1

5.6K 243 8
                                    

Perspectief Saloua:
Ik doe mijn ogen open en het eerste wat ik hoor is mijn lelijke wekker. Ew, krijg er gewoon kippenvel van. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 07:00 is, tijd om op te staan. Dit jaar zit ik in de eerste van bedrijfskunde, ik moet gewoon mijn diploma halen, het moet gewoon. Anders heb ik een gevoel van gefaald zijn. Ik sta op en maak mijn bed op. Ik loop snel naar de douch voor Nassim erin kan. Hij zit niet meer op school maar staat wel elke ochtend heel vroeg op, hij voor zaken en ik voor school, verschil moet er wezen. Na alles gedaan te hebben wat ik moest doen loop ik snel terug naar me kamer met een handdoek om me heen.

Ik trek mijn kast open. Welke ghimaar kleur zal ik vandaag aan? Na lang getwijfeld te hebben pak ik een turquoise en doe ik hem snel aan want ik zie dat het al 07:30 is en 07:45 vertrekt me tram. Ik stop snel me laptop in mijn tas, boeken liggen op school, zo hoef ik nooit wat te sjouwen, en ik loop snel naar beneden. Welke schoenen zal ik aan? Ik pak me witte fila's, die matchen goed met de ghimaar. Ik smeer snel een crème op me gezicht die in me tas zit en snel de deur uit. Eten koop ik in de kantine wel.

Aangekomen op school zie ik mijn vriendengroepje aan een tafel zitten, eigenlijk, diep van binnen, wil ik geen vrienden met ze zijn, ik zit alleen met ze omdat ik anders alleen ben. Ik heb 1 vriendin die ik oprecht mag maar die woont niet in de buurt. Ik loop op het groepje af. 'Heeeeey Selliee, hoe was je vakantieeee?' Zegt Siham. 'Oh, goed hoor, die van jou?' Ik ga zitten. 'Jaa hayek leuk heb kei vaak met Mounir afgesproken, heb je trouwens die nieuwe jongen bij ons op school gezien? Niemand kent hem en hij is zoooooo mooi sellie echt' zegt ze over enthousiast. 'Oh ewa bsa7tek' glimlach ik. Het ergste vind ik dat als ik met ze ben de mensen die we tegenkomen denken dat ik ook zoals hun ben maar ik ben eigenlijk heel rustig. De bel gaat en ik loop direct naar de klas, dit word een langggg jaar..

Mijn eerste les is mentorles, we zitten nog in introductie week dus veel wordt er niet gedaan. Iedereen moet zichzelf voorstellen en de enige die ik ken is Siham. Ik zie wel een rustig meisje met hoofddoek die blijkbaar geen mensen kent en voor de rest zitten er alleen maar Hollandse meisjes en 4 Marokkaanse jongens. Een van de jongens blijft me de hele tijd aanstaren, ik voel me zwaar ongemakkelijk dus doe ik alsof ik bezig ben op me telefoon. Na het voorstel rondje ben ik te weten gekomen dat de jongen Nordine heet. Zo volgen er nog vele lessen en ben ik om 12:00 al klaar

De lessen zijn net afgelopen en ik loop gelijk naar buiten om me tram te halen, Siham en Samira vroegen me nog mee naar stad maar ik wilde niet, waarom zou ik mee gaan ik wil zo min mogelijk met ze te maken hebben.

Ik loop snel naar me tram en door de haast bots ik tegen iemand op. Mijn tas valt op de grond. 'Uhm, sorry, sorry meisje, sorry.' zegt de jongen. Het is Nordine. Ik pak mijn tas en kijk hem 1 sec aan in de ogen, kastanje bruine ogen die glinsteren, ik sla gelijk mijn blik neer en zeg: 'ach joh, kan iedereen gebeuren, maak niet uit beslama' en ik loop langs hem heen. Hij roept me naam, Omg Wrm onthoud hij dat. Ik word rood en draai me om. 'Je bent je oordopjes vergeten, hier.' Ik kijk hem weer aan voor 1 seconde en hij glimlacht breed. Ik neem de oordopjes over 'dankjewel.' En loop snel naar me tram die er net aan komt rijden.

Ik gooi mijn tas op de grond, loop naar boven en haal me gebeden in, eenmaal overal klaar mee plof ik op de bank. Wat was dit een lange dag, heb nu al geen zin meer. Ik voel me telefoon trillen in het zijzakje van de abaya. Ik pak me telefoon en zie dat ik word gebeld door Samira. Ik neem op en hoor geruis. 'Hallo? Sam? Waarvoor bel je?' 'Sellie kan je tegen me moeder zeggen als ze je belt dat ik bij jou ben?' 'Huh hoezo waar ben je?' 'Ja gewoon met mo ik moet hangen' zegt ze giechelend. Ik drukte weg. Wat is ditttttt? Wrm heb ik niet Gwn normale vrienden.

Ik hoor de deur open gaan en zie Nassim binnenlopen. 'Ewa zusje kom je mee?' 'Waarheen?' 'Utrecht ff winkelen gewoon' Hmm.. nassim vraagt zulke dingen nooit, maar ik heb wel zin in middagje Utrecht. 'Isgoeddd' ik loop langs hem heen naar de spiegel in de gang om me hoofd te fixen. 'We kunnen nu gelijk gaan ik hoef toch niks te doen.' 'Ja Isgoed loop naar auto' gromt hij. Nassim heeft meerdere auto's, ik zie dat hij vandaag voor de matzwarte range rover heeft gekozen. Ik stap de auto in en app mama om te zeggen waar ik heen ga met Nassim, mama is bij me tante. Ze appt dat het goed is.

Ik ben trots op me moeder, na alles wat ze heeft meegemaakt is ze nog steeds de sterkte vrouw op de aarde. Nassim heeft vaak voor problemen gezorgd met justitie en politie, mijn moeder heeft letterlijk met haar handen in het haar gezeten soms, maar als je haar vandaag de dag zou zien zou je denken er is niks en deze vrouw kent geen pijn. Ik heb ook voor problemen gezorgd bijvoorbeeld toen ik Ghimaar begon te dragen mijn moeder wilde niet dat ik het deed omdat ze dacht dat ik geen baan zou vinden maar ik ben koppig. Nu vind ze het alleen maar mooi dat ik het draag.

'Hey dromerddd' Nassim knalt de deur achter zich dicht. 'Waar zat je met je gedachtes?' 'Nergens..' mompel ik. 'Hm zeker verliefd , ik breek je tanden.' En hij start de auto. Ki to the fesh?

Saloua & Nordine Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu