feminine || Larry [tłumaczenie PL]

feminine - 18

    – Harry! 

    – Tak? 

    – Ja… uh, zastanawiałem się, czy nie chciałbyś może wpaść do mnie po szkole? 

    – Pewnie! Z przyjemnością! 

    – To… chwila, naprawdę? 

    – Tak! Będzie zabawne! 

    – Okej! Zazwiozę nas tam po szkole, w porządku? Czekaj na mnie przed wejściem!

———

    – Nie dotykaj mnie, nie chcę tego! 

    – No dalej, księżniczko, to w porządku. Wiem, że tego pragniesz. 

    Harry czekał przed wejściem na Louisa, kiedy jakiś chłopak, który musiał być w drużynie futbolowej, opierając się na tym, że miał na sobie futbolówkę, podszedł do niego i zaczął go dotykać w miejscach, w których nie chciał być dotykany. 

    – Jeśli tego nie chcesz, to dlaczego ubierasz się jak mała dziwka? Hm, myślę, że tak naprawdę tego chcesz. 

    Harry zaczął płakać i szarpać się, próbując wydostać się z ramion chłopaka. 

    – Hej! Puszczaj go! On płacze, nie widzisz tego? Nie dotykaj go! 

    Louis podbiegł i odepchnął chłopaka, kucając obok Harry'ego. 

    – Skarbie? Wszystko z tobą w porządku? Co się stało? 

    – Cz…czekałem na ciebie, jak mi powiedziałeś, a wtedy on do mnie podszedł i zaczął mnie dotykać. Nie chciałem tego! 

    – Już w porządku, skarbie. Dalej, chodźmy. 

    Louis uśmiechnął się delikatnie do Harry'ego i poprowadził w kierunku samochodu. 

    – Podoba mi się twoje auto! 

    Louis jeździł Range Roverem. Nie cały czas, ponieważ czasem chciał zwyczajnie poczuć się bogato i wtedy brał Porsche. 

    Dzisiaj jednak zdecydował się na Range Rovera, gdyż podobało mu się to, jak wyglądał. 

    – Dziękuję! 

    Harry trochę siłował się z wejściem do środka, przez to, że był dość mały i w ogóle. 

    – W skali od jednego do dziesięciu, jak osądzająca jest twoja rodzina? 

    – Jeden. Nikogo nie oceniają. Mój brat jest transseksualistą, więc naprawdę nie mogą nic powiedzieć. Czasem zapominam, że jest trans i nazywam go 'ją', ponieważ od dłuższego czasu znam go jako dziewczynę, ale jestem szczęśliwy, że podąża za tym, czego pragnie. 

    Harry uśmiechnął się do Louisa z powodu dwóch rzeczy. 

    Po pierwsze, był szczęśliwy, ponieważ szatyn lekko się przed nim otworzył. 

    I po drugie, 

    on po prostu naprawdę lubił Louisa.