Hoofdstuk 56

618 25 7
                                    

A/N Lees het bericht aan het einde ook even en reageer ook👍

**Sky**
Al snel is het de volgende dag. Ik open moeizaam mijn oogleden en ga rechtovereind zitten op het bed. Ik wrijf in mijn ogen en staar voor me uit. Vandaag is het de dag. De dag, dat ik dag kan zeggen tegen de wereld. Dit keer echt. Ik slik. Ik vind het ook best spannend. Maar nog iets. Het is vandaag ook mijn verjaardag. Kay weet er niets van en dat hoeft ook niet. Hij maakt zich te snel druk om alles. Soms kan ik daar tegen, maar af en toe ook niet.

"Goedemorgen." Ik kijk op en zie Claudia in de deuropening staan. Ik zeg hetzelfde terug en ze loopt naar binnen met het ontbijt.

"Lekker geslapen?" Ik knik en ze steek haar hand uit. Verward schud ik haar hand.

"Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag." Ik knik blij.

"Bedankt." Ik krijg een dikke knuffel van haar.

"Jammer dat het moet eindigen. Je leven." Ik knik.

"Misschien wel het beste." Ze knikt.

"Jij bent echt een heel lief meisje Sky, als je dat onthoud." Ik knik.

"Bedankt. Jij bent ook de beste zuster, die ik tot nu toe ken." Claudia glimlacht.

"Bedankt meid." Ze geeft me een knuffel.

"Ik ga maar weer is." Zegt Claudia en ik knik.

"Ik kom zo wel." Ik knik en langzaam verlaat Claudia de kamer.

-
Nog een uur. Ik slaak een zucht. Ik speel met mijn vingers, want heb anders toch niks te doen.

"Hey schat!" Ik kijk op en zie mijn ouders in de deuropening staan. Ze lopen op me af en geven me een knuffel.

"Ik wist niet dat dit zal gaan gebeuren." Ik knik en geef hun ook een knuffel.

"Hoe hield je het daar vol?" Vraagt moeder. "Ik bedoel, daar heb je toch niet genoeg zuurstof?"

"Ik heb geen idee."

"Maakt niet uit schat" zegt vader. "Ik ben blij, dat we toch wat kunnen zeggen."

"Je bedoelt afscheid van me nemen?" Ze kijken me twijfelend me aan.

"Maar voor dat je gaat, ga je dalijk met Claudia mee naar ons huis. Wij moeten dringend weg, dus sorry dat we je niet kunnen brengen." Ik knik begrijpelijk.

"Geen probleem." Ik knik en we nemen afscheid van elkaar. Ben benieuwd waarom ik naar huis moet, maar vast voor iets belangrijks ofzo.

-
"Sky, kom je mee?" Ik knik en stap het bed uit. Ik kleed me om en trek mijn schoenen aan. Claudia glimlacht en samen verlaten we de kamer. We lopen naar de lift en ze drukt op het knopje, zodat je maar de begane grond gaat.

"Waarom ga ik eigenlijk naar huis?"

"Geen idee." Zegt ze twijfelend. Maar ik weet dat er iets is. Ik voel het.

De lift stopt en de deuren worden geopend. We stappen de lift uit en verlaten langzaam het zieke huis. We lopen maar de auto van Claudia. Het is een kleine auto, maar dat maakt me niks. Ik open de portier en stap in. Claudia stapt aan de andere kant in en doet haar gordel om. Ik doe hetzelfde en doe de portier in, voordat ik het vergeet. Claudia doet precies hetzelfde en start de auto. Ze start de radio en ik hoor Stitches van Shawn Mendes op de radio. Ik ben fan van hem, maar niemand weet het. Zachtjes neurie ik mee met het liedje.

"Geweldig liedje hè?" Ik knik. Langzaam begint ze met rijden.

-
"We zijn er!" Ik schrik uit mijn gedachtes, want ik was aan het dagdromen over mij op een paard. Ja, ik hou van paarden, maar ben niet zo'n paardenmeid. Ik vertel echt weinig over mezelf, maar dat is nu wel bekend. Ik doe de gordel los en open de portier. Ik stap de auto uit en gooi de portier zachtjes dicht. Claudia loopt voorop en ik loop achter haar aan. Ze opent de voor mij en ik bedank haar. Ik loop langzaam de woonkamer binnen en ineens springen heel veel mensen overeind.

"Verrassing!" Schreeuwen ze en met open mond, kijk ik de woonkamer om. Versierd met mijn lievelingskleuren namelijk, lichtblauw en zilver.

Kay komt naar voren gelopen met een grote gouden kaart in zijn handen.

"Omdat wij allemaal hartstikke veel van jou houden." Hij overhandigt mij de kaart en langzaam open ik de kaart. Ik zie een groot bedrag instaan.

"D-dit hoeft helemaal niet." Stotter ik half.

"Echt wel" zegt Kay. "Iedereen geeft een beetje voor beetje betaalt." Ik kijk iedereen met open mond aan. Ze knikken allemaal.

Ik kijk rond en zie Hannah staan. Ze loopt naar me toe en knuffelt mij.

"Allemaal voor jou." Fluister zij in mijn oor en langzaam laat ze me los. Kay loopt langzaam naar me toe en trekt me in een knuffel.

"Dankjewel Kay" fluister ik zachtjes. "Ook al, had dit niet gehoeven."

"Jawel prinses" zegt Kay. "Ik wil jou gelukkig hebben en gezond. Daarom doe ik dit, met de rest!"

"Bedankt iedereen!" Ze knikken.

"En.." Ik kijk Sky vragend aan.

"Gefeliciteerd!" Schreeuwt iedereen in koor. Ik lach.

"Dankjewel!" Lach ik en voel me een blij kind.

"En vooral dankjewel Kay." Kay glimlacht en drukt zijn lippen op die van mij.

"Alles voor jou Sky. Alles."

Hey Al bijna weer het einde van die verhaal😢. Binnenkort komt de Epiloog. Zouden jullie een deel 2 willen?  Alsjeblieft zegt dat! Ook al reageer je niet en lees je wel, gewoon zeggen, want dan weet ik, dat ik dat moet doen👍

I can not leave you aloneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu