A/N De flashback kan heftig zijn! Hou je daar niet van? Kan je verder scrollen, waar de flashback eindigt. De heftige flashback hoort er eenmaal bij. Sorry.
**Sky**
"Sky!" Hoor ik iemand mijn naam schreeuwen en ik voel meteen dat ik heen en weer wordt geschreeuwd. Ik open snel mijn oogleden en kijk in de ogen van Kay.
"Wat is er?" Vraag ik en ik voel naar mijn voorhoofd. Zweet. Ik heb dus een nachtmerrie, zoals altijd. Ik ga overeind zitten en krijg een glas water van Kay toegediend. Kay veegt zachtjes de tranen onder mijn ogen weg en slaat een arm om me heen.
"Kan je rustig vertellen wat er in je nachtmerrie is gebeurd?" Ik slik en begin me de nachtmerrie te herinneren.
~Flashback~
De gedaante kijkt me aan.
"Heb je niet eens gezien, dat je het vreselijkste persoon op aarde bent?" Er beginnen tranen over mijn wangen te rollen.
"Kay vind dat ook. Toch Kay?" Er wordt een doek weggehaald en ik zie dan Kay en Kimberly naakt in bed liggen. Ik voel me wit wegtrekken. Hij kijkt me even aan, mar gaat verder, waar hij mee bezig was. Met Kimberly dus.
"En je ouders?" Zegt de gedaante en hij haalt een ander doek weg. Ik zie mijn ouders mijn kamer verbouwen en er een nieuw meisje er in plaatsen.
"Beter dan onze oude dochter." Lacht moeder en meteen voel ik me nog sipper.
"En wat dacht je van je eigen school?" Hij haalt een ander doek weg en ik zie mijn klasgenoten allemaal kut dingen op de muur schrijven over mij. Zoals 'Val dood', 'kut kind. Ik hoor dat de dood bij je overwint'. De gedaante lacht gemeen naar mij en meteen voel ik me klein. Iedereen staat achter mij, omdat ze weten dat de kogel naar voren zal gaan komen.
"Waarom?" Snik ik zachtjes en laat me zakken op de grond.
"Ik heb niemand wat aangedaan."
"Als je weggaat, doe je niemand wat kwaad." Zegt de gedaante kil en langzaam sta ik op. Ik slof langzaam weg. Langs de witte kale muren. In de verte, zie ik messen staan. Langzaam slof ik er naar toe en ik zie dat er een briefje er op is geplaatst.
"Voor de dood."
Ik slik en pak één groot mes. Eerst snijd ik diepe sneden in mijn arm. Het doet verschrikkelijk pijn, maar van binnen is het fijn.
"Niemand houdt van je." Ik ga nog dieper met mijn mes op mijn pols en voel het hard prikken. Ik laat het mes dan plotseling vallen en pak dan een groter mes. Ik ga met het mes langs mijn keel en voel het koude materiaal op mijn vel branden.
"Niemand houdt van mij!" Schreeuw ik en ik hoor mijn eigen echo het herhalen. Ik zet mijn klaar en begin een harde snee op de vel van mijn keel te maken. Het doet pijn, maar het is het beste. Het beste voor iedereen.
"Sky!" Hoor ik iemand schreeuwen en meteen laat ik het mes vallen."
~Einde flashback~
"Sky!" Roept Kay bezorgd en verward kijk ik Kay aan.
"Gaat het wel?" Ik knik zwakjes en neem een slok van het glas met water.
"Hoe laat is het?" Vraag ik.
"Half één 's nachts, dus het valt mee."
"Ik ga niet meer slapen." Zeg ik overeind zitten en leg het glas weg.
"Wil je het proberen te vertellen?" Vraagt Kay. "Misschien wordt je er verlost van.
"Oké." Zeg ik zachtjes en begint met heel mijn nachtmerrie te vertellen.
-
"En toen hoorde ik een stem mijn naam roepen en liet ik het grote mes vallen." Eindigde ik mijn verhaal en geschrokt kijkt Kay mij aan.
"Je weet dat ik niet keer zal vreemd gaan." Kay pakt me vast en tilt me op zijn schoot en streelt mijn wang.
"Ik hou je tijdelijk uit de buurt van de messen." Ik knik zwakjes en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas aan.
"Maar Kay?" Kay kijkt me meteen aan.
"Hoe zit het nu tussen 'ons'?"
"Ik wil jou vragen op een speciale manier en wanneer dat is? Is een verrassing." Ik lach en kruip dichter tegen hem aan.
"Ik wil niet slapen."
"Maar toch moet je slapen." Kay wrijft met zijn hand op mijn arm. Elke aanraking die hij maakt met zijn vingertoppen, voel ik me gloeien. Gloeien van verliefdheid, ook al ben ik nooit steeds een beetje boos en teleurgesteld op hem. Kay gaat liggen en houdt mij stevig vast. Ik zoek een goede pose en langzaam slaat Kay zijn armen stevig om me heen.
"Kan je zo wel goed slapen?" Ik haal mijn schouders op.
"Als er iets is, wordt ik heus wel wakker." Ik lach schamper. Kay slaat de dekens om ons heen en slaat dan zijn gespierde armen om me heen. Ineens begint mijn mobiel te rinkelen. Ik wurg me uit de armen van Kay en pak mijn mobiel.
"Sky, waar ben je! Ik zei dat je om half acht 's avonds moet terug komen!" Zegt de zuster bezorgd.
"O sorry, ik ben bij Kay in slaap gevallen." Zeg ik droog.
"Oké dan. Maar kom 's ochtends wel weer terug." Ik zeg dat het goed is en sluit dan het gesprek af.
"Waar ging het over?" Vraagt Kay.
"Ik ben te laat terug in het ziekenhuis."
"Moet ik je daar weer terug brengen?"
"Néé hoeft niet, tenzij je niet van me houdt." Kay staat op en duwt me zachtjes tegen de kast aan. Hij pakt mijn polsen vast en kijkt me doordringend aan.
"Sky, ik heb kapot gevochten om jou terug te krijgen. Snap alsjeblieft dat ik van je hou."
"Kay." Zeg ik zachtjes en hij kijkt me aan.
"Je doet me pijn." Ik staar naar mijn polsen, die Kay stevig vast heeft. Meteen verzwakt hij zijn grip.
"Sorry, dat is niet mijn bedoeling." Excuseert hij zich en ik knik zwakjes.
"Zeg nooit meer, dat ik niet van je houdt, want ik hou juist super erg van jou." Ik glimlach zwakjes. Kay plaatst kleine kusje op mijn kaak en eindigt dan bij mijn lippen. Ik leg mijn armen bij zijn nek en Kay houdt me stevig vast. Hij begint me lichtjes te zoenen. Zacht, teder en nog eens zacht. Hij trekt zich dan terug en legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik voel dat hij kusje op mijn nek plaatst, waar ik een beetje van huiver.
"Relax." Fluistert Kay in mijn oor en tilt me op. Kay gaat liggen en slaat de dekens om ons heen. Hij houdt me stevig vast en drukt een kus op mijn wang.
"Slaap lekker prinses."
"Slaap lekker Kay."
"Ga je me wel weer vertrouwen?"
"Wat valt er te vertrouwen?" Zeg ik iets te bot, dan wat ik bedoelde. Kay laat me omdraaien, zodat zijn ogen mijn ogen elkaar ontmoeten.
"Ik snap dat je me nog amper vertrouwt, maar alsjeblieft Sky, geloof me." Smeekt hij en drukt een kus op mijn neus. "Ik hou zoveel van je. Niet normaal veel woorden heb ik er voor."
"En wat nou las ik je verlaat? Dan doe ik je pijn."
"Je verlaat me niet Sky. Je blijft bij mij. Ook in letterlijke worden. Jij bent mijn meisje en van niemand anders. Niemand."
JE LEEST
I can not leave you alone
Romance"Ik heb spijt." Ik kijk hem vragend aan en zie tranen in zijn ogen. "War voor spijt? Je hebt me nooit gemogen, je hebt me altijd beledigd en nu kom je op je het laatste moment met 'spijt'?" Ik zie hem langzaam zijn tranen wegvegen en mij bezo...
