Saloua & Nordine

27

Perspectief Nordine
Ik loop naar buiten. Ik was net in het pand om te bespreken wat er met Samira gaat gebeuren. Ik zie dat wijf niet eens als familie dus boeit mij wat. Anass is nog steeds met een paar weken vakantie en zijn vader zit in België, moet hem snel bezoeken man. Anass z'n pa is echt de chillste ooit. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Saloua een uur geleden had terug gereageerd met Ameen insgelijks en een bloemetje. Ik glimlach. Ik wil me telefoon in me zak toen tot ik een berichtje krijg van een oude vriend van me. Kom naar club heb je lang niet meer gezien, beetje lol maken enzo, zoals vroeger. Zal ik naar huis en gaan slapen of naar die club?

Ik stap de auto in. Richting de club. Domme keuze Nordine, domme keuze. Je wilde ze3ma veranderen voor Saloua. Waar de fuck ben je mee bezig. Zegt een stem in me hoofd. Ik rij door naar de club. 1 uurtje kan geen kwaad, heb die vriend inderdaad lang niet meer gezien.

Ik kom aan bij de club en mag gelijk naar binnen. Al ben ik er lang niet meer geweest de beveiliging herkent me nog steeds. Ik loop naar binnen en zie dat het vol zit. Ik zie mijn oude vriend aan de andere kant van de club aan tafel zitten met een paar wijven en ballonnen. Ik loop naar hem toe. 'Ewa broer.' Schreeuw ik door de muziek heen. 'Ewa matsko, lang niet meer gezien, kom zitten kom.' schreeuwt hij terug. Ik ga zitten en heb al gelijk spijt dat ik ben gekomen. Een van de meisjes komt naast me zitten en geeft me een drankje. Ik weiger hem, ze heeft er zeker drugs in gedaan, vieze kech. Een ander meisje probeert ook te verleiden, Marokkaans, krullen, perfecte plaatje. Ik ga met haar de dansvloer op en we geven elkaars snap. Daarna lopen we terug naar de tafel en drinken we alcohol. 'Ben je al dronken?' Grinnikt het meisje. 'Nee jij?' Lach ik terug. 'Nee' antwoord ze terwijl ze vanuit de fles drinkt. 'Nog niet.' Lacht ze. Ik maak een foto van de tafel en doe hem op mijn whatsapp verhaal. Flessen, shisha, ballonnen, meisjes, kan het nog beter? Ik heb de tijd van me leven en vergeet alle stress.

Ik word wakker door de adhaan en kijk om me heen. Ik ben in mijn eigen huis. Naast mij ligt het Marokkaanse meisje. Fuck. Wat heb je gedaan Nordine? Ik ga rechtop zitten en val neer van duizeligheid. Na 5 min sta ik op en ren ik naar de badkamer. Ik kots alles eruit en ik hoor voetstappen achter me. Het meisje wrijft door haar ogen. 'Waarom ben je wakker?' Gaapt ze. 'Kanker op uit me huis.' 'Wat?' 'Kanker op uit me huis!' Schreeuw ik. Het meisje loopt terug naar de slaapkamer en trekt haar kleren weer aan. Ze loopt naar beneden en ik loop achter haar aan. Ik vertrouw geen mensen alleen in me huis laat staan meisjes zoals haar. Ik duw haar de deur uit en doe hem dicht.

Je wilde ze3ma veranderen voor Saloua. Waar de fuck ben je mee bezig? Hoor ik dezelfde stem als paar uur geleden in me hoofd.

Perspectief Saloua
Ik word wakker door de adhaan, ik sta op en verricht het gebed, ik kan niet meer slapen en pak mijn telefoon. Ik ga naar whatsapp en zie dat Amina een appje heeft gestuurd.

