I can not leave you alone

Hoofdstuk 41

**Sky**
Ik probeer me los te krijgen, maar hij is te sterk. Kay duwt Jason van me af en kijkt hem met een woedende blik in zijn ogen Jason aan.

"Gast, doe normaal." Zegt Jason kalm. Kay kijkt me met kille ogen aan en pakt mijn arm vast. Hij geeft er hare knepen in.

"Jij moet normaal doen!" Schreeuwt hij en knijpt nog harder in mijn arm.

"Kay." Piep ik. "Laat me los. Je doet me pijn." Hij verzwakt zijn grip en duwt me tegen de muur. Hij kijkt me strak aan.

"Waarom Sky?"

"Wat? We zijn niet meer samen. Jij hebt toch Kimberly?"

"Gast, laat haar met rust." Kay duwt me naar Jason, die met netjes opvangt.

"Ik zorg super goed voor je en nu doe je dit?" Ik kijk hem kwaad aan.

"Wat doe jij dan? Weddenschap maken en dan met een vreemde chick het bed in duiken, op je eigen verjaardag zelfs."

"Jij hebt ook last van stemmingswisselingen." Jason gaat voor me staan en kijkt Kay strak aan.

"Jij zit niet bij ons op school, dus rot op."

"Ik ga. Eerst neem ik Sky van je over." Kay wilt Jason opzij duwen, maar Jason is net iets te sterk.

"Laat haar los." Kay pakt me vast en tilt me op en loopt met mij in zijn armen weg. Hij loopt de school uit en ik probeer tegen te stribbelen, maar het lukt. Kay blijft en is sterk. Helaas niet in de liefde. Helaas.

-

"Waar ga je naar toe?" Geen enkele antwoord komt er uit Kay's mond.

"Laat me los!" Weer geen enkele reactie terug. Ik probeer weer tegen te stribbel, waar door Kay zijn grip verstevigd.

"Laat me los!" Weer geen reactie terug. Ik voel dat zijn grip weer sterker wordt. Als ik maar niet stik.

Ik kijk waar we zijn en zie dat we gewoon op het schoolplein zijn. Kay laat me op eigen benen staan en duwt me tegen een muur aan. Hij kijkt me strak aan.

"Zoende jij hem of hij jou?" Ik kijk hem verward aan.

"Wie zoende als eerste." Zegt hij kil. Zijn ogen staan op woedend. Zijn stem is laag. Dit is niet de Kay die ik ken, nee. Dit is de Kay die mensen zo kan gaan slaan.

"Sky reageer!" Onderbreekt Kay mijn gedachte. Meteen kijk ik hem weer aan.

"Wie zoende eerst?"

"Hij." Hij kijkt me ongelovig aan.

"Ik geloof je niet." Ik kijk hem verbijstert aan.

"Ik spreek de waarheid!" Kay kijkt me onbetrouwbaar aan.

"Weet je, dat niet. Ga lekker met Kimberly verder. Ga lekker met allerlei meiden klooien, misschien vind je wel je ware tussen, waar je ook mee kan klooien en breken, zoals ik. Weet je Kay? Ik ben er klaar mee. Jij gelooft mij niet, dan heb je ook geen vertrouwen in mij, toen we een relatie hadden." Ik slik en laat de tranen over mijn wangen rollen. Mijn worden zijn hard, maar wat hij deed, breek letterlijk mijn hart.

"Ga." Zeg ik zacht. "Ik wil jou niet meer zien."

"Kom Sky." Ik draai me om en zie Cindy in de verte staan.

"Doei." Zeg ik kortaf en draai me om. Ik wil verder lopen, maar mijn arm wordt vastgepakt. Ik draai me om en kijk in de ogen van Kay. Zijn ogen stonden op kwaad en nu op gekwetst. Wacht, hij is toch z'n stoere jongen, die bijna nooit gekwetst wordt?

"Je breekt me."

"Dat doe je bij mij altijd Kay. Jij breekt mij elke keer. Je houdt van me, je breekt mij. Je krijgt me terug, maar breekt me weer. Ik ben gebroken. Je weet niet hoeveel ik van je hou, maar ik weet he teniet meer Kay serieus niet meer." Kay laat mijn arm los en kijkt me aan.

"Je houdt van me?" Hij kijkt me vragend aan.

"Ja en dat zal niet veranderen." Ik draai me om en ren naar Cindy toe, die me een knuffel geeft. Ik laat haar dan los en kijk haar aan.

"Vertel later het verhaal maar." Ik knik en samen lopen we terug het schoolgebouw in.

-
"Ik hou nog steeds van hem, maar ik denk dat ik hem los moet laten en hij mij ook." Eindig ik mijn verhaal. De meiden knikken.

"Hij lijkt me echt heel lief voor jou, maar je moet hem ook begrijpen Sky, hij heeft het moeilijk." Ik knik en neem een hap van mijn koekje.

"Jij hebt echt smaak, hij is echt knap."

"Je mag hem hebben."

"Serieus?" Marlon kijkt me met grote ogen aan.

"Als je dat wilt." Ze knikt hevig.

"Vrijdag, is er altijd z'n feest waar ik woonde en daar is hij ook meestal. Misschien kunnen we daar naar toe gaan?" De meiden stemmen in.

"Maar Sky?"

"Ja?"

"Als er ik 'bijvoorbeeld' een relatie met hem krijg en jij nog steeds gevoelens voor hem heb, wel zeggen. Ik vind jou echt een lieve vriendin, dat je dit voor me doet, maar ik ben ook bang dat we geen vriendinnen kunnen zijn."

"Komt goed." Ze glimlacht en geeft me een knuffel.

"Jullie hebben toch over een feest?" Ik draai me om en zie een groepje jongens achter ons staan.

"Nee, over een bingo." De meiden lachen, maar houden meteen hun mond, als Jason komt aangelopen.

"Wij gaan daar ook heen." Zegt Jason beslist.

"Moet je zelf weten." Zeg ik bot. "Ik hoop dat we je niet tegen komen." Jason komt dichterbij met zijn hoofd bij de mijn en fluistert in mijn oor.

"Ooit ben jij van mij. Geloof me babe, ik zorg beter voor je, dan die gast." Met die woorden, loopt hij met zijn groepje weg. Hij laat mij verbijsterd achter. Hij kan niet goed voor me zijn. Echt niet.