**Kay**
Ik sus zachtjes in haar oor dat het goed komt en dat ik bij haar ben, maar snap wel dat ze zich nog steeds erg geschrokken is.
"Ik ben blij dat je er bent." Fluistert ze zacht. Ik knik, ook al ziet ze dat moeilijk, omdat het hier zo donker is.
"Ik wil altijd bij je zijn." Ik druk mijn lippen op haar lippen. Ik voel dat ze wat kalmer wordt. Rustiger.
"Iedereen denkt dat ik dood ben?" Ik knik.
"Behalve ik." Sky knikt, ook al zie ik dat moeilijk.
"Maar ik droom niet toch?" Vraag ik voor de zekerheid.
"Néé, dit is echt." Ik haal opgelucht ademhaling. Sky is serieus niet dood,
"Ik weet niet waar ik naar toe moet." Ik knik begrijpelijk.
"Je mag een tijdje bij mij blijven" stel ik voor. "Als je ouders er goed mee om kunnen gaan, kan je terug." Ze knikt.
"En jouw ouders dan?"
"Ik vertel ze wel het hele verhaal" stel ik haar gerust. "Wees maar niet bang." Ze knikt. Ik sla mijn armen nog een keer geruststellend om haar heen en voel mijn shirt nat worden door haar tranen.
"Ik ben en was zo bang." Ik wrijf met mijn hand over haar rug.
"Ik snap het prinses" zeg ik zacht. "We gaan nu naar huis toe." Ik til haar op in mijn armen en pak de gereedschapskist. Samen verlaten we het begraafplaats.
-
We komen aan bij mijn huis en ik open de deur. Ik zie mijn ouders meteen naar ons toe springen en Sky vasthouden.
"Arme jij." Mijn moeder knuffelt Sky.
"Ze leeft serieus." Zegt mijn moeder bewonderend en ik knik.
"Jullie geloofde het allemaal en ik niet." Ze knikken.
"We zullen snel het ziekenhuis bellen hoor" zegt moeder. "Ze moeten beter controleren inplaats van iemand dood veroordelen." We knikken.
"Ben je moe Sky?" Vraag ik en ze knikt hevig.
"Ik was alleen maar aan het gillen daar." Ik kijk haar medelevend aan en geef haar een knuffel.
"Gaan jullie maar maar boven" zegt mijn moeder. "Ik deel het even met jouw ouders mee Sky." Ze knikt en ik til haar op. Ik loop de trap op en loop mijn kamer binnen met Sky in mijn armen. Ik leg haar op het bed en schop mijn schoenen uit. Ik kom naast haar liggen en sla mijn armen om haar heen. Ik voel de plotselinge tranen over mijn wangen rollen.
"Niet huilen." Sky veegt de tranen met haar vinger weg.
"Ik was zo bang." Sky knikt en slaat stevig haar armen om me heen.
"Dankje" zegt ze zacht. "Dankje, voor alles." Ik knik en druk mijn lippen op die van haar. Ik trek me langzaam terug en glimlach naar haar.
"Ik hou van je." Fluister ik zacht.
"Ik ook van jou." Ik sla mijn armen stevig om haar heen en sluit mijn oogleden.
"Welterusten prins." Ik glimlach.
"Welterusten prinses." Ik voel de lippen van Sky mijn wang aanraken en dan val ik in slapen. Met het het liefste, mooiste en het beste meisje van de wereld, in mijn armen.
-
"Kay, slaapkop." Ik kreun lichtjes, maar probeer gewoon weer verder te slapen.
"Kay, opstaan!" Ik kreun weer, maar negeer het."
"Je hebt er lm gevraagd." Ik voel hard een lichaam op mij belanden. Een kreun komt uit mijn mond. Dit keer open ik weer mijn oogleden en zie dat Sky op me zit met een grijns op haar lippen.
"Ik ben wakker." Sky lacht en ik sla mijn armen om haar heen.
"Goedemorgen engel." Ze giechelt en lachend druk ik een kus op haar wang.
"Goedemorgen duivel." Ik lach en kijk in haar ogen. Prachtige ogen.
