Hoofdstuk 70: Het einde.
Louisa's POV:
Ik opende mijn ogen en meteen keek ik hem recht aan. Zijn nu blauwe ogen keken me ongerust aan en even zag ik dat hij angst uitstraalde. Zachtjes legde ik mijn hand op zijn wang en langzaam sloot hij zijn ogen. Zijn donkerblonde haar viel over zijn rechteroog en voorzichtig streek ik zijn haar uit zijn gezicht. Meteen daarna opende hij zijn ogen. "Louisa... je weet waarschijnlijk niet wat er gebeurt is of wel?" zei hij fluisterend. Verbaasd keek ik hem aan. Zijn stem klonk zo melodieus ondanks dat hij fluisterde. "Ben je echt een prins?" vroeg ik verbaasd. Hij knikte en pakte mijn andere hand. "Ik ben zo geboren, maar er was een profetie. Ik zou een oorlog beïndingen en mijn leven als engel verliezen. Ik zou mijn ware liefde vinden en een vloek zou verbroken worden." zei hij. Langzaam trok hij mij naar zich toe en langzaam zoende hij mij. Eerst rustig en toen ik hem beantwoordde steeds ruwer. In gedachten schoten al onze belevenissen voorbij en opeens daagde het me. Mijn grootmoeder had dit altijd geweten. Ik keek op naar Lucas en tegelijkertijd glimlachten we naar elkaar. Mijn lieve man. Voor altijd de zijne, meer had ik me nooit kunnen wensen.
~Einde~
JE LEEST
Mijn Liefde voor Jou.
RomanceLouise (14 jaar) woont alleen met haar grootvader in Oostenrijk. Als ze op een keer vanuit het bos naar huis loopt wordt ze aangevallen door een vreemd wezen met felrode ogen. Wat is dat voor een wezen? en waarom voelt zij zich vreemd als de nieuwe...
