Saloua & Nordine

37

Perspectief Nordine
Ik loop de moskee binnen en zie allemaal oude mannen omkijken, ik herken er een paar van toen ik nog op Arabische les zat heel vroeger. Echt mooi om te zien dat ze nog steeds dagelijks in de moskee zitten om het gebed te verrichten, nu begrijp ik waarom Saloua zo'n rustig meisje is, als dit jou levensstijl wordt word die rust vanzelf gecreëerd.

De oude mannen staren me vol vrede aan, geen afgunst in hun ogen alleen geluk. Ik glimlach naar de mannen die ik herken van vroeger en loop naar binnen. Ik ga zitten op de zachte tapijtvloer en gelijk hoor ik een jongensstem. 'Assalaaamu Alaykom ya akhi.' Een jongen rond mijn leeftijd met een qamis en baard gaat naast me zitten. 'Alaykom Salaam.' Stotter ik. 'Weet je wat de profeet Muhammad vrede zij met hem heeft aanbevolen ya akhi?' Vraagt hij me. 'Uhm nee. Wat dan?' Ik kijk de jongeman aan. 'Hij raadde aan om 2 rak'aat te bidden wanneer je de moskee binnen komt. Het is Sunnah, je bent het niet verplicht want het is geen Fardh maar ik wijs je er alleen op aangezien je mijn broeder bent in de Islam.' Glimlacht de jongen. 'Rak'aat? Wat is dat?' Ik kijk hem vragend aan. De broeder kijkt me even verward aan maar kijkt na een paar seconden weer normaal. 'Ya akhi.. Rak'aat zijn de hoeveelheden hoe je de beweging uitvoert. Dus stel je hebt Fajr (ochtendgebed) dan heb je twee rak'aat want je herhaalt 2x wat je in een gebed moet doen. Bij Dohr is dat 4x , Asr ook 4x, Maghrib 3x en 'ishaa 4x.' Legt hij rustig uit.

Ik moet echt meer met Islam doen man.. Niet eens persé voor Saloua al begon ik met die intentie maar gewoon omdat ik deze jongen met kennis zie praten tegen me, hij kent me niet eens en probeert me al te helpen met het gebed omdat hij ziet ik begrijp het niet, want een goed hart heb je dan.

'Begrijp je het ya akhi?' De jongen kijkt me nieuwsgierig aan. 'Ja, dankjewel.' Glimlach ik hem afwezig aan. Op dat moment gaat de adhaan. (Gebedsoproep) het is Asr. Hoeveel rak'aat waren dat ook al weer? 4 volgens mij.

We staan op en sluiten aan in de rij, ik blijf naast de jongen staan. Deze gast kan mij nog ver brengen qua geloof.. We are going to keep him as a friend for sure.

Bij alle bewegingen die er tijdens het gebed gedaan worden kijk ik via me ooghoeken naar de jongen naast me, het is eigenlijk wel makkelijk omdat je alles zo herhaaldelijk doet. De imam kan ook mooi reciteren, wat een mooi geloof hebben we eigenlijk..

Na het gebed kijkt de jongen naar mij. 'Hoe vond je het akhi?' 'Rustgevend.' Antwoord ik. En dat meende ik oprecht, het is rustgevend. 'Maar ik moet gaan, shukran voor alles.' Ik pak een briefje van 50 uit mijn zak. De jongen kijkt me verbaasd aan. 'Kan niet dat je voor niks zo aardig was en me zoveel heb geholpen, hier 50 euro man bro.' Ik druk het geld in zijn hand. 'Ben je gek akhi? Wat moet ik hier mee ik help jou omwille van Allah. Geef deze 50 euro maar uit als zakaat. (Liefdadigheid) , 50 euro, helemaal gek!' Protesteert de jongen en hij drukt het geld weer terug in mijn handen.

Hoe kan dat? Dat mensen aardig zijn zonder dat ze er iets voor terug willen, dat dat nog bestaat, helemaal niet gewend. In de wereld waarin ik leef betaal je voor de secondes van iemands tijd, dit is duidelijk een ander wereldje. Uit verwardheid knik ik naar de jongen en loop ik de ruimte uit.

Mijn telefoon gaat af. Mijn hart slaat een hartslag over met de hoop dat het Saloua is. Nope. Vals alarm. Ik weet niet eens wie dit is, het is in mijn telefoon opgeslagen als no limit hoe. Ik druk weg. Saloua heeft nog steeds niet gereageerd, ze heeft me gewoon op blauw gelaten. Waar zal zij nu rondspoken?

Wat ik het meest bewonder aan Saloua is dat ik me nooit hoef af te vragen of ze op rare plekken is zoals shisha lounge of club, zij weet niet eens hoe die binnenkanten eruit zien volgens mij. Ze is al die rotzooi plekken niet waard en dat weet ze. Zelfrespect. And i love that.

Ik loop naar mijn auto en blokkeer ondertussen alle meiden die in mijn telefoon staan. Deze dag heeft me wel echt goed gedaan in de moskee, ook veel geleerd in die paar minuten dat ik daar was, misschien moet ik vaker gaan.

Mijn clannie telefoon gaat af. Het is een van mijn vaste klanten. Ik neem op en we spreken een plek af waar ik zijn hasj kan droppen. Ik stap in me auto om daarheen te vertrekken en kijk nog 1x achter me met als uitzicht de moskee. Van haram naar halal naar haram. Is dit de juiste balans Nordine?

Perspectief Amina
Ik mis Saloua en haar moeder, de dagen hier zijn echt leuk vooral omdat ik eindelijk de kans heb om te genieten met beiden ouders maar je gaat je wel beseffen dat de gezegde oost west thuis best echt klopt want je gaat je nergens beter voelen dan waar je vandaan komt en zolang woont, want ik mis alles wel gewoon daar in Rotterdam.

Vandaag gaan we naar de hamam en morgen komt Anass, waarschijnlijk gaan we dan met z'n allen naar de bioscoop of gewoon winkelen of ergens eten. We Will see maar voor vandaag is het dus een hamam. Ik stop een paar oliën in mijn grote wc tas en loop naar beneden waar mijn moeder op mij wacht.

Saloua heeft niks van zich laten horen en Nassim ook niet, terwijl ze weten hoe ik ben, ik ben de nieuwsgierigste persoon op de wereld. Niet omdat iets me boeit ofzo, ik wil gewoon niet achterlopen qua nieuwtjes. Qua zaken van Saloua boeit het me trouwens wel, en om eerlijk te zijn, de zaken van Nassim al helemaal. Het meest jammere vind ik dat Nassim niks uit zichzelf  heeft gezegd tegen me in de tijd dat we allebei niet in Nederland zijn. Misschien is hij gewoon te druk? Of misschien vindt hij me niet leuk, ik bedoel, het is de broer van mijn beste vriendin dat zou ziek raar zijn. Achja, we zien wel.