The One Who Kills

Chapter Forty- Seven

*Apology*

Her POV

Matapos ko syang pag laruan gamit ang mga salitang binitawan ko sa kanya ay agad kong kinuha ang sigarilyo na nakapatong sa aking lamesa at ito ay aking sinindihan.

Humithit ako sa sigarilyo atsaka ibinuga ang usok sa kanyang mukha. Ito naman ang naging dahilan ng kanyang pag ka-ubo.

Hindi na maipinta ang kanyang mukha dahil sa amoy ng usok ng sigarilyo. Nang nakita kong medyo malakas pa ang baga ng aking sigarilyo ay itinapat ko ito sa kanyang kili kili. Inilalayo nya naman ang kanyang sarili, pero huli na dahil napaso na sya ng aking sigarilyo ang kanyang maganda, makinis at maputing kili kili ang aking ginawang ash tray.

"Aaahhhhhh!" Sigaw nya dahil siguro sa sya ay nasasaktan.

"Masakit ba?" Pasweet at mapang asar ko na tanong sa kanya.

Pero hindi nya ako sinagot. Imbis ay tinitigan nya lamang ako ng masama. Ibinalik ko lamang sa kanya ang kanyang mga tingin sa akin. As if naman na matakot ako sa kanya. Siya dapat ang matakot sa akin.

Tinanggal ko sya sa kanyang pag kakatali sa poste sa loob ng bahay ko. Kinuha ko ang kanyang mga binti at ito ay itinali. Ibinitin ko sya. Sya ngayon ay naka tiwarik.

Hinubaran ko sya ng kanyang damit ultimo pang ilalim.

Kumuha ako ng mga kandilang pang-Chinese at ito ay aking sinindihan. Nang ito ay aking masindihan na ay ito ay aking idinikit sa kanyang dalawang kili kili.

Agad naman syang napasigaw dahil sa aking ginawa.

Sunod ko ginawa ay kinuha ko aking mga maliliit na bakal na nangangalawang na ipinasok ko sa kanyang mga kuko sa daliri.

Unang pasok ay sobrang lakas ng kanyang mga sigaw, sya ay naihi rin. Hanggang sa sunod sunod na ay iyak lamang sya ng iyak at sigaw ng sigaw.

Sunod kong ginawa ay kumuha ako ng kutsilyo sa lamesa at unti unti itong idinikit sa kanyang buhay--- ang kanyang dib-dib.

"Wagggg!" Sigaw at pigil nya sa aking binabalak na gawin.

"Excited huh?" Sabi ko naman sa kanya.

"Please, para mo ng awa. Please, huwag." Pag mamaka awa nya habang umiiyak.

"Nag papatawa ka ba?"

"Please,sorry sa lahat. Patawarin mo na kami. Please, nag mamaka awa na ako sa iyo. Please." Sobra na ang kanyang pag iyak pero hindi ako maaawa sa kanya.

"Hindi ako tanga! Matapos ng lahat? Anong magagawa ng sorry nyo?! Buhay ang nawala kaya buhay rin ang kapalit!" Sigaw ko naman sa kanya na galit na galit.

Bago pa man sya makasagot ay agad ko ng hiniwa ang kanyang dib-dib.

Kumuha ako ng malaking tubo at naisipang ipasok iyon sa kanyang pag kababae.

Wala na syang buhay.

Nakatitiyak akong wala na syang buhay.

Humanda na sa akin ang susunod.