Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 28: Eerste keer bloed drinken.

Hoofdstuk 28: Eerste keer bloed drinken.

Lucas' POV:

Ik draaide me om en rende terug naar het bed waar Louisa lag. Had ik het goed gehoord had ze ons bedankt?! Ik pakte haar hand en voelde dat die langzaam weer iets warmer werd. Alex was ook weer naast Louisa komen zitten en samen keken we gespannen naar haar. Ze moest wakker worden, het moest. Ik zou niet kunnen leven zonder haar. Zachtjes zoende ik haar hand en ik schrok toen ik een zachte kneep in mijn hand voelde. Ze leefde echt! Ik ging op het bed zitten zette haar overeind. Langzaam opende ze haar ogen en ze keek van mij naar Alex. "Lucas, het spijt me zo dat ik wegging zonder iets te zeggen en dat ik je zo ongerust heb gemaakt. Alex het spijt me dat ik niet doorhad dat je het zo moeilijk had. Door mij ben je nu een vampier." zei Louisa. Ik had het niet meer, ik had me zo veel zorgen gemaakt om haar. Nu was ze wakker en begon ze meteen met excuses, zelfs nu ze een vampier is. Alex verontschuldigde zich voor het feit dat hij haar bijna gedood had en toen Louisa zei de ze het hem vergeven had liep hij de kamer uit. We hadden van tevoren afgesproken wat we zouden doen als ze wakker was. Ze moest namelijk bloed drinken anders zou ze niet lang blijven leven. Het viel al mee dat ze geen rode irissen had toen ze wakker werd en ze leek eigenlijk niet eens te merken dat ze een vampier was. Het belangrijkste was nu om haar zelf mijn bloed te laten drinken. Ik omhelsde Louisa en trok haar dicht tegen me aan, waardoor ze met haar hoofd dicht bij mijn hals kwam. "Lucas? Wat is er, ik ben er weer en ik zal je nooit meer zoveel pijn doen. Dat beloof ik." Ondanks dat ze zo dicht bij mijn hals was kreeg ze niet de neiging om mij te bijten. Ik wilde haar nog niet zeggen dat ze langere hoektanden had en dat ze een vampier was, maar ze moest nu echt bloed drinken. Het vervelende was dat ik in deze houding ook dicht bij haar hals zat en ik bij het zien van de diepe bijtwond, die Alex in haar hals had gemaakt, had ik wel moeite om me te bedwingen. Daarom moest ik haar weer loslaten. Wat zou ik nu moeten doen om Louisa zo ver te krijgen om bloed te drinken zonder dat ze helemaal van slag zou zijn?

Louisa's POV:

Het voelde zo fijn om door Lucas omhelsd te worden, al had ik een raar gevoel in mijn hoofd en een kriebelend gevoel in mijn keel. Ik zou de omhelzingen van Lucas waarschijnlijk het meeste missen als ik hem nooit meer zou zien. Uiteindelijk liet hij mij toch weer los en even zag ik dat hij weer bloedrode ogen had, maar na minder dan een seconde werd zijn oogkleur weer normaal zwart. Ik wilde hem vertellen over wat er in de hemel gebeurd was, maar toen ik mijn mond open deed besloot ik dat dit niet echt een goed moment was en ik klapte mijn mond weer dicht. "Au!" Handig dat ik ben beet ik op mijn tong, wat wel heel erg veel zeer deed. Toen ik ook bloed proefde was ik een beetje verbaasd, want ik had nou ook weer niet zo hard op mijn tong gebeten. Ik keek de andere kant op en voelde aan mijn tanden en voelde dat ik wel heel erg scherpe hoektanden had.

Lucas' POV:

"Wat ik er Louisa, waarom zei je net au?" "Ik beet op mijn tong, maar eeh... ik beet niet eens zo hard en ik proef nu al bloed! Zijn mijn tanden echt scherper dan anders of lijkt dat alleen maar zo?" Ze zette haar kaken op elkaar en liet me haar tanden zien. Er stond geen spiegel in deze kamer dus ze kon haar tanden zelf niet zien, maar ik kon duidelijk zien dat ze twee langere hoektanden had. "Ja Louisa, je hebt best wel scherpe tanden. Dat is normaal als je net Alex' en mijn vampieren gif in je hebt gekregen." Gelukkig raakte ze niet echt van slag, wat ik wel verwacht had. Ik pakte Louisa haar hand en trok haar snel tegen mij aan en fluisterde in haar oor: "Louisa, je moet je niet inhouden en je instinct laten gaan, Alex en ik hebben alleen weer gezorgd dat je hart weer klopt. Omdat Alex veel te veel van jou bloed heeft gedronken, zul je als je geen bloed binnen krijgt flauwvallen." Ik ging op het bed zitten en Louisa ging tegenover mij zitten. Ik kon aan haar ogen zien dat ze dit eigenlijk niet wilde en dat ze zich voelde alsof ze op het randje van de afgrond stond, maar toen ik haar wang zachtjes aanraakte schrok ze op uit haar gedachten en keek ze mij schuldig aan. Ik knoopte mijn blouse los en gooide hem op de grond. Ik betrapte Louisa er op dat ze mij aanstaarde en eigenlijk vond ik dat wel leuk. Zachtjes trok ik haar weer tegen mij aan en ik zag dat Louisa haar ogen van kleur veranderde, maar haar uitdrukking paste daar niet bij. Ze keek mij meer wanhopig aan dan moordlustig. Ik streek haar haar uit haar gezicht en zoende haar zachtjes op haar wang. Zachtjes pakte ze mijn schouders vast en likte ze mijn hals. Heel zachtjes beet ze in mijn hals en ik hoorde haar zachtjes slikken. Opeens voelde ik druppels vanaf mijn hals naar mijn borstkas glijden. Het waren geen druppels bloed, maar tranen! "Louisa, het maakt niet uit, echt." Ze stopte met huilen en duwde me achterover waardoor ze nu bovenop mij lag. Zachtjes beet ze harder waardoor haar tanden dieper in mijn hals gingen. Langzaam dronk ze mijn bloed en opeens trok ze haar tanden in. Ze had nog bijna geen bloed gedronken, maar ze trok haar tanden weer uit mijn hals en ze likte het bloed dat om de wond zat weg. Toen ze daarmee klaar was wilde ze weer van mij af gaan, maar ik legde mijn hand op haar wang en zei "Je had je niet hoeven in te houden Louisa. Jij hebt het bloed hard nodig." waarna ik een druppel bloed die nog op haar wang zat weg likte. Blozend keek ze naar mij, wat er heel erg lief uit zag en ik pakte haar schouders en draaide haar op haar rug, waardoor zijn nu op het bed lag en ik boven haar zat. Ik bracht mijn hoofd dichterbij en zoende haar zachtjes. Haar lippen smaakte nog steeds naar bloed en zachtjes likte ik over haar lippen. Louisa kreeg nu lichtgevend rode ogen en daarmee verraadde ze zichzelf, maar toen ze haar hand op mijn borst legde zag ik aan haar glimlach dat mijn ogen net zo rood waren geworden.