Sabahtan beridir içimde garip bir his vardı. Hani sanki kötü bir şey olacakmış hissine kapılırdı ya insan, bende öyle hissediyordum işte.
Ablam bir daha aramamıştı. O psikopat adamdan da haber yoktu. Ne yapacağını kestiremiyordum o yüzden sürekli tedirgindim Merih ile Can'a göre derdi para değildi para değilse neydi o zaman? Ne yapabilirdi ne yapacaktı? Hiç bir fikrim yoktu.
"Hayırdır prensesim dalgınsın?" dedi Açelya, okulda son derse girmeden önceki kahvelerimizi içiyorduk.
Sabahtan beri somurtarak oturmam sanırım onu meraklandırmıştı Can'da çatık kaşlarıyla beni süzüyordu,omuz silktim.
"İyiyim merak etmeyin kendi kendime yaptığım takıntılı düşünceler" "Ne gibi düşüncelermiş onlar?" diye sordu Can elimde tuttuğum kahve bardağına bakarken.
"Boş düşünceler işte ee ne yapıyoruz bugün?" aslında tek amacım konuyu değiştirmekti hem cidden neyim vardı benim? Ne zamandır içimdeki hisler beni etkiler olmuştu? Kendine gel Hüma çok stres altındasın kızım!
"Valla ben provadan sonra eve gideceğim kaç gecedir yorgunum zaten uykum var" dedi Açelya gerçekten de uyku akan gözleriyle, bu yarışma düzenimizi hepten bozmuştu!
Can zaten düzenli olan saçlarını düzeltti "Benim babama bir toplantıda eşlik etmem lazım evde kalıp ödevde yapardım ama hiç ödev yapasım yok" kaşlarımı öyle mi? dercesine kaldırdıktan sonra başımı Can'ın omzuna yasladım.
"Sizden hayır yok yani?"
"Maalesef kızılım" Açelya da omuzlarını kaldırıp indirince kahvemden yudum aldım benim de uykum vardı sabahın köründe kalkmıştım ben çıkarken Merih hala tatlı uykunun kollarındaydı.!
-----------
"Hüma sana da bir şarkı belirlemek istiyorum ama daha kararlaştırmış değilim" dedi Levent Hoca, ben kemanımı yerine koyarken. Ona dönüp gülümsedim.
"Peki hocam nasıl isterseniz" bana göz kırparak diğerlerine döndü.
"Evet çocuklar bugün sonlandırıyoruz bugünden sonra yarışmanın olacağı yerde provalara devam edeceğiz üniversitenin hocasıyla görüştüm en yakın arkadaşım olduğu için seve seve kabul etti İstanbul Teknik Üniversitesi yeni yerimiz" ağzım eş zamanlı açılırken Açelya ile göz göze geldim onunda benden farkı yoktu o üniversiteye bayılırdım!
Levent hoca kapıdan çıkarken Açelya koluma girdi "Kızım İstabul Teknik dedi lan" diyerek şakıdı heyecanla, ben de baş sallamayla yetindim sonrasındada park alanından ayrıldık.
Can'da bana gürültülü bir korna çalarak uzaklaşmıştı şimdi tek başıma kalmıştım bir kaç dakikada arabama yerleşerek eve sürdüm yapacak bir şey yoktu radyoyu rastgele açarak Gülşen'in şarkısıyla vurdum kendimi yollara yol pek boş olmasa da gaza asılmıştım hız yapınca bir nevi özgür hissediyordum tek tutkum haline gelmişti ama sonra aklıma gelenlerle aniden frene asıldım ellerim direksiyonu sıkıca kavramış parmak boğumlarım bembeyaz olmuştu.
Bora'yı da hayattan koparan hızlı bir araba değil miydi? Ya aniden benim önüme de biri çıksa o zaman ne olacaktı? Ya bende hız tutkuma yenik düşerek birinin ölümüne neden olursam ne olacaktı? Bir kaç derin nefes alıp bu sefer daha yumuşak bastım gaza daha dikkatli sürdüm arabayı...
Eve geldiğimde Merih ile Arda'yı salonda bulmuştum. "Naber yenge?" diye sordu Arda beni görür görmez.
Yakışıklı yüzünde güzel bir sırıtış vardı kesinlikle hiç bir şekilde itici değildi bu çocuk. Başımı sallayarak gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ђü๓ค (Tamamlandı)
Ficção AdolescenteKURGUM REKLAM PANOSU DEĞİLDİR!! Yepyeni bir hayattı benimkisi. Acılarımın üstüne bir çizgi çekip yeni bir hayata ilk adımımı atmıştım ama ne var ki ışıksız bir dünya olmadığı gibi acısız bir ben de olmazdı. Nereye gidersem gideyim nerede olursam ol...
