Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 29: Nog steeds een engel.

Hoofdstuk 29: Nog steeds een engel.

Louisa's POV:

Ik werd helemaal warm van binnen toen Lucas mijn wang likte en mij op het bed legde. Hij zoende mij eerst zachtjes en daarna likte hij mijn lippen waardoor mijn hart sneller en sneller ging kloppen. In zijn ogen zag ik dat mijn ogen lichtgevend rood waren geworden. Ik was er  nu dus echt achter wat het betekende. Ik legde mijn handen op zijn borst en Lucas zijn ogen waren nu net zo rood geworden, waardoor ik wel moest lachen. Lucas ging wel verder dan anders en ondanks dat voelde het zo goed. Hij had zijn mond geopend en ik ook en had mij toen de adem ontnomen. Eerst was het alleen Lucas die mij gretig zoende en dat voelde zo goed dat ik hem ook zoende waardoor Lucas alleen nog maar verder ging. Hij beet zachtjes op mijn lippen en een paar keer verplaatste hij zijn vrije hand van mijn heup naar mijn borst, maar mijn hart klopte zo snel dat ik bang was dat Lucas het zou merken en ik pakte zijn hand dan snel vast. Opeens stopte Lucas met mij zoenen en zwaar ademend lag hij bovenop mij. "Louisa houd je echt van mij?" vroeg hij nog steeds zwaar ademend. Even stond mijn hart stil, ik hield meer van hem dan van wie of wat dan ook. Toen hoorde ik een stem in mijn hoofd, de stem van Lucas. Waarom mag ik je dan niet aanraken? zei hij. Omdat ik niet wilde dat hij mijn hart zo snel voelde kloppen, maar dat ging ik hem niet zeggen. Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik Lucas hoorde grinniken. "Wat is er zo grappig?" vroeg ik aan hem. "Nu jij ook een vampier bent kunnen we via telepathie praten. Ik kon alles wat je net dacht horen en als het goed is kon jij ook mijn stem horen. Ik kan niet al je gedachten horen, alleen als je een soort barrière in gedachten maakt kan ik niet horen wat jij denkt." Oké dat is behoorlijk beschamend.... Oeps, dat kon hij ook horen. Help!! Hoe stop ik dit! Lucas moest nu nog harder lachen en zei: "Ik leer het je wel eens, maar eerst wil ik weten of jouw tong net zo goed smaakt als jouw lippen.

Lucas POV:

Zachtjes zoog ik op haar tong en Louisa kreunde zachtjes waardoor ik verder ging. Weer zoende ik haar en beet zachtjes op haar lip. Louisa kraste zachtjes met haar nagels op mijn rug en toen ik mijn hand op haar borst legde voelde ik dat haar hart inderdaad heel snel klopte, als geloof ik dat mijn hart minstens net zo snel klopte. Opeens voelde ik mijn vleugels en Louisa keek er ook even naar, maar ging toen gewoon verder. Niet veel later zag ik opeens dat Louisa haar jurk als een deken over haar heen lag en dat ook Louisa haar vleugels tevoorschijn waren gekomen. Ze bestonden nog steeds uit veren, maar de veren waren nu zwart geworden. Louisa bloosde en vouwde haar vleugels om zich heen. Ondanks haar langere hoektanden had ze nog steeds de vleugels en het uiterlijk van een engel. Ik streek met mijn hand langs de zachte veertjes van haar vleugels en Louisa rilde. Ze voelde zich wel erg ongemakkelijk, want ze hield haar vleugels om zich heen en ze bloosde heel erg. Zachtjes zoende ik haar en zei: "Je bent nog steeds mijn engel." Ik trok het deken van het bed los en gaf dat aan Louisa en ging van haar af. Snel bond ze het deken om zich heen en ging naast mij staan. Ik keek naar buiten en zag dat de reden van mijn verandering was dat er geen maan was. Ik legde mijn arm rond Louisa haar schouder en gaf haar nog een zoen. Ik was zo blij, ze leefde nog en ik had haar gezoend en zelfs toen ik veranderde naar mijn vampier gedaante had ze het niet erg gevonden. Louisa stond ook voor zich uit te staren en ik kon gewoon meeluisteren want ze had haar gedachten nog steeds niet afgeschermd: "Waarom moesten mijn vleugels nu weer verschijnen! Lucas kan zo goed zoenen en hij is zo lief. Ik moet wel leren om mijn gedachten af te schermen denk ik." "Dat denk ik ook ja." zei ik in haar gedachten. En Louisa keek me meteen geschrokken aan. Daarom zei ik maar: "Sorry, maar ik zal je morgen wel leren hoe je je gedachten afschermt. Nu moeten we eerst naar Alex om te zeggen dat we weggaan, tenminste als jij dat wilt?" "Ja graag Lucas, maar wat moeten we straks tegen grootvader zeggen?" "Maak je daar nog maar niet druk om. Daar hebben we het nog wel over."