Hoofdstuk 55: Jaloers.

663 31 1
                                    

Hoofdstuk 55: Jaloers.

Louisa's POV:

Na het eten hielp Lucas me zoals gewoonlijk met de vaat. Tijdens het afwassen probeerde hij me over te halen om Noah beneden te laten slapen, maar ik vind het niet netjes om iemand aan te bieden om te blijven slapen en hem vervolgens op een bank te laten slapen. Uiteindelijk gaf Lucas het op en toen alles beneden opgeruimd was en iedereen naar bed ging, legde ik mijn dekens op de bank en ging liggen.

~ 's Nachts ~

Mijn hart klopte in mijn keel en ik had de dekens tot over mijn hoofd getrokken. Het was donker en ik was doodmoe, maar ondanks dat kon ik echt niet slapen. Telkens hoorde ik vreemde geluiden en ik was bang dat die niet door de wind veroorzaakt werden. Ik draaide me voor de zoveelste keer om en sloot mijn ogen weer. Even hoorde ik de trap kraken, maar ik besloot dat het vast niets was, net zoals de andere geluiden, en probeerde nogmaals om in slaap te komen. Toen ik weer hetzelfde geluid bij de trap vandaan hoorde komen schrok ik zo dat ik meteen rechtop ging zitten. Angstig keek ik om me heen, maar er was nog steeds niets anders te zien dan het donker van de nacht. Ik ging op mijn knieën zitten en boog naar voren om over de leuning van de bank te kijken toen er opeens twee lichtgevende rode ogen voor mijn neus verschenen. Het leek wel alsof mijn hart uit mijn borst sprong van schrik en als ik mijn hand niet voor mijn mond had gehouden dan had ik zeker weten het hele huis wakker gegild. Opeens fluisterde de persoon voor mij: "Sorry, Louisa. Ik wilde je echt niet zo erg laten schrikken. Ik kon me alleen echt niet langer inhouden toen je me bijna zoende." Opgelucht haalde ik adem toen ik Lucas' stem hoorde. "Het geeft niet dat je me liet schrikken. Doordat ik alleen in een andere ruimte lig dan normaal, werd ik behoorlijk bang van alle vreemde geluiden die ik anders nooit hoor en daardoor schrok ik dubbel zo erg." Doordat zijn lichtgevende ogen mee bewogen met zijn hoofd zag ik dat hij langzaam knikte. "Mag ik dan bij je slapen, dan hoef je niet meer bang te zijn." vroeg hij nadat hij onmenselijk snel om de bank heen was gelopen en naast me was gaan zitten. "Eeh... ja hoor." antwoordde ik fluisterend. Ik schoof zo ver mogelijk opzij, maar de bank was al krap voor één persoon dus ik lag helemaal tegen Lucas aan.

Lucas' POV:

Ik kon iedere hartslag van haar voelen, iedere ademhaling horen en iedere sproet zien op haar gezicht. Ik had wel vaker naast haar geslapen, maar nooit zo dichtbij haar. Helaas rook ze niet zo lekker als anders. Ze rook helemaal naar natte hond en dat beviel me helemaal niet. "Louisa ben je verliefd op Noah?" Verbaasd keek ze mij aan. "Waarom zou ik verliefd zijn op Noah? Ik ben jouw soulmate en ik houd alleen van jou." Ik was heel blij om dat te horen, maar dat verklaarde niet waarom ze helemaal naar hem rook. "Waarom ruik je dan helemaal naar hem?" vroeg ik nu. "Ik denk dat dat komt doordat hij mij zoende..." zei ze terwijl ze droevig wegkeek. Zachtjes draaide ik haar gezicht weer naar me toe. "Louisa het spijt me dat ik dat vroeg. Ik had je al gezegd dat het niet jouw schuld was en ik zal er niet meer over beginnen. Ik ben denk ik gewoon een beetje jaloers. Daarbij kan het ook gewoon komen doordat weerwolven een hele sterke geur hebben." Zachtjes knikte ze en opeens voelde ik haar zachtjes beven. "Louisa heb je het koud?" "Ik heb het 's avonds altijd koud, maar doordat ik met heel veel dekens slaap en het boven altijd wat warmer is valt het normaal wel mee." Weer rilde ze even en zachtjes trok ik haar nog dichter tegen me aan. "Ik weet wel een manier om je wat warmer te krijgen." Maar goed dat ik als ik in mijn mensen gedaante ben wel een warme huid heb. Opeens bedacht ik me iets. Ik trok mijn shirt uit en gooide hem op de grond. Louisa keek me nu zowel verbaasd als verwonderd aan. "L... Lucas waarom trek je je shirt uit?" zei ze stotterend en met rode wangen. "Dan krijg je het sneller warm." Ik legde mijn arm om haar middel en trok haar nog dichter tegen me aan. "Dank je Lucas." fluisterde ze zachtjes toen ze haar hoofd tegen mijn borst legde. Omdat ik een vampier ben genezen mijn wonden sneller en gelukkig was de wond al helemaal genezen en ik had daarom ook geen verband om mijn borst heen. Even hoorde ik Louisa zachtjes gapen en na een tijdje was ze diep in slaap. Uiteindelijk sloot ook ik mijn ogen en al dacht ik niet dat ik zou kunnen slapen, door Louisa zo dicht tegen mij aan viel ik toch in slaap.

Mijn Liefde voor Jou.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu