Saloua & Nordine

16

Perspectief Amina
Saloua is naar school, Anass is niet thuis en Nassim komt zo. Weet je hoe awkward dat is? In 1 huis samen met Nassim. Alleen. Zijn huis. Ik zet mijn gedachtes opzij en begin maar gewoon taarten te bakken. Ik heb me opgefrist en heb een luchtige abaya aan met een hoofddoek aangezien Nassim ieder moment thuis kan komen. Ik ga hem zwaar ondervragen over Anass. Ik kijk de keuken rond en besef wat voor rommel ik heb gemaakt, ik begin schoon te maken en na 10 min hoor ik een sleutel in het sleutelgat. Ik stop de eerste cake in de oven en Nassim loopt binnen. 'Van pannenkoeken naar taarten, koezina prinses nishen.' Glimlacht hij moe. 'Ro7 atatsed, je bent moe.' Hij draait lachend om en doet zijn jas en schoenen uit. 'Nassim.' Zeg ik rustig vanuit de keuken. 'Ja?' Nassim komt de keuken weer in. Hij ziet de atay die ik heb gezegd en neemt een slok maar van alle moeheid laat hij het glas gewoon vallen. Gelukkig niet op zichzelf. Ik ruim alles op en hij verontschuldigd zich. 'Waar is Anass?' Ik draai me om en kijk hem recht in de ogen aan.

Knalblauwe ogen. Ik kan erin verdrinken.

'Anass is bij het pand met Samira.' Bromt hij. 'Alleen?' Ik word angstig. 'Als je het over de ruimte hebt wel maar Noord en de rest van de boys zijn altijd nog in het pand voor als hij hulp nodig heeft.' Ik word iets meer gerustgesteld en concentreer me op de cupcakes die ik wilde maken. 'Amina?' Hoor ik achter me. 'Ja?' Ik draai me weer om. 'Niet druk maken ja, er is niks aan de hand, en als die vijanden ergens achter komen zijn Noord en ik er als versterking, dat weet je? Wij 3 zijn een team.' Hij loert naar de oven. 'Ja, weet ik Nassim, dankjewel voor de update, maar je weet hoe mijn moeder hiernaar kijkt. Ze haat de drugswereld, kijk alleen al naar mijn vader. Die heb ik minstens 2 maanden niet gezien. Helemaal gek die man, drugs op nummer 1, we hebben nog met moeite om hem te bereiken en hem het huis hier in Rotterdam laten kopen en renoveren.' Ik voel woede opkomen. Ookal is mijn vader samen met de vader van Noord en Nassim de bazen van de grootste drugskartel van Nederland, ik ben woedend op hem. 'Vertel me wat nieuws, mijn vader zit in Colombia.' Lacht Nassim. We lachen samen.

Iets wat ik bij niemand heb behalve bij hem is dat hij me kan laten lachen wanneer ik wil huilen. Ik kan alles bij hem kwijt, hij lijkt veel op Saloua maar toch ook weer niet. Hij is hard van buiten, zacht van binnen. Heeft nooit geleerd wat 'houden van' betekent maar doet het toch als de beste voor zijn familie. Ik heb daar respect voor, echt heel veel. Ik bewonder hoe hij dat doet elke dag, aangezien ik heel nieuwsgierig ben altijd weet ik bijna alles al van hem, tenminste, op zaken gebied. Hoe is Nassim nou eigenlijk als persoon? Net zo hard als in de business? Ik bedoel, ik ben met hem opgegroeid, ik zou dat moeten weten, maar dat is de grap, hij is zo gesloten je kan hem niet lezen, hij is zo gesloten, je weet soms niet wie je voor je hebt. Die ene harteloze jongen, of die jongen vol emotie. Ik heb nooit echt een goede band met hem gehad al zijn we samen opgegroeid, ik denk gewoon meer uit respect voor mij en me broer. En daar respecteer ik hem dan weer voor. Ook al is hij moeilijk te lezen, moeilijk is niet onmogelijk en ik zie dat hij ergens mee zit in elke glimlach die hij meedraagt.

'Hallo? Leef je nog.' Nassim wappert met zijn hand voor mijn ogen. 'Huh, wat?' 'Ja je droomde weg. Ik ga slapen, let op de oven.' Hij kijkt emotieloos en loopt naar boven. 'Slaap lekker.' Ik sluit de keukendeur zodat Nassim niet teveel geluiden hoort wanneer hij probeert te slapen en hoor nog vanuit de trap 'dankuuuu.' Oké yallah waar was ik gebleven, de taart. Net wanneer ik hem de oven uit wil halen word ik gebeld door mijn moeder. Ik haal de taart uit de oven en neem op. 'Salouaa, ik blijf nog een dagje met Soumia bij onze vriendin, Soumia appt haar dochter wel.' Zegt me moeder. 'Hayhay, jullie chillen hem wel he.' Lach ik. 'Sowieso niffooo.' Brengt me moeder er moeilijk uit. Ik begin te lachen. 'Waarom lach je dat zegt Anass toch ook altijd?' 'Ja, daarom juist.' 'Mohim, Beslama en bel me als je iets nodig hebt Saffi?' 'Isgoed mama, veel plezier en doe de groeten aan hun allemaal.' 'Is goed yedyi.' Ik hang weg en leg de taart op een bord. Even in de koelkast afkoelen.

Perspectief Anass
Ik zit nu al een paar uur in deze kelder met Samira, ik begrijp gewoon nog steeds niet hoe je de grootste vijand van je neef en oom kunt supporten, na alles wat er is gebeurd. Schande. En het feit dat Amina en Saloua met haar omgingen maakt mij nog bozer dan ik al was, voortaan als die twee met iemand nieuw omgaan ga ik hele research doen. 'Ik heb zin in shishaaaa met Fayselll.' Hoor ik Samira. 'Als jij ons informatie geeft mag jij shisha doen met je vriendjes.' Ze lijkt me ex wel joh, teringgg. In shisha lounges te vinden terwijl je al iemand hebt. iK kOm vOoR dE sHiShA nIeT vOoR dE jOnGeNs eN dE aAnDaChT. Jajoh. En ik ben de zoon van Bill Gates.

'Ik ga jullie niks vertellen. Kijk hoe jullie me hebben vastgebonden, zo behandel je iemand toch niet volgens de Islam?' Samira kijkt me woedend aan. 'Eer weggeven aan jongens die je net een uurtje kent hoort ook niet bij Islam.' Ik loop naar haar toe til met mijn vinger haar gezicht naar mij toe. 'Of je geeft informatie, of dit is de laatste ruimte die je levend gaat zien.' Ik loop weer weg van haar en app Noord om te kijken of ze al wat hebben gevonden.

A: Ey bro, ik ben hier met je nichtje, heb nog geen informatie uit haar gekregen.
N: Rayane heeft sporen gevonden, er zat een plattegrond bij die papieren.
A: Plattegrond van wat?
N: ons pand.
En Noord gaat offline.

Die flikkers wilde waarschijnlijk weer ons aanvallen. Eigenlijk had Saloua niet naar school moeten gaan, zodra ze erachter komen dat Issy er niet meer is gaan ze ons proberen terug te pakken via onze families. Laten we afwachten en kijken hoe dit afloopt.

'Ik moet naar de wc.' Jammert Samira. 'Pis maar in je broek, stinkdier.' Ben haar nu al zat en ik zit pas een paar uurtjes. De reden dat ik, de zoon van een van de bazen, hier zit is omdat we iemand anders uit het pand niet vertrouwen met de mogelijke informatie die ze zou kunnen geven, maar ik heet geen Anass als ik niet erachter kom wat Samira weet.