feminine || Larry [tłumaczenie PL]

feminine - 46

    – Tatusiu! 

    – T-tatusiu, proszę! 

    – Lubisz to skarbie? Tak? 

    – Tak, tatusiu! 

    Harry sapnął, kiedy Louis wrócił do ssania go. 

    – To mi dobrze, tatusiu! 

    – Wiem, chłopczyku, ale musisz być cicho. Chyba że chcesz zostać ukarany. To tego pragniesz? 

    – N-nie! Przepraszam, tatusiu! 

    Harry był blisko i oddychał ciężko. 

    – T-tatusiu, j-jestem blisko! 

    – Śmiało, kochanie. 

    Harry zaskomlał głośno i doszedł w usta Louisa. 

    – Dobry chłopczyk. 

    Harry uśmiechnął się leniwie. 

    – Mogę ci teraz pomóc? 

    – Jeśli naprawdę tego chcesz. 

    – Naprawdę, naprawdę tego chcę. 

    Harry upadł na kolana i pociągał spodnie i bokserki Louisa a dół. Zanim mógł zrobić cokolwiek, usłyszał pukanie w drzwi. 

    – Hej, Harry, Louis! No dalej, powiedzieliście dziesięć minut, a minęło już trzydzieści! Jeśli chcemy dostać się tam na czas, musimy ruszyć już teraz! 

    Harry nachmurzył się. 

    – Przepraszam! Już idziemy!

    Louis podniósł się, wciągnął spodnie i pomógł wstać Harry'emu. 

    – Przykro mi, kochanie, może później. 

    Harry wciąż się boczył. 

    – Nie bądź smutny, jedziemy zobaczyć Twenty One Pilots! 

    Harry uśmiechnął się i pociągnął Louisa w stronę drzwi. Pobiegł podekscytowany do samochodu i wskoczył na przednie siedzenie. 

    – Pospieszcie się, dupki! Chcę zobaczyć moich ojców/synów! 

    Niall biegiem wszedł na tylne siedzenie. 

    – Na poważnie! Szybciej, też chcę zobaczyć moich ojców/synów!

    Liam i Zayn również usiedli na tyłach. Louis szedł do samochodu i wszedł do środka, śmiejąc się. 

    Włączyli piosenkę Twenty one pilots i ruszyli na koncert. 

———

    – Jesteśmy Twenty one pilots, i wy też! Dziękujemy wszystkim! 

    Harry obrócił się do Louisa i przytulił go. 

    – Dziękuję, że mnie tutaj zabrałeś. Oni są dosłownie jednymi z moich ulubieńców i po prostu dziękuję! 

    – Żaden problem, skarbie. Zabrałem cię tutaj i zabiorę jeszcze do wielu, wielu miejsc.