Mijn Liefde voor Jou.

Hoofdstuk 10: Twijfels.

Hoofdstuk 10: Twijfels.

Lucas' POV:

Ik was uitgeput van het vechten tegen de pijn en ik had nog geen tijd gehad om te eten. Mijn blik was blijven hangen op een plek waar Louisa haar hals goed zichtbaar was. Ik was al wel een beetje genezen van het stuk hout in mijn arm, maar ik had de kracht niet om mijn instinct om bloed te drinken tegen te houden. Louisa was dichter bij me gaan zitten en had haar hand nog steeds op mijn schouder liggen. Ze keek weer verwonderd naar mijn ogen, maar ze schrok wel even toen ze mijn hoektanden zag groeien. Ik hield mezelf zo goed mogelijk vast aan een grote tak boven mijn hoofd om te zorgen dat ik niet helemaal de controle zou verliezen. Helaas waren mijn krachten zo erg afgenomen dat ik duizelig werd en bijna naar beneden viel. Louisa had gezien dat er iets mis was en was vlak naast me komen zitten. Ze legde nu haar arm op mijn rug en zei: ''Lucas, wat is er gebeurd? Waarom zijn je hoektanden gegroeid?'' Ik kon haar geen antwoord geven. Ik was te zwak om iets te doen, maar ik zou het mezelf waarschijnlijk nooit vergeven als ik haar nog eens zou bijten. Opeens veegde Louisa met haar handen, haar haar uit haar hals en ging ze nog dichter tegen mij aan zitten. ''Lucas als je wilt, mag je mijn bloed drinken.'' zei ze. Met veel moeite kon ik uitbrengen: ''Louisa, alsjeblieft. Ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven je nog eens te bijten.'' ''Lucas, je bent vreselijk bleek. Het maakt mij niks uit, maar ik wil niet dat je straks flauwvalt doordat je mijn bloed niet nog eens wilde drinken.'' zei Louisa vastberaden. Ik probeerde nog om me niet te laten gaan, maar Louisa hield haar hals voor mijn gezicht. Ik kon het bijna niet tegenhouden, ik moest bloed drinken.

Louisa's POV:

Lucas hield zich voor een lange tijd vast aan de tak boven zich, maar hij liet hem uiteindelijk toch los. Zijn ogen waren nu zo donkerrood dat ik bijna dacht dat zijn irissen van bloed waren. Opeens legde hij een hand in mijn nek en een hand op mijn rug. Hij trok me naar zich toe en likte mijn nek. Ik beet op mijn lip toen ik een pijnlijke steek in mijn nek voelde en toen hoorde ik hem mijn bloed drinken. Hij kneep de stof van mijn jurk samen op mijn rug en duwde, met de hand die in mijn nek lag, mij dichter tegen zich aan. Na een poos begon ik wat duizelig te worden en Lucas stopte eindelijk met drinken. Hij tilde me op en liep met mij in zijn armen naar huis. Hij legde me in bed. Even sloot ik mijn ogen tegen de duizeligheid, maar die ging niet weg. Ik voelde het bed naast me inzakken toen Lucas naast me kwam zitten. ''Louisa, je had dat nooit moeten doen. Je was bijna hersteld van de eerste keer dat ik je beet, maar nu zul je weer zo snel uitgeput zijn. Het spijt me, maar dit is het minste wat ik voor je kan doen." Ik opende mijn ogen om te zeggen dat ik me prima voelde toen ik Lucas in zijn eigen hand zag bijten. Dus daardoor had hij twee kleine wondjes vlak naast elkaar zitten. Telkens wanneer in wakker werd met een bloedsmaak in mijn mond was het Lucas geweest die mij zijn bloed had gegeven. Had hij dat gedaan zodat ik sneller zou herstellen?! Toen Lucas zag dat ik wakker was schrok hij. Hij keek beschaamd naar mij, maar opeens duwde hij me achterover op mijn bed. Hij ging bovenop mij liggen en duwde zijn lippen zachtjes op die van mij. Ik voelde mijn buik tintelen en mijn hart klopte ontzettend snel. Hij opende mijn mond en weer liep zijn bloed in mijn mond. Ik probeerde hem te stoppen, maar toen ik merkte dat het toch geen zin had gaf ik toe aan Lucas. Ik slikte zijn bloed in, maar voordat Lucas zijn lippen van de mijne af kon halen, legde ik mijn armen op zijn rug en zoende ik hem terug. Zijn ogen werden opeens weer lichtgevend rood en hij zoende mij nu veel gretiger. Hij streelde met zijn handen door mijn haar terwijl hij mij nog steeds zoende. Ik had mijn handen op zijn borst gelegd en ik voelde zijn hart hevig kloppen. Ik voelde me net zo, maar ik wist niet wat het inhield. Het voelde overweldigend hoe Lucas mij zoende en ik probeerde zo goed mogelijk te verbergen dat ik nog nooit gezoend was. Lucas was erg veeleisend, hij zoende mijn lippen alsof hij het niet zou overleven als hij zou stoppen. Heel zacht beet ik in zijn lip en hij stopte meteen. Geschrokken en beschaamd keek hij me aan. Hij ging weer snel van mij af en ging naast me zitten. Ook ik ging nu rechtop zitten. Zachtjes gaf ik heb een zoen op zijn wang en hij keek me verbaasd aan.

Lucas' POV:

Ik had me weer veel te veel laten gaan. Toen Louisa me zoende leek het wel alsof ze ook echt van mij hield. Ik voel me zo erg tot haar aangetrokken en ik wilde gewoon dat zij dat ook voelde. Al mijn verlangen naar haar kon ik op de één of andere manier niet meer inhouden en ik had haar gretig teruggezoend. Toen ze zachtjes in mijn lip beet, leek wel alsof ik net uit een droom ontwaakte. Ik schaamde me zo dat ik me had laten gaan. Ik ging snel van haar af en ging naast haar op bed zitten. Louisa ging ook zitten en opeens voelde ik haar zachte lippen op mijn wang. Ik keek haar verbaasd aan, maar Louisa leek alleen maar overdonderd. Ik wilde heel graag weten wat ze nu dacht en toen ik het probeerde kon ik zonder erg veel moeite horen wat zij dacht: ''Wow, Lucas kan echt goed zoenen! Ik hoop wel dat hij niet gemerkt heeft dat ik nog nooit gezoend heb. Wat wel raar was, was dat zijn ogen lichter rood werden dan ik ooit gezien heb.'' Ze ... ze had nog nooit gezoend met iemand! Dat kon niet waar zijn, ze was zo mooi als een engel en ze had nog nooit een jongen gezoend! Als er ook maar een jongen in het dorp haar zou zien, zou hij haar waarschijnlijk nooit meer met rust willen laten. Zou ze dan misschien ook geen vriendje hebben? Zou ze misschien toch van mij kunnen houden?