Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 31: Leren een vampier te zijn.

Hoofdstuk 31: Leren een vampier te zijn.

Louisa's POV:

Na het eten gingen Lucas en ik tegelijk naar boven. Lucas ging op bed zitten en ik ging tegenover hem op mijn eigen bed zitten. Het voelde vertrouwd om op mijn eigen bed te zitten, maar ik was totaal niet moe. "Lucas zou je mij vanavond al kunnen leren om mijn gedachten af te schermen? Jij kunt namelijk wel mijn gedachten lezen, maar als ik dat bij jou probeer krijg ik alleen maar hoofdpijn." "Oké ik zal je leren hoe je je gedachten kunt afschermen, maar je kunt het me ook gewoon vragen als je iets wilt weten." "Oké Lucas." Lucas stond op en kwam vanaf het andere bed naar mij toegelopen. Hij ging naast mij zitten en keek mij recht aan. "Louisa probeer aan iets te denken, iets precies zoals bijvoorbeeld een dier of persoon. Ik zal kijken of ik kan raden waaraan jij denkt." Ik sloot mijn ogen en dacht aan een dier en meteen verscheen het beeld van een vleermuis, maar toen ik het beeld duidelijker wilde maken verscheen Lucas als vampier... "Oké, je denkt nu aan mij als vampier." zei Lucas. "Dat klopt...." zei ik zacht. Open nu je ogen maar weer en houd die gedachte vast. Nu moet je proberen om een soort schild te maken. In het begin is dat moeilijk, maar als je het eenmaal door hebt lukt het je wel. Als je straks je ogen sluit moet je proberen een soort krachtveld te maken rondom alle gedachten die je voor jezelf wilt houden. Ik kan je daar niet mee helpen, ik kan je alleen maar verzekeren of het wel of niet gelukt is." Langzaam sloot ik mijn ogen weer en ik zag Lucas weer als vampier in mijn gedachten. Ik zuchtte en concentreerde me op mijn gedachten. Langzaam verscheen er een klein wit puntje in mijn gedachten, wat ik met veel moeite groter kreeg. Toen er een bol ontstaan was richtte ik die op mijn huidige gedachte en langzaam vormde de bol zich er helemaal omheen. Ik probeerde hetzelfde bij de rest van mijn gedachten en na me goed te concentreren lukte het me om al mijn gedachte automatisch af te schermen en alleen de gedachten die ik wilde delen te laten zien. In de verte hoorde ik hoe Lucas mijn naam riep en in mijn hand kneep en langzaam opende ik mijn ogen. Toen pas voelde ik dat mijn keel droog was en mijn hoofd bonkte. Ik keek Lucas aan en vroeg: "Is het me gelukt?" Lucas glimlachte en zei: "Ja, het is je gelukt. Je moet me alleen niet meer zo laten schrikken. Ik kon je gedachten niet meer horen, maar je reageerde ook niet meer." "Sorry Lucas." Inmiddels was het al bijna middernacht geworden en Lucas en ik gingen beide slapen. Ik was nu toch wel een beetje moe geworden en toen ik mijn ogen sloot viel ik meteen in slaap.

Lucas' POV:

Het afschermen van haar gedachten had ervoor gezorgd dat ze toch moe was geworden en toen we allebei naar bed gingen viel zij bijna meteen in slaap. Zachtjes stond ik op uit bed en liep naar Louisa toe. Ze was diep in slaap en had haar dekens hoog opgetrokken. Ik ging naast haar op het bed zitten en streek een pluk haar uit haar gezicht. Zachtjes streek ik met mijn hand over haar wang. Ze was zo mooi en teder, maar nooit was ik zo blij geweest dat ik haar had leren kennen. Ik was bijna vergeten hoe het was om te lachen, om te huilen om iemand van wie je veel houd en vooral om te leven. Zij had mij liefde gegeven en had mij alle menselijk emoties laten ervaren, waardoor ik me weer levend voelde. Alles aan haar was geweldig. De manier waarop ze lacht, de manier waarop ze bloost en vooral de manier waarop ze je steunt en ze weer licht geeft aan de dagen. Zodra ik in een vampier verander zorgt helaas al dat ervoor dat zij de gene is die ik het liefst bijt en als ik dat tegenhoud dan worden mijn gevoelens voor haar nog sterker. Ze is net vijftien geworden en ik had haar nu al bijna twee keer zonder kleding gezien. Ik weet niet of ik me de volgende keer nog zou kunnen behelpen. Ik stond langzaam op en hoorde toen Louisa mijn naam fluisteren. Ik ging weer naast haar zitten en langzaam opende ze haar ogen. "Is het al weer morgen Lucas?" zei ze gapend en met nog half gesloten ogen. Pas toen ze haar ogen helemaal open had zag ze dat ik in mijn vampieren vorm was. "O ... eeh ..." zei ze, waarna ze langzaam overeind kwam. Ik voelde mijn hart kloppen in mijn keel. Ik was zo dicht bij haar en ze had alleen maar haar onderjurk aan. Ze ging tegen mij aan zitten en weer streelde ze mijn vleugels. Ik kon daar echt geen genoeg van krijgen. Weer deed ze hetzelfde als op de avond dat ze mijn vleugels voor het eerst zag. Ze streek over de rug van mijn vleugels en toen verder over mijn rug. Ik werd warm van binnen en mijn hart klopte nu nog sneller dan ooit tevoren.