Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 64: De bruiloft.

Hoofdstuk 64: De bruiloft.

Lucas' POV:

Zachtjes streek ik over Louisa haar zij. Ze was diep in slaap en ademde rustig in en uit. Ze had me weer verbaasd door precies de taart te kiezen die ik in gedachten had, maar ze was zelf net zo verbaasd als ik. Opeens draaide ze zich om in haar slaap, waardoor ze helemaal tegen mij aan kwam te liggen. Ze glimlachte in haar slaap en legde zachtjes haar hoofd tegen mijn borst. Ik veegde zachtjes een pluk haar uit haar gezicht en streek even over haar wang. Morgen was de bruiloft en ik keek er erg naar uit. Zoals ik wel gedacht had, hadden Dave en Claire alle voorbereidingen razendsnel klaar. Ik was erg benieuwd naar hoe het er uit zou zien morgen. Het enige dat ik wist was dat we de bruiloft zouden houden op de weide waar ik Louisa vertelde dat ze mijn soulmate is. Ik wist natuurlijk ook welke kleding ik zal dragen, maar dat was het. Na een tijdje sloot ik mijn ogen. Laat het alsjeblieft snel morgen worden.

Louisa's POV:

Ik werd wakker doordat ik de wind langs mijn gezicht voelde. Toen ik mijn ogen opende zag ik dat Lucas niet meer in de slaapkamer was,  maar in plaats van Lucas stond Claire voor het raam. "Goede morgen Louisa." zei ze vrolijk. Door het voorbereiden van de bruiloft hadden Claire en ik elkaar beter leren kennen en Claire was veel opener naar mij toe geworden. Gelukkig maar, want ik vond het niet erg leuk dat ze in het begin zo afstandelijk was. Claire haalde een grote tas achter het bed vandaan en ze zei dat ze al water in het bad had gedaan. Ze gaf me nog een handdoek en een flesje. "Was hiermee je haar." zei ze zachtjes. Ik liep met de spullen naar de badkamer en waste me helemaal. Toen ik klaar was liep ik met de handdoek om me heen gebonden terug naar de slaapkamer. Toen ik de slaapkamer binnenliep zag ik dat Claire in het midden van de kamer een krukje en een tafel had neergezet. Ze gebood me te gaan zitten en toen ik eenmaal zat pakte ze de grote spiegel en zette ze deze voor mij neer. "Louisa, ik ga je haar niet opsteken want los staat veel leuker bij je, maar wat ik wel ga doen is je haar goed kammen en je grootvader heeft me een speld van je grootmoeder gegeven. Die ga ik ook in je haar doen zodat je haar niet in je gezicht kan waaien. Ik zat een lange tijd stil en toen Claire klaar was zag ik dat ze de spiegel weggezet had. "Zo, dat is klaar. Nu je jurk." zei Claire. Claire hielp me om mijn jurk aan te trekken en gelukkig was mijn haar ook goed blijven zitten. Nu mocht ik wel in de spiegel kijken en ik was verbaasd toen ik mezelf zag staan. De jurk was prachtig geworden en Claire had mijn haar ook prachtig gedaan. "Het is prachtig. Heel erg bedankt Claire. Ik ben zo blij voor Lucas dat hij zulke lieve pleegouders heeft." zei ik zachtjes. Claire glimlachte en hielp me met het aantrekken van de witte laarsjes die Claire speciaal voor bij de jurk gekocht had. De jurk was best wel speciaal. Claire had me foto's van trouwjurken laten zien en alle jurken waren zo lang dat er nog een heel groot gedeelte over de grond sleepte. Ik had meteen gezegd dat ik dat niet handig vond en nu had Claire de jurk dus tot net voorbij mijn knieën gemaakt. Ik vond hem veel leuker zo en door de kleine geborduurde veertjes en het kant was de jurk nog mooier. Toen ik me omdraaide om de achterkant te bekijken zag ik dat Claire de bovenkant zo gemaakt had dat de jurk niet stuk zou kunnen gaan door mijn vleugels.

Ik was ontzettend zenuwachtig. Claire was een hele poos geleden vertrokken om te kijken of alles op zijn plek stond en ze had mij alleen achtergelaten. Nerveus liep ik heen en weer door de woonkamer en toen er eindelijk op de deur geklopt werd rende ik er naartoe. Plotseling bedacht ik me dat Dave en Lucas me nog niet mochten zien dus ik keek nog snel door het raampje, maar tot mijn opluchting zag ik Claire staan. "Ga je mee Louisa?" zei ze met een glimlach. Ik knikte en liep met haar mee.

Lucas' POV:

Ik wachtte lange tijd op het altaar en eindelijk zag ik Claire weer aan komen lopen. Claire ging tussen Dave en Louisa haar grootvader in zitten en toen Claire zat zag ik Louisa aan komen lopen. Ze had een prachtige juk aan en ze had haar haar ook anders zitten. Even zag ik dat ze mij ook recht aankeek, maar meteen daarna zag ik haar wangen rood worden en keek ze naar beneden. Toen ze voor het altaar stond keek ze me weer aan en ik zag dat ze erg nerveus was. Ze haalde even diep adem en ging toen naast mij op het altaar staan. Even bleef het stil en toen begon ik met mijn gelofte. "Louisa, iedere dag opnieuw weet jij me te verbazen. Je bent eerlijk en zorgzaam voor alles en iedereen en je plaatst het geluk van een ander altijd voor je eigen geluk. Laat mij alsjeblieft delen in je geluk, maar laat me je ook helpen bij de minder leuke dingen." zei ik. Louisa haar ogen waren groot geworden en het duurde even voor ze door had dat het de bedoeling was dat zij haar gelofte zou zeggen. Toen het tot haar doordrong begon ze zachtjes:  "Lucas, als er iets is weet je me altijd op te vrolijken en als er iets is ben jij altijd de eerste die het doorheeft. Hoewel ik voorheen alles het liefst alleen opgelost zou hebben, heb jij me al meer dan eens geholpen in situaties waar ik me nooit uit gered had. Ik beloof dat ik mijn geluk met je zal delen en dat ik nooit iets voor je zal verzwijgen als ik ergens mee zit." Dave was opgestaan en was in het midden van het altaar gaan staan. "Lucas Edelweiss, beloof jij Louisa Adelheid te steunen in goede en slechte tijden en beloof je om van haar te houden tot de dood jullie scheid?" zei hij. "Ja." antwoordde ik. Nu richtte hij zich tot Louisa. "Louisa Adelheid, beloof jij Lucas Edelweiss te steunen in goede en slechte tijden en beloof jij om van hem te houden tot de dood jullie scheid?" zei Dave weer. "Ja."  zei Louisa zachtjes. "Dan verklaar ik jullie hierbij man en vrouw." Ik pakte de ring die ik voor Louisa had gekocht  en deed deze om haar vinger. "U mag nu de bruid kussen." zei Dave nog mompelend terwijl hij van het altaar afliep. Zachtjes trok ik Louisa tegen mij aan en zoende haar.

Nadat we de hand hadden geschud van haar grootvader en mijn pleegouders haalde Dave uit de bosjes een groot zwart paard. Dave knipoogde nog snel naar mij en reed toen het paard voor. Louisa stond met open mond te kijken naar het paard en zachtjes streek ze hem over zijn flank. "Zullen we gaan Louisa?" vroeg ik zachtjes. Ze keek verbaasd, maar knikte toen. Ik tilde haar op het paard en ging toen achter haar zitten. We zwaaiden nog even en daarna reed ik met Louisa de weide af.