Far From You: Katherina (Mueble Series #1

Epilogue

"Martin stop running baby, baka pagalitan ako ng Daddy mo pag nakita ka niyang pawis."

Four years na ang nakalipas simula ng nag kaayos kami ni Zach. Malaki na ang anak namin na si Zach Martin.

Marami din kaming pinag daanan sa sa loob ng apat na taon pero syempre naaayos din namin agad.

Dahil laging sinasabi ni Zach saakin na hindi daw kami pwedeng matulog ng hindi nag kakaayos.

Tinupad niya din ang pangako niya saakin na inayos niya ang tirahan ni Nanay erling at hindi na din ito nag tratrabaho.

Linggo linggo ay dumadalaw kami ni Martin doon

Si Nanay at Tatay naman ay dumadalaw dalaw din saamin at minsan kami naman nila Zach at Martin ang dumadalaw.

Ang pangako din ni Zach saakin na pupunuan namin ang mga oras na sinayang namin ay mas nag umapaw pa.

Ipinakita niya din saakin na mahal na mahal niya ako.

Napangiti ako ng maisip lahat ng mga ngyari niyong mga nag daang taon.

"Mommy, why are you smiling?"

Nawala ako sa pag iisio ng mag salita ang baby ko at pawis na pawis ito.

"Nothing baby, uh! Come let's wipe your sweat."

Umupo siya sa tabi ko at pinunasan ko ang pawis niya.

"Mommy don't forget your date with Daddy."

Paalala nito.

Natuwa ako sakanya kahit kailang talaga pinag kakaisahan ako ng mag ama ko.

"Yes baby di kakalimutan ni Mommy yan."

Pumalakpak ito at niyakap ako.

.

Ng gabi ding iyon ay sinundo ako ni Zach, ang sabi ko dito na lamang kami mag date pero ang sabi niya naayos niya na daw ang date namin at siguradong magugustuhan ko iyon.

Pumasok kami sa Green Garden

"Good Evening Ma'am/Sir, this way please."

Sabi nito ng Receptionist at nanuna itong nag lakad saamin.

Naka kawit ang kamay ko sa braso nito at malawak ang ngiti nito habang nag lalakad.

"Bakit naka bungisngis ka dyan?"

Tanong ko.

"Masaya lang ako Honey."
Sabi nito at hinalikan ako sa noo.

Halos lumuwa ang mata ko sa nakikita ko.

Napaka romantic ang lugar kung saan kami nag dadate.

Nasa isang malawak na hardin kami at nasa gitna kami nito.

Marami ang mga kandila ang nasa bermuda grass at amoy Vanilla ang mga ito.

May mga pictures din kami na nakasabit sa mga puno nakita ko ang picture namin nung mga bata palang kami, ito ang una naming litrato, hanggang sa magdalaga at mag binata hanggang nungkasal at hanggang sa dunating si Zach saamin.

"Paano mo nagawa lahat ng ito?"

Ngiti kong tanong.

"Kasi mahal kita, and I can do whatever you want, just to make you happy."

Inalalayan niya akong umupo sa upuan.

Isinerve na din saamin ang mga pagkain.

Ng matapos kaming kumain ay nag kwentuhan pa kami.

"Sayaw tayo."

Aya niya.

"Wala namang tugtog pano tayo sasayaw?"

Tanong ko.

Ngumiti siya sakin at itinaas niya ang kanang kamay nito at pumitik.

At may tumugtug na

Say something ang kanta.

Inalalayan niya akong tumayo at hinapit niya ang baywang ko para mas mapalapit sakanya.

Nakatingin lamg siya sakin habang sumasayaw.

At ganun din ako sakanya.

Hindi ko alam kung ano ba ang pinakain sakin ng lalaking kaharap ko at mahal na mahal ko siya.

Dati pinapangarap ko lang siya na makasama ang buong akala ko hanggang panaginip lang ito pero ngayon nakamit ko na.

Nag papasalamat ako kay Ate Trina dahil kung hindi sakanya wala akong Zach at Martin ngayon.

"I love you Katherina."

Bulong nito saakin.

Halos matunaw ang puso ko sa sinabi niya.

"Mahal din kita Zach."

Tugon ko.

"Im sorry for all the things I've done. For hurting you, to make you feel invisible to me, I am sorry. You are the best thing that God given to me. You are my treasure and I dont want them to touch and stole you. I will fight for you. Alam mo naman na ayoko nag hihintay diba? I hate waiting. But if waiting means being able to be with you. I'll wait for you as long as forever."

Napaluha ako ng bigla siyang lumuhod sa harap ko at inilabas ang itim na box na nag lalaman ng singsing.

"My love, will you marry me...again?"

Mabilis akong tumango at inalalayan syang tumayo.

Hinalikan niya ako at muling niyakap.

.

Once you fall in love kakayanin mo lahat lahat. Yung sakit, selos, sama ng loob and also the truth na kahit ang sakit sakit na still mahal mo padin siya. Because true love never surrender and always find a way to understand pain.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°END°°°°°°°°°°°°°°°°

To be brave is to love someone unconditionaly, without expecting anything in return. To just give. To take courage; because we don't want to fall on our faces or leave ourselves open to hurt.