"Ik ben blij dat je terug bent." Ze glimlach en legt haar hoofd tegen mijn borstkas aan.
"Ik ook." Ik lach.
"Eigendunk." Ze lacht en knijpt in mijn wangen.
"Eigenlijk, ben je best schattig." Ik lach en pak haar handen vast. Ik verstrengel onze vingers en glimlach.
"Ik ben niet schattig, maar-"
"Super schattig." Onderbreekt ze me lachend.
"Knap bedoel je?" Ze schud haar hoofd.
"Jij bent zo lelijk als de nacht." Zingt ze en meteen rollen we om van het lachen. Sky licht onder mij en lacht.
"Grapje." Ik lach en druk mijn lippen op die van haar. Ik laat mijn tong langzaam naar binnen glijden en meteen krijg ik toestemming. En zo liggen we een tijdje. Zoenend.
-
We ontbijten samen voor de tv.
"Vandaag weer terug naar het ziekenhuis." Zegt Sky zuchtend en ik knik.
"Nog steeds in levensgevaar." Beschermend sla ik een arm om haar middel heen.
"Komt goed prinses. Ik ben bij je. Voor altijd." Ze glimlacht en drukt een kus op mijn wang.
"Waarom hou is zoveel van jou?" Vraagt ze.
"Omdat ik hartstikke knap ben en een vet mooie sixpack en gewoon helemaal perfect ben." Ik haal sexy een hand door mijn haar en geef Sky een zwoele blik.
"Nu kijk je best lelijk." Ik schiet in de lach en druk mijn lippen op die van haar.
Ineens hoor ik een mobiel afgaan.
"O, hier is je mobiel." Ze knikt en ik geef haar mobiel. Ze kijkt er op en ik kijk mee. Jason belt haar.
"Ik weet niet wat ik moet zeggen." Zegt ze twijfelend.
"Wat wil je zeggen?" Vraag ik. "Dan zal ik het wel tegen hem zeggen."
"Dat hij me met rust moet laten." Ik knik en neem op.
"Sky, het spijt me."
"Hey grote makker, ik ben Sky niet, maar ik meld je, dat je haar met rust moet laten. Ga ergens anders de fuckboy uithalen, want anders kom ik aan met mijn grote spieren en dan vlieg je het ziekenhuis in. Dus hou nu godverdomme je bek en ga lekker slapen. Welterusten." Ik hang op en Sky schiet meteen in de lach.
"Ga lekker slapen. Welterusten." Lacht ze me na en slaat zachtjes tegen mijn arm aan.
"Jij bent echt geniaal." Ik knik en wiebel met mijn wenkbrauwen.
"Daarom hou ik zoveel van je." Ze drukt een kus op mijn wang.
"En ik hou ook zoveel van jou."
-
Sky ligt weer in het ziekenhuis. Over één dag, zal ik weten of Sky zich wil laten inslapen of een behandeling wilt. Ik heb het geld voor haar over, maar mijn ouders zeggen, dat dat niet hoeft.
"Maar Sky" begin ik. "Wat kies je?"
Ik zie haar licht kermen van de pijn. Ze heeft nog steeds pijn.
"Sorry Kay" piept ze. "Ik heb voor inslapen gekozen. Ik kan het niet meer." Meteen voel ik weer verdriet op komen. Ik sta op en loop weg zonder een woord te zeggen.
Ik ben niet boos,
Néé.
Ik kom in actie.
In actie voor mijn meisje.
Hey✨ Zouden jullie het ook leuk vinden dat ik soms een foto bij het verhaal toevoeg. Bijvoorbeeld wat Sky dan aan heeft of zo iets? Natuurlijk komen er wel foto's, van hoe ze er ongeveer uit zien. Laat het weten, als je dat leuk lijkt😊
✨
JE LEEST
I can not leave you alone
Roman d'amour"Ik heb spijt." Ik kijk hem vragend aan en zie tranen in zijn ogen. "War voor spijt? Je hebt me nooit gemogen, je hebt me altijd beledigd en nu kom je op je het laatste moment met 'spijt'?" Ik zie hem langzaam zijn tranen wegvegen en mij bezo...
