ђü๓ค (Tamamlandı)

Bölüm 57

Gözlerim hızla açıldığında o acıyı tam yüreğimde hissediyorum hâlâ. Etkisinden çıkmam zor olacaktı kesin toparlamam zor olacaktı biliyordum...

Hızlanan nefesimi düzene sokmaya çalışırken yanımda bir kıpırtı oluştu.

''Yine mi rüya gördün hayatım?'' ve bu muhteşem ses...

İçimdeki bütün korkuyu alıp götürmüştü. Neredeyse altı aylık olan bebeğimiz yüzünden şiş karnıyla bana dönüp uyku mahmurluğuyla parlayan elalarını bana dikti.

Onun moralini bozmamak için işi dalgaya almaya karar verdim. Kollarımla onu sararken iyice kendime çektim.

Yüzü boynuma gömüldüğünde ikimizde derin bir nefes aldık. ''Bana arkanı dönerek uyursan görürüm tabi''

Mucizelere konu olacak bir kıkırtı çıktı dudaklarından. ''Uyurken fark etmemişim kötü bir kızımız olacak benden söylemesi''

Kaşlarım havaya kalktığında alayla güldüm. ''Neden böyle düşünüyorsun?''

''Seni benden kıskanıyor bu benim zoruma gidiyor sana ne zaman yaklaşsam kendini sokuyor araya''

Kahkahama engel olamadığımda başını kaldırıp aşk dolu gözleriyle izledi beni. Ardından yüzünü boynuma gömüp bir öpücük kondurduğunda tüm vücudum gerildi. Her zaman bunu yapıyordu acımasız kadın!

''Bu yaptıklarının bedeli ağır olacak biliyorsun değil mi?''

Güldü. ''Söyle şimdi kızını mı daha çok seveceksin beni mi?'' her gece bu soruyu sorup cevap alamadığında sinirden köpürdüğünü bilmek yeni eğlencem olmuştu.

Sırıttım. Şu an beni rüyamın etkisinden çıkarmak için böyle yaptığını biliyordum. Şimdi gel de sevme böyle bir kadını!

Yanağıma çıkan dudakları fazla ileriye gitmeden göz kapaklarımda durdu. ''Gerçi söylemesen de olur, bil diye söylüyorum onu benden çok sevip pabucumu dama atarsan öldürürüm seni''

Tek elimi karnına yerleştirirken diğer elimle de sağ yanağını avucum içine aldım. ''İkinize yetecek kadar sevgi var bende merak etme'' Yanağını öptüm.

''Sana olan aşkım hiç azalmayacak güzel karım'' Gözleri umutla parladı.

''Benim de öyle yağmur kokulu adamım'' Öpmeye hiçbir zaman doyamayacağım dudaklarına kapandım.

Aşkla karşılık alırken gördüğüm rüyanın etkisi azalmıştı. Hüma'nın olmadığı bir hayat istemiyordum. Biliyordum ki onun aşkla bakan gözleri olmadıkça ben bir hiçtim.

★★★★★★★

Hayat yine devam ediyordu ne yaşanırsa yaşansın. Ne olursa olsun. Biz ya kaybediyorduk ya kazanıyorduk.

Ben her şeye karşı umudumu yitirmiş biriydim. Tekrar seveceğime inanmıyordum. Karamsardım. Şimdi ise yepyeni bir hayat yaşıyordum.

Karnımda sevdiğim adamdan bir mucize taşırken her gün bana olan aşkı biraz daha büyüyen bir kocaya sahiptim.

Zor günleri atlatmıştık çok şükür. O gün ölmeye bir adım kalmışken adımı ondan duymuş gözlerimi hızla açarak arkama bakmıştım.

Hızla bana doğru koşarken yüzündeki korku iliklerime işlemişti. Arkasından gelen babam, annem, ablam, Can ve Açelya ile iyice kafam karışmıştı.

Merih'i bir tek ben görüyorum sanıyordum oysa ki. Hatta Açelya Merih'in ölmediğine beni inandırmak için ''Bak canım kardeşim, ben buna vurabiliyorum'' diyip tokadı yapıştırmıştı biricik kocama.