BURSLU♠2

|9|.Dağınık Saçlı Adam.

Merhaba Bursist'lerim :))  Bölüm umarım çok çok çok beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.Bölümde Miray'ın doğum günüde olacak. Aslında doğum günü 19 Temmuz'daydı ama geciktiği için geçmiş doğum gününü kutluyorum hatta bayağı gecikti eski bölümleri düzenlediğim için bölümler geç gelebiliyor :) fhjdkjhfj Neyse iyi okumalar :)

Multi: Aşırı güzel olan Miray ckjsdfhkj

Bölüm Şarkısı: G-Eazy& Bebe Rexha- Me, Myself & I

Halil Sezai- Sonbahar (Miray ve Dağhan'ın dans ettiği yerde dinlemenizi öneririm :)))) )

♔

Sonsuz bir zaman diliminin, bir parçasındaydım. Boş boş etrafıma baktığımda, bütün beyazlığın içinde sadece ben vardım.

''Miray ve bebeği de buradaymış.''

Sesin geldiği yöne baktığımda İrem'i ve elindeki bıçağı görmüştüm. Geri geri giderken sırtımın bir bedene çarpmasıyla arkamı döndüm. Arkamda Sağanak vardı. Kollarımı sıkıca tutarak beni, kendi bedenine bastırmıştı.

''Bu işi bitirelim, sevgilim.''

''Ne?''

''Bitirelim.''

Dehşete düşmüş bir şekilde bedenimi hareket ettirmeye çalışıyordum ama yararı yoktu. Sanki Sağanak tüm bedenimi ele geçirmişti. Çığlık atmaya çalışsam da ya onlar benim çığlığımı duymuyordu ya da ben çığlık atamıyordum.

''İrem ne olur yapma. Lütfen!''

Dehşete düşmüş sesim İrem'i güldürmüştü. Gittikçe yaklaşıyordu ve artık aramızda dört adım vardı. Sağanak, dudaklarını kulağıma sürttüğünde , gözyaşlarım artık gözlerimden firar etmişti. Dağhan neredeydi? Çağan, peki Bilge? İlknur, Doğu, Ece? Poyraz?

Kimse yoktu. İrem artık yanımdaydı ve gülerek bıçağın ucunu karnımda gezdiriyordu.

''Bu bebeği ve Dağhan'ı unut artık. Onlar benim...''

♔

''Dağhan!''

Çığlık atarak yataktan doğrulduğumda, kan ter içindeydim.

''Miray!''

Dağhan'ın endişeli sesi kulaklarımı doldurduğunda, Dağhan'da çoktan odaya girmişti. Yanıma gelip sıkıca elimi tuttuğunda, yanımda olması beni aşırı bir rahatlığa kavuşturmuştu. Kollarımı, ince beline sarıp, yanağımı göğsüne yasladığımda, o da saçlarımı okşuyordu.

''Ne oldu, güzelim?''

''Ben, bir kabus gördüm.''

Anlayışlı bir şekilde ''Anlat.'' dediğinde, rüyamı baştan aşağı anlatmıştım.

''Ben varken sana kimse, hiçbir şey yapamaz, Miray. Ayrıca o Sağanak denen adı değişik ve İrem denen beyinsizi rüyana girdiği için öldürebilirim.''

Gülümsedikten sonra, yaslandığım göğsünden çekilip yanağını öptüm. Birden aklına gelen şeyle, hızla ayağa kalkmış ve beni de elimden tutarak kaldırmıştı.

''Bugün benim hayatımın anlamının doğum günü!''

Gülümsediğimde, ''Sana güzel sürprizlerim var.'' demişti.

''Çok merak ettim şimdi.''

''Etmelisin zaten.''

Beraber bahçeye çıktığımızda, kahvaltı sofrasını görmüş ve sırıtmıştım.