Wildest Dreams

Simula

Simula

I don't know how to act rich because I am not rich. Habang ang kaharap ko namang diyos sa mukha't kayamanan ay napaka-effortless.

I am so jealous.

I am jealous of how wealthy he is. Sa suot niyang gray na tuxedo, puting polo, at dark blue na necktie, he is polished. Very polished. Kahit na bumubuga siya ng usok ngayon, he can't be flawed.

Titig na titig lang ako sa kanya. I am a certified gold-digger. High school pa ako, pero marami na akong nakalabit na mga mayayamang negosyante. Hindi ko naman sinasadya. Napapabaling lang sila sa akin, at pinapatulan ko. Pagkatapos ay papauwiin na nila ako sa kanila hanggang sa sila'y magsawa. But I still get benefits. After my relationship with them, they give me hundreds of thousands. It's because I play them. I make them fall, they fall, and I don't catch. And I break apart from them while they are into me. Kaya't I get the benefits in the end.

I am not a dirty slut bitch. I am a virgin. The pleasure I give to those men is their display. Maganda ako. Alagang-alaga ko ang sarili ko, kaya't kahit hindi man ako laking-mayaman ay magmumukha akong mayaman lalo na kapag naulanan na ng kayamanan ng mga lalaking nasusungkit ko. And they are bachelors. I've never been a mistress. They use me, I use them. Sometimes, they just use me to get money, convince investors, and for the press media to see. While I use them for money.

Tumikhim ako at tinaasan siya ng kilay. Pinaypay ko ang hangin na may aso, pinapakitang hindi ko na gusto yung paninigarilyo niya.

Tumikhim din siya, umayos sa pagkakaupo, at inilagay sa tray ng kadadaang waitress ang kanyang natirang sigarilyo. Nagulat ang waitress. Poor her.

Ipinatong ni Yoshef ang kanyang dalawang siko sa marble table. We are sitting across each other at medyo malayo yun. Naghahanap yata siya ng paraan para mapalapit sa akin. I know this. Kaya naman ay isinandal ko ang aking likod sa upuan. Ramdam ko ang pulang linen sa likod ko. Kabibili lang namin ng flowing gown galing sa Roberto Cavalli. At siya ang pumili nitong pulang backless na gown. Pumasok din kami sa store ng Bvlgari at may mga binili siyang alahas doon. Pinasuot niya agad yun sa akin. Nagmumukha na akong mannequin na swerteng hinahalikan ng mga mamahaling gold na ito.

Inabot ni Yoshef ang kamay ko na nakapatong sa mesa. Hinayaan ko siyang hawakan yun. I know what's next. He'll ask me about my feelings. After almost nineteen experiences with twenty different wealthy bachelors, para akong gumraduate galing sa University of Rich People. No kidding. Halos pare-parehas lang sila.

"Are you still not falling for me, baby?" Malabing niyang tanong sa akin.

I smirked at him. Not so easy, mister. Kahit na ang gwapo niyang half-Chinese half-Filipino, and even if he's rich as fuck, I'm already immune. He has no effect on me. And he knows exactly why.

"Oh, baby..." Medyo pinalandi ko ang boses ko. Nakita ko kung paano siya napalunok at medyo kinabahang naghintay sa sagot ko. Why does he look like he's on bended knees? For a girl like me? "Not yet."

Tumango siya. Mas humigpit pa ang hawak niya sa kamay ko. Ang sarap tingnan ng mukha niyang medyo nakasimangot. Mas tumangos ang ilong niya nung idiniin niya ang kanyang mga mapula-pulang labi.

"What do I need to do, then?" Tanong niya.

I shrugged at kumawala sa hawak niya sa aking kamay. Umamba akong tatayo, kaya't madalian siyang tumayo at hinila palayo ang upuan ko para maayos akong makatayo.

A gentleman.

Tumingin ako sa paligid naming hindi kailanman napupuno ng mga tao. City of Dreams is a nice casino hotel. Mapayapa. Mayayaman ang kadalasang nakakatapak sa tiles nilang puting-puti sa linis. And it's not my first time here. This is my twenty-first time.

May nakita akong babaeng napatingin sa recent bachelor kong boyfriend. Of course, Yoshef's charm. Pero nung dumapo ang mga mata niya sa akin ay agad naman siyang yumuko. I'm territorial and I'm jealous dahil pinagtitingnan siya.

Binalingan ko si Yoshef na walang ka ide-ideya sa nakita ko.

"Stop making girls drool over you. I'm jealous." Sabay unang naglakad.

Nakita ko ang mga limang bodyguards niyang nakaaligid malayo sa Café Society, kapehan na kinakainan namin ngayon, na lumapit sa amin ni Yoshef. Sigurado akong sinenyasan niya ang mga itong paligiran ako. I don't see the use of it. Wala namang mga kriminal dito. Pero hinayaan ko na lang. Who doesn't love protective idiots?

Nasa tabi ko na si Yoshef ngayon habang naglalakad. Dinadamdam ko ang ang silk kong gown ngayon na hinihimas ang katawan ko habang nakabalot. I smirked nang napasinghap si Yoshef. Kanina pa siya tingin ng tingin sa katawan ko, kaya't siguro'y nakita niya ang gusto kong ipakita sa kanya kanina pa.

Hinawakan niya ang braso ko. Hindi niya naman kami pinahintong maglakad. Gusto niya lang na may sabihin.

"Why are you naked underneath?" Bulong na tanong niya. Nilingon niya ang mga bodyguard niya at sinenyasan na medyo lumayo sa aming dalawa. Pssh, of course.

"Why?" Binalingan ko siya. "I'm covered."

"Only with the dress!" Medyo galit niyang sagot.

Tiningnan ko ang kamay niyang nasa braso ko. Hindi naman ito humigpit. It's feather-light, pero ginawa ko itong problema.

"You are hurting me." Sabi ko.

Agad niyang inalis ang kamay niya. Good. "I'm not going to fall in love with a man who wants to hurt me--"

"But I wasn't!"

Tinaasan ko siya ng kilay. "You mad?"

Napapikit siya at napayuko. Umiling naman ako para makita niya. "Try harder, Yoshef. It's not working." At pumasok na kami sa loob ng Grand Ballroom.

🌹