BURSLU♠2

|31|. Kardeş

Merhabağğğlar Bursist'lerim👼🏻💕 görüşmeyeli nasılsınız bakalım? Sizin içiiin mükemmel bir bölüm yazdım. Umarım çooook beğenirsini. Sizi çoooook ama çooook çoooook seviyorum🦄🌈💁🏻 bol bol bol bol bol bol yorum istiyorum💃🏻🎈 yorum atmayan ısırılır ona göre😂😂 iyi okumalaaaar👾💁🏻💜

Multi: Dağhan🙆🏻 Allah özene bezene yaratmış be💓

Bölüm Şarkısı: Charlie Puth- Attention

⛺️

Gece, dışarıdan gelen tuhaf sesler beni uyandırmıştı. Yaklaşık bir saattir öylece oturup, çadırın dışına bakıyordum. Dağhan'ı uyandırmaya kıyamamıştım çünkü gerçekten çok güzel uyuyordu.

Gecenin sonsuz karanlığına, bir de bu duyduğum tuhaf sesler eklenince, korkudan ölebilirdim ama kendi kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum.

Sakin ol, Miray.

Ne olabilir ki?

Düşünüyordum. Ne olmayabilirdi ki? Aç bir kurt, ormanda başı boş dolanan baltalı bir katil ya da en kötüsü adını bile anmak istemeyeceğim doğaüstü varlık...

Miray, saçmalama...

Ne, kendimi suçlayamazdım. Gelmeden önce paranormal bir video izlemiştim ve gerçekten şuan o  videoyu izlediğime bin pişmandım. Aklıma en kötü senaryo geliyordu. Birden dışarıdan bir dal çatırtısı geldiğinde, yerimde zıplamış ve çığlık atmamak için elimi ağzıma götürmüştüm.

Ya Dağhan'ı uyandıracaktım, ya da kaderime razı gelecektim. Tam, kaderime razı gelmeyi düşünürken, gelen güçlü bir dal çıtırtısıyla hızlıca Dağhan'ın omzuna dokunmuştum.

''Dağhan?''

Uykulu bir şekilde, ''Güzelim?'' diye mırıldandığında, ''Korkuyorum ben.'' demiştim.

''Güzelmiş.''

Hayretle Dağhan'a baktığımda, tekrar uykuya daldığını görmüş ve ümitsiz bir şekilde ona bakakalmıştım. Aslında haklıydı. Neredeyse yedi saat araba kullanmıştı ve yorulmuştu. Şimdi onu uyandırmak bencillik olurdu. En iyisi gözlerimi bir şekilde yumup, Dağhan'a sarılıp uyumaya çalışmaktı. Yavaşça ona sarıldığımda, birden beni sıkıca sarıp, göğsüne bastırmış ve dudaklarını saçlarıma bastırmıştı.

Sonunda güvende hissedip, gözlerimi yumduğum da, huzurla mayışmıştım...

⛺️

''Uyan uykucu! Daha Dağhan'a sürpriz yapacağız!''

Gözlerimi açtığımda, karşımda bana doğru eğilip, bana bakan Çağan'ı görüp gülümsemiştim.

"Tamam, tamam kalktım..."

Çağan, ayağa kalkıp beni beklerken bende hala mışıl mışıl uyuyan Dağhan'a bakıp gülümsemiş ve yavaşça yataktan kalkıp Çağan'ın peşine takılmıştım.

Çağan'la birlikte çadırdan çıktığımızda, Bilge'nin de bir ağacın altında durup bizi beklediğini görmüştük.

"Günaydın!" Bilge'nin heyecanına, bende katılarak "Günaydın!" demiştim.

"Size de günaydın, porsuk ve gülüm... ama şimdi sürprizi halletsek?"

Çağan'ı ilginç bir şekilde ciddi görüyordum. Tamamen sürprize odaklıydı.

Başımı sallayıp, "Birisi burada kalıp kahvaltıyı hazırlasın ki, Dağhan uyandığında şüphelenmesin demiştim. Çağan bana onay verircesine başını salladıktan sonra, "Sen kal. Hem oraya kadar yürüyüp yorulma. Biz Bilge ile eksikleri hallederiz..." saatine bakmış ve sözlerine devam etmişti.