Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 14: Waar ben ik?

Hoofdstuk 14: Waar ben ik?

Lucas' POV:

Ik liep geruisloos door het paleis. De engel die Louisa had ontvoerd, was naar binnen gegaan en verdwenen. Zachtjes deed ik een deur open. Achter deze deur was een grote donkere kamer met een tweepersoonsbed, maar er was niemand in de kamer. De volgende deur die ik opende was van een badkamer. Steeds opende ik deuren van kamers zonder iemand binnen. Ik zocht de hele nacht en toen het licht werd verstopte ik me in één van de kamers. Louisa wees alsjeblieft in orde.

Louisa's POV:

Ik werd wakker in een grote en lichte kamer met blauwe muren. Had ik gedroomd over die engel? Waar was ik eigenlijk? Ik stond op en keek om me heen. De kamer was erg groot en er stond een tafel met twee stoelen bij het gigantische raam dat de kamer verlichtte. Op de tafel stond een zilveren kandelaar en een vaasje met een blauwe roos er in. Langzaam liep ik naar de deur en probeerde die open te maken, wat niet echt lukte. Ik begon nu toch wel een beetje bang te worden en net toen ik wilde proberen via het raam naar buiten te klimmen werd er op de deur geklopt. ''Je kunt binnen komen.'' zei ik zachtjes. Wat ik totaal niet verwacht had was dat het de engel uit mijn droom was. Hij liep naar mij toe en pakte mijn hand. Hij bracht me naar het tafeltje en hielp me met de stoel. Zelf ging hij tegenover mij zitten en opeens vloog het kaarsje in brand. Verwonderd keek ik naar het kaarsje, maar het was toch een echte vlam. ''Engelen bezitten magie, daarom kon ik het kaarsje aanzetten zonder het met de hand aan te steken.'' zei hij. ''Waarom ben ik in een paleis en waarom zat de deur op slot?'' ''De poort naar de hemel is tijdelijk gesloten. Daarom heb ik je naar een kamer in mijn paleis gebracht. Voor de veiligheid heb ik de deur maar even op slot gedaan. Sorry daarvoor.'' ''O ... het geeft niet, maar zou je het voortaan gewoon meteen willen zeggen en je had me best wakker mogen maken hoor.'' ''Ik beloof het Louisa. Ik heb een kamer voor je klaargemaakt, als je iets nodig hebt zeg je het maar. Ik moet eerst even iets regelen.'' Zonder verder nog iets te zeggen verliet Alex de kamer. Toen hij na een poos nog niet terug was deed ik de deur open en dwaalde door de gangen op zoek naar mijn kamer. Toen ik drie gangen door was gegaan kwam ik bij een mooie witte deur met gouden letters. 'Louisa Adelheid' stond er. Langzaam deed ik de deurklink omlaag en opende de deur. Achter de deur was een gigantische slaapkamer met een heel groot hemelbed en een spiegel aan de muur. Ik zag twee deuren in de kamer zelf en deed de dichtstbijzijnde open. Ik werd betoverd door de prachtige badkamer. Er stond een prachtig bad en de muren waren van marmer net zoals de vloer. Aan een muur hing en spiegel die de gehele muur bedekte. Ik keek naar mezelf in de spiegel en schrok toen ik zag dat ik eigenlijk heel erg vies was. Mijn kleren zaten onder de vlekken en ik ook. Ik liep de slaapkamer weer in en deed de andere deur open. Achter de deur hingen rekken vol met jurken, maar geen gewone jurken. Ze waren allemaal prachtig en als ik ze zelf zou willen kopen waren ze vast veel te duur. Ik pakte een blauwe jurk met glinsterende steentjes in de hals en liep terug naar de badkamer om me te wassen.