatest Love, the next will be the Wakas. It will consists of Tao's point of view. This story hold a special place in my heart, ang hirap-hirap bitawan nito, kaya sa ilang taon ko na sa Wattpad ay ito pa lang ang natatapos ko. Maraming salamat na nakarating kayo dito. Hindi ko magagawa ito kung wala kayo. Maraming salamat sa pagtitiwala, lalong-lalo na sa iyo- my true Christine Faye. 

Jailed

I can't move. Iyon na yata ang pinakanakakatakot na naranasan ko.

Gusto kong magpakatanga at aluin ang sarili na hindi naman kayang gawin iyon ni Kyle sa mga anak ko, dahil itinuring na din naman niya itong kaniya.

He was holding them tight while blindfolded. Hindi ako nakaibo at ramdam na ramdam kong tila nawalan na ako ng dugo sa katawan. My heart is beating so fast, my feet and hands were also numb.

"Kyle..." mahinang bulalas ni Tao, sa kaniya naman galit na itinutok ni Kyle ang baril. Nagsigawan ang lahat sa takot.

Tao stayed still. Kita ko ang nag-aalalang titig niya sa mga bata.

"You we're all happy! You made me a fool!" He shouted. Napakalas noon na pakiramdam ko ay abot iyon sa labas ng venue.

He grunt and fire a shot to the wall. Nagsigawan ulit ang mga tao kabilang na ako. Pakiramdam ko ay nabingi, hindi dahil sa baril kundi dahil na rin sa takot.

My eyes are blurry while looking at my kids. This is not what I want them to witness! Napagdaanan ko na ito noon and it was so hard to keep up!

"Kyle...please. Let our children go!" I cried. Napiyok ako sa huling bahagi ng aking sinabi. Galit na galit ang titig sa akin ni Kyle. This is not the Kyle I know!

"They are not my children! This is yours and Tao!" Tinutok niya ulit ang baril kay Tao.

I heard my children cry and what is more frustrating is that I can't go near them! I can't do anything.

With my trembling body, I stepped forward. "K-kyle... Put down the gun. We can talk about this, please..."

"Christine!" rinig kong suway ni Tao dahil patuloy akong lumalapit kay Kyle kahit na armado ito.

"What do you want, Kyle? Let's talk about this. Put down your weapon," I calmly said. Or maybe it was just my facade. Dahil alam kong sa segundong hindi ko nahahawakan ang mga anak ko ay mas lalo akong kinakabahan at nawawala sa sarili.

I can't stand seeing my children like this. Lumapit pa ako ng kaonti kay Kyle, takot na gumawa ng bagay na ikasasabog niya.

I am willing to sacrifice it all for my children. Kahit ako na lang, huwag na sila.

"You don't get it, don't you?" Napatalon ako kahit mahinang binulalas iyon ni Kyle. "I worked hard for this family. Ngayong nandito na iyang lalaking iyan! Iiwan mo na ako!"

Umiling ako. "No. I will choose you! I will marry you. Who said that-"

"You will marry me but let's be honest... hindi naman ako ang mahal mo!"

Kumunot ang noo ko. "That is so not true, Kyle. Please...You know that,"

Marahan kong sinabi. Patuloy siyang inaamo sa mga salitang lumalabas sa bibig ko.

"All I want is to be loved by you, Christine! Bakit ba hindi mo magawa iyon?"

Galit na galit na tumitig siya kay Tao. May halo ding pangmamataas ang titig niya. "Ano bang meron siya na wala ako!?"

"Kyle, please... Stop this. I love you,"

Sa akin naman ulit siya bumaling. Hindi ko na mabasa ang sinasabi ng kaniyang mga mata. Ngumiti siya sa akin ngunit mas natakot ako sa ngiti niyang iyon.