The Secret Heiress

Chapter 36

*Dianna's POV*

"Don't cry princess.Remember,you're an heiress."Tapos ay naramdaman kong mas humigpit pa ang yakap n'ya sa'kin.

Lalo tuloy akong napa-iyak sa sinabi n'ya.

"Thank you.Harry."Sabi ko kahit na humihikbi pa ako.

Hindi ko alam kung bakit nandito s'ya,pero nagpapasalamat na rin ako kasi may isang taong kahit papano ay nakikilala ako, hindi bilang yung Dianne na pinagsalitaan kanina dahil sa ordinaryo lang s'ya kundi dahil ako ang Dianna na ipinagmamalaki ng aking pamilya.

Naramdaman ko ang pagkalas ni Harry at kasunod nun ay ang paghigit n'ya sa kamay ko.

"C'mon.Let's get out of here."
At dahil na rin sa nararamdan ko ngayon kaya ay nagpati-anod nalang ako kay Harry.Nalampasan namin si Shai na nakita kong nakayuko,habang yung mga tao naman sa loob ng shop ay nakasunod ang tingin sa amin.

Hila-hila lang ako ni Harry hanggang sa makapasok  kami sa kotse n'ya.Hanggang ngayon ay hindi pa rin nauubos ang luha ko sa kakaiyak.

Hanggang sa naramdaman ko nalang na tumatakbo na pala ang sasakyan.Tahimik na rin si Harry at hindi nagsasalita.Tumingin ako sa kanya at seryoso lang ang mukha n'ya.Gusto ko sana s'yang kausapin at tanongin lalo na sa nangyari kanina pero mas pinili ko nalang na manahimik muna.

Maya-maya pa ay napagtanto ko na papunta pala ang direksiyon namin sa airport.Naisip ko tuloy,'Ano ang gagawin namin dun?'

"Harry."Tawag ko sa kanya.

Napatingin s'ya sa'kin pero hindi nagsalita.Naninibago ako sa ikinikilos ni Harry.Naninibago ako sa pagiging seryoso n'ya.Alam ko naman na pagdating sa business ay seryoso s'ya,pero hindi ako sanay na ganito ang presens'ya n'ya ngayon.

"Why are we heading to the airport?"

Pero sa halip na sagotin ako ay nakita ko lang ang pagbaling n'ya ng tingin sa labas.

"Hey!!Harry answer me."This time ay hinawakan ko na ang braso n'ya.I heard that he let out a sigh and then face me again.

"They're here."

Naguluhan naman ako sa sinabi n'ya.Hindi ko maintindihan kung sino ang tinutukoy n'ya.

"What do you mean?"Paglilinaw ko.

Hindi naman ako nabigo kasi sinagot n'ya ang katanongan na gumugulo ngayon sa isip ko.

"Mr. and Mrs. Stanford are here."

And I was like 'Really?'

Bigla kong nabitawan ang braso n'ya at tinanaw ang eroplanong nasa tala.

"They're here?"Di makapaniwalang tanong ko.

Alam ko naman na kahit kailan nila gustuhin ay pwede silang pumunta rito pero hindi ko inaasahan na nandito sila NGAYON.

Ngayon kung ngayon ganito ang sitwasyon ko.Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kanila ang nangyari sa'kin.Naiiyak na naman tuloy ako.

"Anyway,why are they here?"Di maiwasang tanong ko.Di ko kasi talaga alam kung bakit nandito sila Mom sa Pilipinas.Lalo ng di ko inaasahan na kasama pa talaga si Dad.

"Madame Margareth just called me and asked me to bring you to the airport 'coz she want to surprise you.But I really don't know the real reason why they're here."Pag e-explain n'ya.Napatango naman ako sa sinabi ni Harry.

"Let's go."Sabay bukas n'ya ng pinto-an para sa'kin.

Inabot ko ang kamay n'ya na nakalahad sa'kin.Akmang papasok na sana kami sa loob ng Airport nang mapansin ko ang suot ko.'Hindi pala ako nakapagpalit ng damit.'

Napatingin si Harry sa'kin at parang naintindihan n'ya naman kung ano ang inaalala ko.Kinuha n'ya ang phone n'ya at may tinawagan s'ya.Maya-maya pa ay may dumating na tatlong babae.Yung  dalawa ay may dala-dalang paparbag,habang yung isa naman ay kinausap si Harry.Pagkatapos nilang mag-usap ay umalis na yung tatlo at inabot ni Harry sa'kin ang paperbags.

"Go.Change now,Dianne."

Nginitian ko s'ya bago ako tuluyang umalis sa harapan n'ya.

Nagpapasalamat talaga ako ng sobra sobra dahil sa laki ng tulong ni Harry sa akin lalong lalo na ngayon.

Nagmadali akong magbihis at tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin bago pumunta kay Harry.Medyo namamaga pa rin ang mga mata ko pero di na naman masyado.Ngumiti ako sa salamin at pagkatapos ay lumabas na ako.

Mula dito sa kinatatayuan ko ngayon ay kitang kita ko na si Mom at Dad.Mom is smiling while Dad is in his serious mood but the moment he saw me his mood lighten up.Patakbo akong lumapit sa kanila at niyakap ko agad sila,the moment na nasa harapan ko na sila.How I miss this.I miss the feeling of having my parents by my side.Hindi ko napigilan ang emosyon ko kaya naiyak ako.

"Anak.Don't cry."Narinig ko agad ang malambing na boses ni Mom.Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanila at agad na pinahid ang mga luhang nasa mga mata ko tsaka dahan dahang ngumiti.

"That's it.Yan ang Dianna na kilala namin.Smile anak."Dagdag pa ni Mom.

Napansin nila si Harry kaya ito naman ang kinausap nila pero hindi naman ganun katagal.Pagkatapos ay umalis na rin kami sa airport.Walang nakakita sa amin dun maliban sa mga tauhan ng parents ko.

Ang destinasyon namin ngayon ayon kay Mom ay ang mansyon namin dito.Hindi ko pa yun nakikita at hindi ko pa rin natatanong sila Mom at Dad sa rason kung bakit sila nandito.Habang nasa biyahe ay nagk-kwentohan kami nang bigla nalang nagtanong si Dad.

"What happened to your eyes?"I was caught off guard and  I was paralyzed for a second.

_________________________________________________________________________________

A/N:

Here's another update for you.Sorry kung natagalan po.=(

Anyway,gusto ko nga palang magpasalamat kay @nomunomunomi para sa paggawa ng book cover ng 'The Secret Heiress'.Thanks Jac.Tsaka 'thank you' din po sa inyong lahat.=)

Love,

~belle

~LAM.=)