Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 30: Afscheid en een welkom thuis.

Hoofdstuk 30: Afscheid en een welkom thuis.

Alex' POV:

Louisa zag er gewoon uit, behalve de twee bijtwonden in haar hals. Ze had zich omgekleed en had nu een kort wit jurkje aan. Lucas leefde ook nog, dus het was vast gelukt om haar bloed te laten drinken. Louisa stapte naar voren en zei zachtjes: "Het spijt me, maar ik ga naar huis. Als je langs wilt komen mag dat hoor, maar ik leef liever gewoon op aarde." Lucas maakte een vaag handgebaar, wat waarschijnlijk ook een soort groet was, en liep naar het openstaande raam. Even keek Louisa naar Lucas en daarna kwam ze naar mij toegelopen. "Ik houd me altijd aan mijn afspraken." fluisterde ze, waarna ze mij zachtjes een zoen gaf. Ze trok weer terug en liep langzaam naar Lucas, zonder om te kijken. Samen vlogen ze weg en Louisa zwaaide nog even en toen verdwenen ze uit het zicht. Zuchtend ging ik op een stoel zitten. De keuze die ze had moeten maken, ze was het niet vergeten. Ik sloot mijn ogen even en dacht aan haar zoen. De eerste zoen die ik van haar kreeg terwijl ze wist dat ik niet Lucas was.

Lucas' POV:

Samen vlogen we richting de hut van haar grootvader en Louisa keek een beetje gespannen. Ik kwam dichter bij haar vliegen en zei: "Maak je niet druk. Je grootvader zou het niet geloven als ik zou zeggen dat je gewoon alleen naar het dorp zou zijn gegaan, maar als ik nu zeg dat ik in het dorp ben gaan zoeken naar je en dat ik toen jou stem om hulp hoorde roepen. Dan kunnen we ongeveer vertellen wat er de vorige keer gebeurd was, toen Alex jou zo op het bed vast had. Je grootvader zal dan wel ongerust zijn, maar voor heel eventjes." Opgelucht keek ze me aan "Dank je Lucas, dat is wel een goed idee." Niet veel later landden we voor de deur van de berghut. Ik kon ruiken dat Louisa haar grootvader nog in de hut was, dus ik klopte op de deur. "Wie is daar?" Hoorde ik de brommende stem van haar grootvader. "Ik ben het, ik heb Louisa gevonden." zei ik. Met een ruk werd de deur opengetrokken en een opgeluchte grootvader stond voor de deur.

Louisa's POV:

Ik omhelsde mijn grootvader en tranen liep over mijn wangen toen ik hem zo blij zag. "Wat is er gebeurd? Waar was je Lucas en ik waren doodongerust." zei hij. Voor ik de kans kreeg om te antwoorden zei Lucas: "Vanmorgen wilde ik voor de zekerheid toch even in het dorp zoeken naar Louisa en ik kwam toen in een buitenwijk terecht. Ik liep langs een paar lege panden en opeens hoorde ik uit één van die panden een gil van Louisa. Zo snel als ik kon rende ik het pand in en ik vond Louisa in een kleine kamer met een jongen. De jongen hield Louisa tegen de muur gedrukt en was haar aan het zoenen. Ik zag dat Louisa probeerde weg te komen en daarom heb ik die jongen maar even manieren bijgebracht. Natuurlijk ben ik meteen weer teruggekomen met Louisa." Wow dat had hij goed bedacht. Het leek bijna alsof het echt gebeurd was. Ik trok een onschuldig gezicht en zei: "Het spijt me zo dat ik niet terugkwam, maar ik wilde alleen maar ingrediënten kopen om een cake voor jullie te bakken, daarom ging ik zo vroeg in de morgen weg. Toen ik eenmaal alle ingrediënten had was het al schemerig en ik was onderweg naar huis toen ik jongen tegenkwam. Hij zei dat er bij hem thuis nog een kamer vrij was en omdat het al donker was besloot ik om te blijven. Toen ik eenmaal bij het huis kwam bleek het een leeg pand te zijn en ik bedankte de jongen en ging toen weer op weg naar huis, maar net voor ik het dorp uit was werd ik een steegje in getrokken en door diezelfde jongen meegenomen naar het lege pand. Het spijt me zodat jullie zo ongerust waren over mij." Mijn grootvader keek eerst geschrokken toen hij opeens vroeg: "Hoe kom jij aan die nieuwe jurk Louisa?" Dat was ik helemaal vergeten, maar ik kon mijn eigen jurk niet mee dragen, die was kapot gegaan door mijn vleugels... Opeens kreeg ik een idee: "Die heeft Lucas voor mij gekocht, want die jongen had mijn jurk gescheurd."