Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 41: Kerstavond.

Hoofdstuk 41: Kerstavond.

Louisa's POV:

Na een middag vol voorbereidingen  ging ik op een stoel bij het haardvuur zitten en tuurde voor me uit. Nog even en dan was het Nieuwjaar. Wat zou ik komend jaar allemaal beleven en gaan doen? Wat het ook zou zijn, zolang Lucas er voor mij is zal ik het wel aan kunnen. "Zal ik je gezelschap houden tot het eten klaar is?" vroeg opeens iemand. Ik draaide me om en daar stond Lucas. "O ... eeh ... ja natuurlijk." antwoordde ik. Hij ging op een stoel naast mij zitten en zwijgend zaten we naast elkaar tot Lucas zei:  "Je hebt het huis en de kerstboom prachtig versierd Louisa." Ik was blij dat hij het mooi vond en dankbaar zei ik: "Gelukkig vindt je het mooi." Ik keek naar Lucas en zag dat hij een pak aan had. Hij zag er ontzetten knap uit. Even keken we elkaar aan en toen Lucas me maar bleef aanstaren keek ik blozend weg. Waarom moest ik nu weer gaan blozen?! Dacht ik meteen daarna, maar Lucas had het vast al lang gezien. Net op dat moment kwam grootvader met een gigantisch bord binnen. Op het bord lagen vier dampende stukken vlees en gebakken aardappels met champignons. "Lekker!" riepen Lucas en ik tegelijk. Glimlachend zette grootvader het bord op tafel en ging op een stoel zitten, waarna hij voor iedereen opschepte. We genoten van het eten en toen het op was en de tafel afgeruimd was, haalden we allemaal onze cadeaus op. Ik rende samen met Lucas de trap op en ik pakte zonder nog om te kijken mijn cadeau vanonder mijn bed. Ik liep nu wat rustiger de trap af en ging bij grootvader zitten die al beneden zat.

Lucas' POV:

Ik wachtte totdat Louisa de trap af ging met het pakken van mijn cadeau voor haar. Daarna liep ik ook de trap af en ging bij haar en haar grootvader zitten. "Lucas, hier is jouw eerste cadeau." zei Louisa haar grootvader. Hij gaf me een grote doos en toen ik hem opende zag ik een paar leren laarzen. Ik keek naar mijn schoenen en toen pas zag ik dat er een paar gaten aan de bovenkant zaten... "Dank u wel." zei ik tegen Louisa's grootvader. "Dit is mijn cadeau voor u." zei ik terwijl ik hem ook een grote doos gaf. "Hij opende de doos en keek verbaasd van mij naar de inhoud van de doos. "Mag ik vragen wat dit is?" vroeg hij verbaasd. "Dit is echte wijn. Het is normaalgesproken erg duur, maar ik heb een kennis die het zelf maakt." antwoordde ik. Eigenlijk was die kennis mijn pleegvader en ik had hem weten over te halen om één fles wijn zonder bloed te maken. "Dank je wel Lucas." zei hij toen. "Kijk grootvader dit heb ik voor u." zei Louisa terwijl ze een klein doosje aan haar grootvader gaf. Hij opende het doosje en toen ik er in keek zag ik een broche in de vorm van een veer. "Wat mooi Louisa, ik zal hem zeker dragen." zei haar grootvader. Nu keken Louisa en ik elkaar aan. Zou ik haar eerst mijn cadeau geven of zou zij mij eerst haar cadeau geven. Louisa stond op en gaf mij ook een klein doosje. Ik opende het en in het doosje zat een klein maar mooi bewerkt flesje met daarin een rode vloeistof. Ik keek van het flesje naar Louisa en weer terug. Had ze toch weer ... ze zou nooit meer haar bloed gebruiken! Ondanks dat bedankte ik haar toch: "Dank je wel Louisa". Met bevende handen haalde ik mijn cadeau uit mijn zak en stond op van mijn stoel. Toen ik voor Louisa stond knielde ik en opende het doosje. Ik pakte haar hand en legde het doosje in de palm van haar hand, waarna ik vroeg: "Louisa zou je met me willen trouwen?"