A: Fajr Time 🌸
S: Allah y taqabel😘
A: Ameen, insgelijks
S: Ameen

Ik wil me telefoon uitdoen tot ik opmerk dat Nordine op zijn whatsapp verhaal een clubtafel met drank en ballonnen heeft staan. Dit is dus waar Amina het over had aan de telefoon. Ze had dus gelijk. Jammer.

ochtend

Nassim schudt me wakker. 'Opstaan Sellie, ik ga je naar school brengen.' Zegt hij. Ik sta op en doe mijn ochtend ritueel. Amina gaat vandaag ook naar school, dus zit ik met haar in de pauzes, gelukkig. Of Nordine komt opdagen na waar hij vannacht was betwijfel ik. Ik loop naar beneden om me Adidasjes aan te doen en loop daarna door naar de auto waar Nassim al in zit. We gaan langs Amina en rijden daarna door naar school. In de auto zeggen we geen woord, wel zie ik Nassim de hele tijd naar Amina kijken. Hmm..

We komen op school aan en zeggen Nassim gedag. Net wanneer we uitstappen gaat de bel, timing. We lopen naar binnen en hebben helaas verschillende lokalen. Ik loop mijn lokaal binnen en zie geen Nordine. Jammer maar was te verwachten. Hij heeft zeker een kater ofzo..

Na een lange schooldag lopen Amina en ik naar buiten om te wachten op Nassim. 'Heeft Nordine je niet geappt?' Vraagt Amina. 'Nee, gisteravond alleen met slaap lekker moge Allah over je waken.' Antwoord ik. 'Vanochtend niks?' 'Nope.' Ik kijk voor me, ik zat vandaag de hele dag alleen in de klas omdat Nordine er niet was. Ik ben dit schooljaar echt helemaal zat en we zitten pas in oktober. We zien Nassim staan en rijden weer terug naar huis.

We zijn naar Amina's huis gereden en hebben haar moeder opgehaald. Ze zijn met z'n 2en meegekomen naar mijn huis omdat we straks met z'n alle naar Nordine's moeder gaan. Onze moeders gaan gelijk de keuken in ook al heeft Amina's moeder al zoveel gemaakt en Nassim is pizza's voor ons halen zodat ze niet nog meer hoeven te maken dan ze nu al doen voor ons. Amina belt met haar vader dus dat gaat wel even duren ze heeft hem al heel lang niet gesproken, ik gun haar hun momentje van praten aangezien hij ook in gevarenzone zit wanneer hij Nederland betreed en ze hem dus niet eens kan zien. Ze is naar Nassim's kamer en ik plof gelijk op mijn bed. Ik maak me zorgen om Nordine, is alles wel oké met hem? Ik ga naar whatsapp en zijn laatst gezien is 01:49. Zal ik hem appen of alles wel goed gaat? Of niet? Uuufff ik weet niet. Ik doe het gewoon.

S: Nordine? Waar was je vandaag?
Verstuurd

Uff nu lijk ik zeker op zo'n chick die alles moet weten, heb gelijk spijt, misschien is hij wel naar zijn moeder ofzo, boeit jou dat Saloua. Maar als ik ongedaan maak ziet hij dat ik een bericht heb verwijderd. Jonge Saloua wat maak je je druk het is Nordine maar.

En zo zit ik nog een uur te piekeren om saus. Zoals altijd. Ik ben de grootste overdenker esahbi.

Ik kijk voor me en zie mijn Islam boeken kast. Ik wilde toch weer kennis op doen. Pak je kans Sellie want je hebt nu toch niks te doen, zegt een stem in mijn hoofd. Ik sta op en pak een boek dat heet Biografie van de Profeet Mohammed. Achter dit boek zit een verhaal.

We waren naar Marokko gevlogen. Al Aaroui om precies te zijn. En toen na een paar dagen kwamen we erachter dat we een koffer miste. Toen is mijn vader naar AirPort gegaan om die koffer te zoeken en toen heeft hij hem gevonden bij de gevonden voorwerpen. Daar zat ook dit boek. Dit boek lag daar al 2 maanden en niemand is het komen ophalen, we mochten het meenemen van de werknemers van de AirPort. En nu ligt het bij mij in de kast.

Op het moment dat ik het boek wil openslaan hoor ik me telefoon. Ik heb een appje. Het is Nordine.