BURSLU♠2

|25| "Bırak ay gitsin, biz karışalım geceye..."

Merhabağlar canımcımlar, kuzucuklar, Bursist'lerim, minnoşlarımmm💗 nasılsınız? Umarım iyisinizdir. 💝💝 bu arada size söylemek istediğim diğer bir şey de, biiiiz 100K olduk yahu! Bunun için hepinize ayrı ayrı çooooooooook çooook ve çooooooooooooooooooook teşekkür ederim🦄🦄🎉 sizin sayenizde ve sizinle büyüyoruz. İyi ki varsınız, sizi çok seviyorum kalplerim benim😍😍 sizi hep seveceğim zaten, siz benim ailemsiniz⭐️ neyse uzatmayım merak etmişsinizdir bölümü. Umarım beğenirsiniz, bol bol bol bol bol bol yorum kuzularım🙉🙉🍫🍫🍫

Multi: Çağan🥀🍷

Bölüm Şarkısı: James Bay- Let It Go

🥂

"Ama ben demiştim! Demiştim! Ece, demiştim! Dedim!"

Ece bıkkınlıkla, bebeğin erkek olacağını öğrenip, mutluluktan çıldıran Doğu'ya bakmış ve göz devirmişti.

"İkinciye ben kazanacağım."

Bu kez bıkkın bir şekilde bakması gereken bendim.

"Neden herkes ikinci çocuğun olacağını düşünüyor?!"

"Çünkü o kadar iyi bir kombinasyonsunuz ki, geleceğe yatırım yapıyorsunuz."

Ece'nin dediği şeye kahkaha attığımda, Doğu'da beklentiyle bana bakıp, "Adı, Doğu'dan gelen Doğukan olacak değil mi?" dediğinde kahkahama bir yenisini daha eklemiştim.

"Olabilir."

Ece, heyecanlı bir şekilde bana bakarak, "Şakayı geç, gerçekten var mı aklında bir isim?" dediğinde eh işte dercesine başımı sallamıştım.

''Aslında, Ateş olmasını isterim biraz.''

Doğu kaşlarını çatarak, ''Kızlar gelecekte, 'ateş var mı' derse ne olacak?'' dediğinde, Ece, Doğu'ya susması için yalvarır bakışlar atmıştı. Ardından bana dönerek elini karnıma koymuş ve ''Ateş bence güzel bir isim...'' demişti.

''Şey bir yandan da Kutay olmasını istiyorum ama.''

Ece beğeniyle kaşlarını kaldırdığında, Doğu'da ''Dağhan ne diyor?'' demişti.

''Konuşmadık daha.''

''Doğu bir sus ya! Hem şey, uyuma bak be. 'Kutay Dumaner'''

Kıkırdadığımda, arkamdan gelen ''Senden nefret ediyorum!'' sesiyle hızla arkamı dönmüştüm.

"Senin burada ne işin var, İrem?"

Şaşkınlıkla, İrem'e baktığımda, yanıma  gelip, kolumu sıkıca kavramıştı. Fazla sinirliydi ve bu korkmama neden olmuştu. Doğu hızla beni kendine çekip, kolumu İrem'den kurtarmış ve "Ona dokunamazsın!'' diye bağırmıştı.

Okuldaki meraklı bakışlar, olanları garipseyen seslerle karışıyor ve karamsar bir havaya neden oluyordu.

"Senin o koruduğun kız, bir katil!"

"İrem, yeter."

Doğu, bana yandan bir bakış atıp, "Sakin ol." diye fısıldamıştı.

Ece, bağırarak "İrem, sınırları zorlama. Yeter!" dediğinde, İrem'de saçlarını sinirle geriye atıp, "Seni tek yakaladığımda, seni öldürmem için bana yalvaracaksın, Miray Dumaner..."
demişti.

İrem, bana ilk defa 'Miray Dumaner' demişti.

"O bebek bile umrumda olmayacak..."

Sinirle okuldan çıktığında, akan gözyaşlarıma engel olamamıştım. Bir şey İrem'i fazlasıyla sinirlendirmişti ve oğluma zarar vermekten çekinmiyor gibi duruyordu.