The Casanova's Greatest Love

Kabanata L

Certificate

"Tao..." Sobrang hina niyon at malabong narinig ni Tao pero posibleng narinig ni Kyle na kalalabas lang din ng reception ng kasalan nina Jessa.

Wala na akong pakialam sa lahat. Agad akong pumunta sa mga anak ko at agad na binawi ang mga kamay ng anak ko kay Tao... sa sarili nilang ama.

Ni hindi ko matandaan kung gaano ako kinabahan ng ganito. Hindi ako handa sa pagdating niya kahit pa nakita ko na naman siya kaninang kinaumagahan!Sobrang lakas ng pintig ng puso ko at nanlalamig din ang buong katawan ko!

"Mommy!" my kids yelled. Mas nanlamig ako noong nagtama ang paningin namin ni Tao. Buti na lamang at naandon na kaagad si Kyle, kaya inaya ko na agad siyang umalis mula doon.

Sa sobrang takot ko ay hindi ko nakayanang tumingin sa mga mata nya, mas lalo na siyempre ang batiin siya.

"Kyle, prepare the car. Umalis na tayo. I'm tired," mula kay Tao ay tumingin siya sa akin. We are both shocked! Ang kaibahan lang, nakita ko na siya kanina at naniniwalang naandito nga siya. Samantalang si Kyle, ngayon nya pa lang uli nakita si Tao.

Kyle obeyed silently. Pumunta siya agad sa may parking at balak ko sanang sumunod noong tinawag ako ng malamig na boses ni Tao. "Christine..."

Napatigil ako habang hawak ang dalawang bata. Napaangat tuloy ang tingin sa akin nina Tharina at Chris, nagtataka dahil tumigil ako sa paglalakad namin.

Mas bumilis ang tibok ng puso ko. Mas dumoble ang lamig na nararamdaman ko at dahil doon ay nagtayuan ang mga balahibo ko. I felt like my stomach is spinning. Parang gusto kong masuka ngunit wala namang mailabas ang tiyan ko.

I bravely faced him. My anger that was secretly kept for years wants to burst out. Nagpapasalamat naman ako dahil nakaya ko pang kontrolin iyon gayong gustong-gusto ko ng sumabog. Nakaya ko pang magkunwaring walang alam kahit na isinasampal sa akin iyon ng mga alaala ko. Well, I'm just good at acting, eversince...

He's the reason why I lost my baby. Kung hindi lang talaga siya tumakbo noon! Kung hindi niya lang ako tinakbuhan! Sana hindi nalagay sa alanganin ang mga anak ko! Sana hindi nawala sa akin si Trevor! Kung sana ay nakinig na lang siya sa akin at tinanong kung anong pakay ko, sana kasama pa siya namin noon!

My tears flowed, hindi ko na napigilan. "Tao..." I hugged him. I pretended that I know him, as a friend. Pero ang totoo, gustong-gusto ko siyang saktan. Gustong-gusto ko siyang pagsusuntukin, pagsasampalin! Gusto kong gawin iyon lahat!

Bakit? Nasaan ba siya noong kailangan ko siya? Nasaan siya noong kailangan siya ng mga anak... namin? Nasaan siya? He's with someone else! Nasa puder ni Ayesha! Nasa puder ng kapatid ko!

I heard the news about their marriage. But, I'm still healing that time that's why we did not attend, including my mom and my dad. They are with me until the end of my several therapies. They are so afraid that the accident will cause some trauma, kaya kung saan-saan nila ako dinala.

And speaking of my sister... bumukas ang double doors at iniluwa noon si Ayesha na hanggang doon ay kasama ang anak niya. Sumunod pa doon si Luhan na tila nabigla sa naabutan.

Bumitaw ako sa yakapan namin. "I hope we can bond soon. Sorry, but... I have to go. I'm a little bit tired," paalam ko at ngumiti.

"I hope we can schedule for a reunion. The six of us, just like the old times..." dagdag ko pa.

Nagpapasalamat ako dahil sa palaging pagsagip sa akin ni Kyle. Kahit saan ay naandoon siya. Kahit na alam kong unfair na sa kaniya, hindi niya ako sinukuan. Hindi niya ako binitawan. Unlike him!