Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 47: De laatste verandering.

Hoofdstuk 47: De laatste verandering.

Louisa's POV:

Ik wist dat ik een manier moest zien te vinden om net zoals bij mijn longen mijn lichaam ziektevrij te krijgen en dat kon niet als ik te zwak zou zijn. Mijn tijdsbesef was erg slecht, maar wat voor mij de afgelopen twee weken leek had ik me gedeisd gehouden en alleen gezorgd dat mijn hart en longen gezond bleven, ook had ik niet meer geprobeerd om te antwoorden of te seinen aan mijn omgeving om energie op te sparen. Nu had ik misschien net genoeg energie opgespaard om te proberen om de ziekte te verdrijven en hopelijk zou ik weer kunnen zien en zou alles weer worden zoals het ooit was... Als het nu maar zou lukken. Ik ging in gedachten op de grond in de zwarte ruimte zitten en concentreerde me. Ik probeerde ongeveer hetzelfde te doen als toen Lucas mij leerde om mijn gedachten af te schermen. Na een poosje verscheen er een witte lichtbol en langzaam begon deze zich uit te breiden. Ik liep naar de lichtbol toe en vormde deze om mij heen. Het was nu of nooit... De lichtbol werd groter en groter, maar zodra de zwarte ruimte gevuld was stopte hij met groeien... Ik zuchtte en met veel moeite wist ik mezelf aan te sporen om toch verder te proberen. Ik liep naar één van de uiterste hoeken van de ruimte en begon daar met een nieuwe lichtbol deze ging zomaar door de wand van de ruimte heen en werd veel groter dan de vorige. Op een gegeven moment omvatte de nieuwe lichtbol de oude en bleef deze maar groeien. Alles rondom mij werd licht, maar opeens begon niet ik in gedachten maar mijn echte lichaam hevig te trillen. Ik kon in ieder geval weer voelen, maar het trillen was vreselijk. Het leek alsof al mijn spieren zich ongecontroleerd samentrokken en weer ontspanden, maar ik kon mijn armen en benen nog steeds niet bewegen.

Lucas' POV:

Ik werd wakker doordat er iets af en toe over mijn wang streek. Toen ik mijn ogen opende zag ik dat ik in slaap gevallen was terwijl ik met mijn armen op het bed van Louisa leunde. Meteen keek ik naar Louisa en geschrokken keek ik toe hoe haar lichaam trillend op bed lag. Ze wisselde de laatste tijd niet meer zo vaak van gedaante, maar nu wisselde die om de seconde. Het kriebelende gevoel waren de veren van haar vleugels geweest die af en toe verschenen. Na een tijdje viel me op dat de uiterste puntjes van haar vleugels wit werden en ook het haar van Louisa leek hier en daar lichtere plekken te hebben. Het gedaante wisselen ging na een poosje wat langzamer en na een tijdje bleef ze in haar engelen gedaante. Haar vleugels waren nu al veel witter geworden en Louisa's haar was weer helemaal blond. Ik zag dat ze erg vermoeid ademhaalde en af en toe zag ik haar vingers lichtjes bewegen. Ik kon haar vleugels nu gewoon witter zien worden en uiteindelijk waren ze helemaal wit. Langzaam werd de ademhaling van Louisa wat rustiger en ze veranderde weer terug naar haar mensen gedaante. Ik gaf haar zachtjes een zoen op haar wang. Laat haar alsjeblieft gewoon gezond wakker worden.