Saloua & Nordine

18

Perspectief Amina
Ik app Saloua 10000x en ze reageert niet. Ik weet dat ze niet zo actief is op d'r telefoon maar ze kan toch wel reageren wanneer ze ziet dat ik haar heb geappt, er klopt iets niet. Ze is al een uur klaar met school. Als Nassim haar niet op tijd komt ophalen pakt ze toch altijd de tram? Nassim loopt de woonkamer binnen en is net wakker van zijn te lange dutje. 'Nassim, Saloua reageert niet op me appjes, de hele dag al niet, ze was al een uur geleden klaar met school.' Nassim wrijft door zijn ogen. 'Misschien is haar telefoon uitgevallen.' Hij gaapt. 'Nee, berichten komen aan.' 'Ik ga haar nu ophalen, geen zorgen maken. In sha Allah is ze nog daar, misschien moest ze nog werken aan een project?' Hij loopt naar de gang om zijn schoenen en jas aan te doen en loopt naar buiten. In sha Allah is er niks, mijn onderbuik gevoel zegt iets heel anders.

Perspectief Nassim
Ik ken Amina, als zij zich zorgen maakt heeft ze een voorgevoel over iets. Ik eerlijk gezegd ook maar ik probeer dat gevoel weg te schuiven. Ik kom aan bij de school en wacht tot Saloua naar me auto toeloopt wat ze normaal doet als ze mijn auto ziet. Ik zie een meisje met Ghimaar nog zitten aan een tafel maar het is geen Saloua. Misschien kent ze Saloua. Ik stap mijn auto uit en loop naar haar toe. 'Assalamu Alaykom.' Ze kijkt gelijk naar haar telefoon en antwoord zachtjes 'Alaykom salaam.' 'Ik wil je niet tot last zijn, maar ken je Saloua met Ghimaar?' Vraag ik hopend dat ze Saloua kent. 'Ja we groette elkaar op de gang voor de rest weet ik niet wie ze is, bedoel je dat meisje dat soms met Samira loopt?' Ze kijkt nog steeds naar haar telefoon. 'Ja, zij.' Zeg ik hoopvol. 'Weet je waar ze nu is?' 'Je had haar toch opgehaald?' Ze wijst naar mijn auto. 'Zo een auto stapte ze een uur geleden ook in.' Maakt ze haar zin af. Dit kan je niet menen. Saloua dacht waarschijnlijk dat ik in die auto zat. Ze hebben haar meegenomen. Het meisje met de Ghimaar kijkt me vragend aan. 'BarakAllahufeek voor de informatie, m3a salama.' En ik loop weg naar mijn auto. Ik stap in en bel Amina. Ze neemt gelijk op. 'Amina?' 'Ja? Is ze bij je?' Hoor ik haar trillende stem die mijn hart doet breken. 'Ze hebben haar ontvoerd.' Breng ik met moeite uit. Ik hang weg. Mijn hart is al genoeg gebroken op dit moment, het gehuil van Amina gaat mij alleen maar nog meer kapot maken. Ze hebben ons snel teruggepakt. Heel snel.

Ik gas hem richting het pand om iedereen in te lichten dat mijn zusje weg is. Ik hoor mijn telefoon trillen. Het is Saloua. Ik stop op de vluchtstrook en open wat ze heeft gestuurd. Een locatie met SOS erbij, ze bevindt zich 20 min hiervandaan. Ik gas hem snel door naar het pand om iedereen in te lichten.

Ik kom aan bij het pand en ren gelijk naar binnen. De eerste die ik tegenkom is Nordine. 'Nordine, ze hebben Saloua, Saloua heeft een locatie gestuurd met waar ze is, we moeten haar daar weghalen, snel!' Nordine straalt paniek uit. 'Stuur me haar locatie nu.' Beveelt hij. Ik heb hem doorgestuurd. Nordine rent gelijk naar zijn auto. Ik ren achter hem aan en we stappen samen in. Nordine rijdt vol gas weg en begint boos te worden. 'Waarom moeten ze Saloua hebben Layn3al....' begint hij te vloeken. Ik kan niet eens woorden uitbrengen. Ik voel me namelijk gefaald, nu me vader weg is hoor ik op haar te passen en dat is me gewoon mislukt. Ze had nooit naar school moeten gaan maar met Amina moeten blijven thuis. Amina... die huilt zich nu vast helemaal kapot. Ik kan niet eens huilen, heb dat ook lange tijd niet meer gedaan. Ik weet zeker dat we Saloua terugkrijgen dus ik blijf zou koelbloedig mogelijk maar het doet me wel pijn, sterker nog het maakt me kapot.

Ze hebben Saloua gewoon, de waardevolste persoon in mijn leven na mijn moeder. Ik ben in shock en weet niet hoe ik dit moet afhandelen. Moet ik papa bellen in Colombia om hem dit te vertellen, mama bellen? Ik weet niet wat. Hoe heeft Saloua kunnen appen zonder dat ze haar hebben gezien? Zeker amateurs. Ik licht de rest van de boys in behalve Anass, die zit meskine nog steeds met die hoertje in die kelder. Iedereen heeft geweren bij en ze zijn inmiddels ook al onderweg naar Saloua's locatie.

Niemand praat en we zijn allebei   geconcentreerd op 1 ding, Saloua redden voor ze iets doen. Saloua is het perfecte meisje, als ze haar met 1 vinger aanraken snij ik ze alle 5 weg. Wij zij heel snel in iemand terughalen maar dit is toch wel next level. Door Saloua die haar locatie nog heeft gestuurd wisten we waar ze was zonder onderzoek te doen, ik hou echt van haar. Ze heeft gewoon een telefoon mee gesmokkeld naar binnen. Als ik haar heb gered gaan we allemaal leuke dingen doen want zij mag echt even niet meer naar school van mij, veeeeel te gevaarlijk. In sha Allah is ze nog niet gewond, ze zit er 2 uurtjes nu. Meestal als je iemand ontvoert kom je na 3 uur voor het eerst naar de gevangenen. Uit ervaring wat ik bij vrouwelijke gevangenen heb gedaan, heb ik een soort angst voor wat die rare mannen met mijn zusje gaan doen.

We rijden het pand op en bespreken met z'n alle voor het laatst wat we gaan doen. We hebben allemaal een kogelvrij vest aan want we verwachten dat de eerste secondes dat ze onze hoofd zien al beginnen met schieten. We hebben La Casa De Papel maskers en trekken die allemaal op zodat ze niet kunnen zien wie nou Nassim en Nordine zijn, want ons willen ze ook graag morsdood zien.